Unos imovine osnivača privrednog društva-obveznika PDV radi povećanja osnivačkog uloga i PDV
Napomena : Pročitajte ceo tekst (a ne samo tekst obeležen bojom ili podvlačenjem) jer samo ceo tekst u potpunosti tumači i objašnjava određeno pitanje odnosno problem
„Odredbom člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr. i 61/2005 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.
Promet dobara, u smislu ovog zakona, a u skladu sa odredbom člana 4. stav 1. Zakona, je prenos prava raspolaganja na telesnim stvarima (dalje: dobra) licu koje tim dobrima može raspolagati kao vlasnik, ako ovim zakonom nije drukčije određeno.
Prometom dobara i usluga, u smislu ovog zakona, a u skladu sa odredbom člana 6. stav. 1. tačka 1) Zakona, ne smatra se prenos celokupne ili dela imovine, sa ili bez naknade, ili kao ulog, ako je sticalac poreski obveznik ili tim prenosom postane poreski obveznik i ako produži da obavlja istu delatnost.
Saglasno odredbi člana 3. stav 1. Pravilnika o utvrđivanju prenosa celokupne ili dela imovine, sa ili bez naknade, ili kao ulog, koji se ne smatra prometom dobara i usluga u smislu Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 67/2005), prometom dobara i usluga koji, u smislu člana 6. stav 1. tačka 1) Zakona, ne podleže PDV smatra se prenos dela imovine:
1) kod statusne promene privrednog društva, a u skladu sa zakonom kojim se uređuju privredna društva;
2) u postupku redovnog prometa, likvidacije i stečaja, a koje čini tehničko – tehnološku celinu (proizvodni pogon, proizvodna linija i sl).
Prema stavu 2. istog člana Pravilnika, prenos prava raspolaganja samo na pojedinom dobru koje se nalazi u okviru tehničko – tehnološke celine iz stava 1. tačka 2) ovog člana ne smatra se prenosom dela imovine u smislu člana 6. stav 1. tačka 1) Zakona, odnosno u smislu stava 1. ovog člana.
U skladu sa navedenim odredbama Zakona i Pravilnika, kada osnivač privrednog društva – obveznik PDV povećava osnivački ulog u privrednom društvu, tako što deo svoje imovine (dobra) ulaže u privredno društvo čiji je osnivač, pri čemu se ta dobra ne smatraju tehničko – tehnološkom celinom, radi se o prometu dobara za koji je obveznik PDV dužan da obračuna i plati PDV. U tom slučaju, a uzimajući u obzir odredbu člana 9. stav 1. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji („Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 84/2002 – ispr., 23/2003 – ispr., 70/2003, 55/2004, 61/2005 i 85/2005 – dr. zakon) kojom je propisano da se poreske činjenice utvrđuju prema njihovoj ekonomskoj suštini (načelo fakticiteta), osnovicu za obračun PDV čini vrednost nenovčanog uloga utvrđena na način propisan odredbama člana 14. Zakona o privrednim društvima („Sl. glasnik RS“, br. 125/2004).“
Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-2810/2005-04 od 20.04.2006. godine
