Mišljenje MIF o primeni člana 7. i člana 12. Zakona o porezima na imovinu

Mišljenje MIF o primeni člana 7. i člana 12. Zakona o porezima na imovinu

 „1. Kada je na zemljištu površine 11 ari izgrađen objekat površine 125 m2, da li se porez plaća na zemljište, imajući u vidu da je površina zemljišta oko objekta manja od 10 ari?

1.1 Kada je predmet oporezivanja porezom na imovinu pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari i pravo svojine na objektu izgrađenom na tom zemljištu, pa se u skladu sa članom 12. stav 1. tačka 8) i st. 3, 4. i 7. Zakona o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 61/2007, 5/2009, 101/2010, 24/2011, 78/2011, 57/2012 – odluka US i 47/2013 – dalje: Zakon) ostvari pravo na poresko oslobođenje za površinu zemljišta pod tim objektom, tako da je razlika ukupne površine zemljišta i površine zemljišta pod objektom manja od 10 ari, predmet oporezivanja porezom na imovinu su i objekat i zemljište.

Primera radi, kada je površina zemljišta u svojini poreskog obveznika 11 ari, to zemljište je predmet oporezivanja. Kada je na tom zemljištu izgrađen objekat na koji se porez na imovinu plaća, pri čemu je površina zemljišta pod objektom 125 m2, pa se u skladu sa Zakonom ostvari pravo na poresko oslobođenje za tu površinu zemljišta, porez na imovinu plaća se i na objekat i na zemljište.

***

Prema odredbi člana 2. stav 1. tačka 1) Zakona, porez na imovinu plaća se na pravo svojine, odnosno na pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari, koje se nalazi na teritoriji Republike Srbije.

Prema odredbi člana 12. stav 1. tačka 8) Zakona, porez na imovinu ne plaća se na zemljište – za površinu pod objektom na koji se porez plaća, osim na zemljište pod skladišnim ili stovarišnim objektom.

Odredbe člana 12. stav 1. tač. 2) do 11) i stava 2. Zakona ne primenjuju se na nepokretnosti koje se trajno daju drugim licima radi ostvarivanja prihoda (član 12. stav 3. Zakona).

Trajnim davanjem drugim licima, u smislu stava 3. ovog člana, smatra se svako ustupanje nepokretnosti drugom licu uz naknadu, koje u toku 12 meseci, neprekidno ili sa prekidima, traje duže od 183 dana (član 12. stav 4. Zakona).

U slučaju iz člana 7. stav 7. ovog zakona obveznik nema pravo na poresko oslobođenje iz stava 1. tačka 8) ovog člana (član 12. stav 7. Zakona).

2. Da li pravo na poresko oslobođenje od poreza na imovinu za objekte koji su namenjeni i isključivo se koriste za primarnu poljoprivrednu proizvodnju, može ostvariti fizičko lice koje ostvaruje prihode od poljoprivrede i šumarstva, a koje nije izvršilo registraciju poljoprivrednog gazdinstva i koje ne vodi poslovne knjige?

2.1. Obveznik poreza na dohodak građana na prihode od poljoprivrede i šumarstva je fizičko lice koje po tom osnovu ostvari prihod, nezavisno od toga da li je izvršilo registraciju poljoprivrednog gazdinstva, da li je obveznik poreza na dodatu vrednost, da li ima poresku obavezu ili je oslobođeno plaćanja poreza po tom osnovu, kao i fizičko lice – preduzetnik koje je nosilac porodičnog poljoprivrednog gazdinstva upisano u registar poljoprivrednih gazdinstava u skladu sa propisima koji uređuju tu oblast i koje vodi poslovne knjige po sistemu prostog, odnosno dvojnog knjigovodstva.

* * *

Porez na dohodak građana, prema odredbi člana 1. stav 1. i člana 2. stav 1. Zakona o porezu na dohodak građana („Sl. glasnik RS“, br. 24/2001, 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 62/2006, 65/2006 – ispr., 31/2009, 44/2009, 18/2010, 50/2011, 91/2011 – odluka US, 7/2012 – usklađeni din. izn., 93/2012, 114/2012 – odluka US, 8/2013 – usklađeni din. izn., 47/2013, 48/2013 – ispr. i 108/2013 – dalje: ZPDG), plaćaju fizička lica koja ostvaruju dohodak, na prihode iz svih izvora, osim onih koji su posebno izuzeti ZPDG-om.

Odredbom člana 32. stav 1. ZPDG propisano je da je obveznik poreza na prihode od samostalne delatnosti fizičko lice koje ostvaruje prihode obavljanjem delatnosti iz člana 31. tog zakona i svako drugo fizičko lice koje je obveznik poreza na dodatu vrednost u skladu sa zakonom kojim se uređuje porez na dodatu vrednost (dalje: preduzetnik).

Obveznik poreza po osnovu prihoda od poljoprivrede i šumarstva – preduzetnik je fizičko lice – nosilac porodičnog poljoprivrednog gazdinstva upisano u registar poljoprivrednih gazdinstava u skladu sa propisima koji uređuju tu oblast i koje vodi poslovne knjige u skladu sa članom 43. stav 2. ZPDG (član 32. stav 2. ZPDG).

Odredbom člana 85. stav 1. tačka 16) ZPDG propisano je da se ostalim prihodima u smislu tog zakona smatraju i svi drugi prihodi koji nisu oporezovani po drugom osnovu ili nisu izuzeti od oporezivanja ili oslobođeni plaćanja poreza po tom zakonu, osim prihoda od prodaje poljoprivrednih i šumskih proizvoda, odnosno plodova i lekovitog bilja koje ostvare fizička lica:

(1)  nosioci poljoprivrednog gazdinstva;

(2)  koja doprinose za obavezno socijalno osiguranje plaćaju po rešenju u skladu sa zakonom kojim se uređuju doprinosi za obavezno socijalno osiguranje;

(3)  korisnici poljoprivredne penzije.

Prema odredbi člana 85. stav 2. ZPDG, obveznik poreza na druge prihode je fizičko lice koje ostvari prihode iz stava 1. ovog člana.

Saglasno stavu 5. tog člana, oporezivi prihod iz stava 1. tačka 16) tog člana, koji fizičko lice ostvari od prodaje poljoprivrednih i šumskih proizvoda, odnosno plodova i lekovitog bilja, čini bruto prihod umanjen za normirane troškove u visini od 90%.

2.2. Svako fizičko lice koje je obveznik poreza na dohodak građana na prihode od poljoprivrede i šumarstva, primenom člana 12. stav 1. tačka 10) i st. 3. i 4. Zakona, ne plaća porez na imovinu na objekte koji su namenjeni i koriste se isključivo za primarnu poljoprivrednu proizvodnju u skladu sa zakonom kojim se uređuje poljoprivredno zemljište (na objekte za smeštaj mehanizacije, repromaterijala, smeštaj i čuvanje gotovih poljoprivrednih proizvoda, staje za gajenje stoke…), pod uslovom da ti objekti nisu ustupljeni drugom licu uz naknadu, na period koji u toku dvanaest meseci, neprekidno ili sa prekidima, traje duže od 183 dana.

* * *

Prema odredbi člana 12. stav 1. tačka 10) Zakona, porez na imovinu ne plaća se na objekte obveznika poreza na dohodak građana na prihode od poljoprivrede i šumarstva, odnosno obveznika kome je poljoprivreda pretežna registrovana delatnost, koji su namenjeni i koriste se isključivo za primarnu poljoprivrednu proizvodnju, u skladu sa zakonom kojim se uređuje poljoprivredno zemljište.

Odredbe stava 1. tač. 2) do 11) i stava 2. ovog člana ne primenjuju se na nepokretnosti koje se trajno daju drugim licima radi ostvarivanja prihoda (član 12. stav 3. Zakona).

Trajnim davanjem drugim licima, u smislu stava 3. ovog člana, smatra se svako ustupanje nepokretnosti drugom licu uz naknadu, koje u toku 12 meseci, neprekidno ili sa prekidima, traje duže od 183 dana (član 12. stav 4. Zakona).

Prema odredbi člana 26. stav 2. Zakona o poljoprivrednom zemljištu („Sl. glasnik RS“, br. 62/2006, 65/2008 – dr. zakon i 41/2009), objekti koji se koriste za primarnu poljoprivrednu proizvodnju, odnosno koji su u funkciji primarne poljoprivredne proizvodnje u smislu stava 1. tač. 1) i 2) tog člana su objekti za smeštaj mehanizacije, repromaterijala, smeštaj i čuvanje gotovih poljoprivrednih proizvoda, staje za gajenje stoke, objekti za potrebe gajenja i prikazivanja starih autohtonih sorti biljnih kultura i rasa domaćih životinja, objekti za gajenje pečurki, puževa i riba (dalje: poljoprivredni objekti).

3. Kada obveznik poreza na imovinu koji vodi poslovne knjige vrednost nepokretnosti u poslovnim knjigama iskazuje po fer vrednosti, pa mu osnovicu poreza na imovinu čini fer vrednost, koju dokumentaciju je u obavezi da dostavi uz poresku prijavu?

3.1 Kada osnovicu poreza na imovinu obveznika koji vodi poslovne knjige čini fer vrednost nepokretnosti u skladu sa članom 7. stav 1. Zakona, obveznik uz poresku prijavu ne dostavlja dokaze o utvrđenoj poreskoj osnovici, već te dokaze dostavlja na poziv organa jedinice lokalne samouprave nadležnog za utvrđivanje poreza na imovinu.

4. Obveznik poreza na imovinu – privredno društvo registrovalo je kao pretežnu delatnost – delatnost u oblasti prerađivačke industrije. Da li se prostor u objektu u kome odlaže repromaterijal smatra skladišnim prostorom ili ne?

4.1 Kod utvrđivanja vrednosti nepokretnosti kao osnovice poreza na imovinu obveznika koji vodi poslovne knjige, objekti iz člana 7. stav 4. Zakona opredeljuju se prema njihovoj nameni u skladu sa propisima kojima se uređuje klasifikacija delatnosti. S tim u vezi, skladišnim objektima u smislu navedene odredbe smatraju se objekti koji su investiciono-tehničkom dokumentacijom namenjeni za skladištenje (na primer silosi za žitarice, skladišni objekti za različite vrste tereta…) u delu koji se faktički koristi za skladištenje, nezavisno od vrste pretežne registrovane delatnosti poreskog obveznika.

U tom smislu, po našem mišljenju, skladišnim objektima smatraju se i objekti obveznika poreza na imovinu – privrednog društva čija je pretežna registrovana delatnost, prema Klasifikaciji delatnosti koja je sastavni deo Uredbe o klasifikaciji delatnosti („Sl. glasnik RS“, br. 54/2010), razvrstana u Sektor C – Prerađivačka industrija, koji su investiciono-tehničkom dokumentacijom namenjeni za skladištenje (na primer, magacini u kojima skladišti – čuva repromaterijal) u delu u kojem se faktički koriste za skladištenje.

* * *

Odredbom člana 7. stav 4. tačka 8) Zakona propisano je da je, izuzetno od stava 3. ovog člana, vrednost nepokretnosti – vrednost iskazana u poslovnim knjigama na poslednji dan poslovne godine obveznika (dalje: knjigovodstvena vrednost) u tekućoj godini, za skladišne i stovarišne objekte.

Nepokretnosti iz stava 4. ovog člana opredeljuju se prema njihovoj nameni u skladu sa propisima kojima se uređuje klasifikacija delatnosti (član 7. stav 5. Zakona).

Za nepokretnosti iz stava 4. ovog člana koje obveznik u poslovnim knjigama iskazuje posebno od vrednosti pripadajućeg zemljišta, osim eksploatacionih polja, osnovicu poreza na imovinu čini zbir knjigovodstvenih vrednosti objekata i vrednosti pripadajućih zemljišta koje su procenjene u skladu sa stavom 3. ovog člana (član 7. stav 6. Zakona).

Ako obveznik vrednost zemljišta i vrednost objekata iz stava 4. ovog člana ne iskazuje posebno u svojim poslovnim knjigama, osnovica poreza na imovinu za zemljište i objekat koji se na njemu nalazi, kao jedinstvenu celinu, čini vrednost zemljišta utvrđena u skladu sa stavom 3. ovog člana uvećana za građevinsku vrednost objekta procenjenu od strane ovlašćenog veštaka građevinske struke sa stanjem na poslednji dan poslovne godine obveznika u tekućoj godini (član 7. stav 7. Zakona).“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-00096/2014-04 od 05.05.2014. godine