Oporezivanje zarada zaposlenih godišnjim porezom na dohodak koji su upućeni na rad u inostranstvu

Oporezivanje zarada zaposlenih godišnjim porezom na dohodak koji su upućeni na rad u inostranstvu

„Domaće privredno društvo osnovalo je u stranoj državi zavisno privredno društvo koje se bavi distribucijom proizvoda široke proizvodnje i radi potreba zavisnog društva i razvoja poslovanja u stranoj državi, domaće privredno društvo upućuje pojedine svoje zaposlene na rad u to zavisno privredno društvo. Domaće privredno društvo staviće na raspolaganje zavisnom društvu pojedine svoje zaposlene koji će formalno pravno biti zaposleni kod domaćeg privrednog društva koje će im isplaćivati zaradu uvećanu zbog njihovog rada u stranoj državi. Ti zaposleni će raditi po nalogu i u korist zavisnog privrednog društva koje će domaćem privrednom društvu plaćati naknadu za uslugu stavljanja na raspolaganje svojih zaposlenih. U skladu sa propisima i praksom navedene strane države upućeni zaposleni „neće imati radni status u toj zemlji i neće imati mogućnost/obavezu da plaćaju porez i/ili doprinose na zaradu ili deo zarade“ koju će im isplaćivati domaće privredno društvo.

• Odredbom člana 7. stav 1. Zakona o porezu na dohodak građana („Sl. glasnik RS“, br. 24/2001, 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 62/2006, 65/2006 – ispr., 31/2009, 44/2009, 18/2010, 50/2011, 91/2011 – odluka US i 7/2012 – usklađeni din. izn. – dalje: Zakon) propisano je da je obveznik poreza na dohodak građana fizičko lice – rezident Republike Srbije, za prihod ostvaren na teritoriji Republike i u drugoj državi.

Rezident Republike Srbije, u smislu Zakona, jeste fizičko lice koje:

1) na teritoriji Republike ima prebivalište ili centar poslovnih i životnih interesa;

2) na teritoriji Republike, neprekidno ili sa prekidima, boravi 183 ili više dana u periodu od 12 meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini.

Rezident Republike je i fizičko lice koje je upućeno u drugu državu radi obavljanja poslova, pored ostalog, za fizičko ili pravno lice – rezidenta Republike, saglasno stavu 3. tog člana Zakona.

• Za fizička lica – rezidente Republike koji su upućeni u inostranstvo radi obavljanja poslova za pravna lica – rezidente Republike, prema odredbi člana 17. Zakona, osnovicu poreza na zarade čini iznos zarade koju bi, u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu ostvarili u Republici na istim ili sličnim poslovima. Pod zaradom se smatra zarada koja se ostvaruje po osnovu radnog odnosa, definisana zakonom kojim se uređuju radni odnosi i druga primanja zaposlenog, kao i primanja u obliku bonova, novčanih potvrda, akcija, osim akcija stečenih u postupku svojinske transformacije, ili robe, činjenjem ili pružanjem pogodnosti, opraštanjem duga, kao i pokrivanjem rashoda obveznika novčanom nadoknadom ili neposrednim plaćanjem, saglasno čl. 13. i 14. Zakona.

U pogledu osnovice za obračun doprinosa za obavezno socijalno osiguranje, odredbom člana 14. Zakona o doprinosima za obavezno socijalno osiguranje („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 61/2005, 62/2006, 5/2009, 52/2011, 101/2011 i 7/2012 – usklađeni din. izn.) propisano je da za upućene radnike, ako nisu obavezno osigurani po propisima države u koju su upućeni ili ako međunarodnim ugovorom nije drukčije određeno, kao i za poslodavce, osnovicu doprinosa predstavlja iznos zarade koju bi u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu, ostvarili u Republici na istim ili sličnim poslovima, s tim da tako utvrđena osnovica doprinosa ne može biti niža od dvostruke najniže mesečne osnovice doprinosa iz člana 37. tog zakona.

Shodno tome, kada poslodavac (domaće privredno društvo) uputi pojedine svoje zaposlene u inostranstvo radi obavljanja poslova u zavisnom privrednom društvu, čiji je osnivač to domaće privredno društvo kod koga ta lica ostaju u radnom odnosu i kojima će to domaće privredno društvo kao poslodavac da isplaćuje zaradu za njihov rad u stranoj državi, s tim da zarada, neće biti predmet oporezivanja (plaćanje poreza i doprinosa) u toj stranoj državi, na celokupan iznos isplaćene zarade poslodavac je dužan da obračuna i uplati pripadajući porez i doprinose za obavezno socijalno osiguranje po osnovu zarade.

• Sa stanovišta godišnjeg poreza na dohodak građana, prema odredbi člana 87. stav 1. Zakona, godišnji porez na dohodak građana plaćaju fizička lica – rezidenti, uključujući i stranca – rezidenta, koji su u kalendarskoj godini ostvarili dohodak veći od trostrukog iznosa prosečne godišnje zarade po zaposlenom isplaćene u Republici u godini za koju se utvrđuje porez, prema podacima republičkog organa nadležnog za poslove statistike.

Predmet oporezivanja godišnjim porezom na dohodak građana su prihodi koji su isplaćeni, odnosno ostvareni u periodu od 1. januara do 31. decembra godine za koju se utvrđuje godišnji porez, nezavisno na koji se period isplate odnose, po osnovima navedenim u tač. od 1) do 9) tog člana Zakona (člana 87. stav 2. Zakona).

Dakle, kako se oporezivanje godišnjim porezom na dohodak građana vrši u skladu sa Zakonom, saglasno odredbama čl. 87. do 89. tog zakona, predmet oporezivanja godišnjim porezom na dohodak građana je celokupan prihod (tzv. prihod na svetskom nivou) koji po osnovima iz člana 87. stav 2. Zakona ostvari fizičko lice – rezident Republike.

Shodno tome, u pogledu obaveze plaćanja godišnjeg poreza na dohodak građana, ako zarada zajedno sa prihodima po drugim osnovima koji ulaze u osnovicu godišnjeg poreza, prelaze propisani neoporezivi iznos, podleže plaćanju godišnjeg poreza na dohodak građana, kao dodatnog poreza, u skladu sa odredbama čl. 87. do 89. Zakona.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-280/2012-04 od 21.05.2012. godine