Zakon o potvrđivanju ugovora između Republike Srbije i Kraljevine Norveške o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanja poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak

Servis računara online zakazivanje

Zakon o potvrđivanju Ugovora između Republike Srbije i Kraljevine Norveške o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak

Sl.glasnik RS – Međunarodni ugovori br. 21/2015

ČLAN 1

Potvrđuje se Ugovor između Republike Srbije i Kraljevine Norveške o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak (u daljem tekstu: Ugovor), potpisan 17. juna 2015. godine u Oslu, u originalu na srpskom, norveškom i engleskom jeziku.

ČLAN 2

Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:

UGOVOR
IZMEĐU REPUBLIKE SRBIJE I KRALJEVINE NORVEŠKE O IZBEGAVANJU DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA I SPREČAVANJU PORESKE EVAZIJE U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK VLADA REPUBLIKE SRBIJE I VLADA KRALJEVINE NORVEŠKE

u želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak, sa ciljem da stvore stabilne uslove za sveobuhvatni razvoj privredne saradnje i ulaganja između dve zemlje,

sporazumele su se o sledećem:

Prvo poglavlje

POLJE PRIMENE UGOVORA

Član 1

Lica na koja se primenjuje ugovor

Ovaj ugovor primenjuje se na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.

Član 2

Porezi na koje se primenjuje ugovor

  1. Ovaj ugovor primenjuje se na poreze na dohodak koje zavodi država ugovornica ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave, nezavisno od načina naplate.
  2. Porezima na dohodak smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak ili na delove dohotka, uključujući poreze na dobitak od otuđenja pokretnih stvari ili nepokretnosti, poreze na ukupne iznose zarada koje isplaćuju preduzeća, kao i poreze na prirast imovine.
  3. Porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:

1) u Norveškoj:

(1) nacionalni porez na dohodak;

(2) okružni opštinski porez na dohodak;

(3) opštinski porez na dohodak;

(4) nacionalni porez koji se odnosi na dohodak od istraživanja i iskorišćavanja podmorskih izvora nafte i na dohodak od delatnosti i rada u vezi sa tim, uključujući i dohodak od prevoza naftovodom proizvedene nafte; i

(5) nacionalni porez na primanja nerezidentnih umetnika;

(u daljem tekstu: „norveški porez“);

2) u Srbiji:

(1) porez na dobit pravnih lica;

(2) porez na dohodak građana;

(u daljem tekstu: „srpski porez“).

  1. Ugovor se primenjuje i na iste ili bitno slične poreze koji se posle datuma potpisivanja ovog ugovora zavedu pored ili umesto postojećih poreza. Nadležni organi država ugovornica obaveštavaju jedni druge o značajnim promenama izvršenim u njihovim poreskim zakonima.

Drugo poglavlje

DEFINICIJE

Član 3

Opšte definicije

  1. Za potrebe ovog ugovora:

1) izraz „Norveška“ označava Kraljevinu Norvešku i uključuje kopnenu teritoriju, unutrašnje vode, teritorijalno more i područje van teritorijalnog mora gde Kraljevina Norveška, shodno norveškom zakonodavstvu i u skladu sa međunarodnim pravom, može da vrši svoja prava u odnosu na morsko dno i podzemlje i njihova prirodna bogatstva; ovaj izraz ne obuhvata Svalbard, Jan Majen i norveške zavisne teritorije („Biland“);

2) izraz „Srbija“ označava Republiku Srbiju, a upotrebljen u geografskom smislu označava teritoriju Republike Srbije;

3) izrazi „država ugovornica“ i „druga država ugovornica“ označavaju Norvešku ili Srbiju, zavisno od smisla;

4) izraz „lice“ obuhvata fizičko lice, kompaniju i svako drugo društvo lica;

5) izraz „kompanija“ označava pravno lice ili bilo koji entitet koji se smatra pravnim licem za poreske svrhe;

6) izrazi „preduzeće države ugovornice“ i „preduzeće druge države ugovornice“ označavaju preduzeće kojim upravlja rezident države ugovornice, odnosno preduzeće kojim upravlja rezident druge države ugovornice;

7) izraz „međunarodni saobraćaj“ označava saobraćaj brodom, vazduhoplovom ili drumskim vozilom koji obavlja preduzeće države ugovornice, osim ako se saobraćaj obavlja brodom, vazduhoplovom ili drumskim vozilom isključivo između mesta u drugoj državi ugovornici;

8) izraz „nadležan organ“ označava:

– u Norveškoj, ministra finansija ili ministrovog ovlašćenog predstavnika;

– u Srbiji, Ministarstvo finansija ili njegovog ovlašćenog predstavnika;

9) izraz „državljanin“, u odnosu na državu ugovornicu, označava:

– fizičko lice koje ima državljanstvo te države ugovornice; i

– pravno lice, partnerstvo ili udruženje koje takav status ima na osnovu zakonodavstva važećeg u državi ugovornici.

  1. Kada država ugovornica primenjuje Ugovor, svaki izraz koji u njemu nije definisan ima značenje, osim ako kontekst ne zahteva drugačije, prema zakonu te države za potrebe poreza na koje se Ugovor primenjuje i značenje prema važećim poreskim zakonima koje primenjuje ta država ima prednost u odnosu na značenje koje tom izrazu daju drugi zakoni te države.

Član 4

Rezident

  1. Izraz „rezident države ugovornice“, za potrebe ovog ugovora, označava lice koje, prema zakonima te države, podleže oporezivanju u toj državi po osnovu svog prebivališta, boravišta, mesta uprave ili drugog merila slične prirode, i uključuje tu državu, njenu političku jedinicu ili jedinicu lokalne samouprave. Ovaj izraz ne obuhvata lice koje u toj državi podleže oporezivanju samo za dohodak iz izvora u toj državi.
  2. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana, fizičko lice rezident obe države ugovornice, njegov se status određuje na sledeći način:

1) smatra se da je rezident samo države u kojoj ima stalno mesto stanovanja; ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident samo države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (središte životnih interesa);

2) ako ne može da se odredi u kojoj državi ima središte životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident samo države u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;

3) ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident samo države čiji je državljanin;

4) ako je državljanin obe države ili nijedne od njih, nadležni organi država ugovornica rešiće pitanje zajedničkim dogovorom.

  1. Ako je, prema odredbama stava 1. ovog člana lice, osim fizičkog, rezident obe države ugovornice, nadležni organi država ugovornica nastoje da zajedničkim dogovorom odrede državu ugovornicu čijim rezidentom se smatra to lice za potrebe ugovora, imajući u vidu njegovo mesto stvarne uprave, mesto u kojem je ono osnovano ili na drugi način konstituisano, ili bilo koje druge važne činioce. U odsustvu takvog dogovora, to lice nema pravo na bilo koju olakšicu ili izuzimanje od poreza predviđeno ovim ugovorom, osim u meri i na takav način koji mogu dogovoriti nadležni organi država ugovornica.

Član 5

Stalna poslovna jedinica

  1. Izraz „stalna poslovna jedinica“, za potrebe ovog ugovora, označava stalno mesto preko koga preduzeće potpuno ili delimično obavlja poslovanje.
  2. Pod izrazom „stalna poslovna jedinica“ podrazumeva se naročito:

1) mesto uprave;

2) ogranak;

3) poslovnica;

4) fabrika;

5) radionica; i

6) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto vađenja prirodnih bogatstava.

  1. Gradilište ili građevinski ili montažni rad čini stalnu poslovnu jedinicu samo ako traje duže od 9 meseci.
  2. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, ako preduzeće države ugovornice pruža usluge u drugoj državi ugovornici:

– preko fizičkog lica koje boravi u toj drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno prelaze 183 dana u periodu od bilo kojih dvanaest meseci, a više od 50 odsto bruto prihoda koji se pripisuje aktivnim poslovnim delatnostima preduzeća u tom periodu ili periodima se ostvaruje od usluga koje se pružaju u toj drugoj državi preko tog fizičkog lica, ili

– u periodu ili periodima koji ukupno prelaze 183 dana u periodu od bilo kojih dvanaest meseci, a te usluge se pružaju za isti rad ili povezane radove preko jednog ili više fizičkih lica koji borave i pružaju te usluge u toj drugoj državi

smatra se da se delatnosti koje se u toj drugoj državi obavljaju prilikom pružanja usluga, obavljaju preko stalne poslovne jedinice preduzeća koja se nalazi u toj drugoj državi, osim ako su te usluge ograničene na usluge navedene u stavu 6. ovog člana koje, ako bi se pružale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom poslovnom jedinicom prema odredbama tog stava. Za potrebe ovog stava, usluge koje u ime preduzeća pruža fizičko lice ne smatra se da ih, preko tog lica, pruža drugo preduzeće, osim ako to drugo preduzeće ne nadzire, rukovodi ili kontroliše način na koji fizičko lice pruža te usluge.

  1. Za potrebe st. 3. i 4. ovog člana, ako je preduzeće države ugovornice koje pruža usluge u drugoj državi ugovornici, u toku nekog vremenskog perioda, povezano sa drugim preduzećem koje u toj drugoj državi pruža suštinski slične usluge za isti rad ili za povezane radove, preko jednog ili više fizičkih lica koja, u toku tog perioda, borave i pružaju te usluge u toj državi, smatra se da prvopomenuto preduzeće u toku tog vremenskog perioda, preko tih fizičkih lica, pruža usluge u drugoj državi, za isti rad ili za povezane radove. Za potrebe prethodne rečenice, preduzeće je povezano sa drugim preduzećem ako jedno preduzeće posredno ili neposredno kontroliše drugo preduzeće ili i jedno i drugo preduzeće, posredno ili neposredno, kontrolišu ista lica, nezavisno od toga da li su ta lica rezidenti jedne ili druge države ugovornice.
  2. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, pod izrazom „stalna poslovna jedinica“ ne podrazumeva se:

1) korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhe uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koja pripada preduzeću;

2) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;

3) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;

4) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovine dobara ili robe ili pribavljanja obaveštenja za preduzeće;

5) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu obavljanja, za preduzeće, svake druge delatnosti koja ima pripremni ili pomoćni karakter;

6) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti navedenih u tač. 1) do 5) ovog stava u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.

  1. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, kada lice – osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 8. ovog člana – radi u ime preduzeća i ima i uobičajeno koristi u državi ugovornici ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, smatra se da to preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u toj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako su delatnosti tog lica ograničene na delatnosti navedene u stavu 6. ovog člana koje, ako bi se obavljale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom poslovnom jedinicom prema odredbama tog stava.
  2. Ne smatra se da preduzeće ima stalnu poslovnu jedinicu u državi ugovornici samo zato što u toj državi obavlja svoje poslove preko posrednika, generalnog komisionog zastupnika ili drugog predstavnika sa samostalnim statusom ako ta lica deluju u okviru svoje redovne poslovne delatnosti.
  3. Činjenica da kompanija koja je rezident države ugovornice kontroliše ili je pod kontrolom kompanije koja je rezident druge države ugovornice ili koja obavlja poslovanje u toj drugoj državi (preko stalne poslovne jedinice ili na drugi način), sama po sebi nije dovoljna da se jedna kompanija smatra stalnom poslovnom jedinicom druge kompanije.

Treće poglavlje

OPOREZIVANJE DOHOTKA

Član 6

Dohodak od nepokretnosti

  1. Dohodak koji rezident države ugovornice ostvari od nepokretnosti (uključujući dohodak od poljoprivrede ili šumarstva) koja se nalazi u drugoj državi ugovornici može se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Izraz „nepokretnost“ ima značenje prema zakonu države ugovornice u kojoj se odnosna nepokretnost nalazi. Ovaj izraz u svakom slučaju obuhvata pripatke nepokretnosti, stočni fond i opremu koja se koristi u poljoprivredi i šumarstvu, prava na koja se primenjuju odredbe opšteg zakona o zemljišnoj svojini, plodouživanje nepokretnosti i prava na promenljiva ili stalna plaćanja kao naknade za iskorišćavanje ili za pravo na iskorišćavanje mineralnih nalazišta, izvora i drugih prirodnih bogatstava; brodovi, vazduhoplovi i drumska vozila ne smatraju se nepokretnostima.
  3. Odredba stava 1. ovog člana primenjuje se na dohodak koji se ostvari neposrednim korišćenjem, iznajmljivanjem ili drugim načinom korišćenja nepokretnosti.
  4. Odredbe st. 1. i 3. ovog člana primenjuju se i na dohodak od nepokretnosti preduzeća i na dohodak od nepokretnosti koja se koristi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti.

Član 7

Dobit od poslovanja

  1. Dobit preduzeća države ugovornice oporezuje se samo u toj državi, osim ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi. Ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice, dobit preduzeća može se oporezivati u toj drugoj državi, ali samo do iznosa koji se pripisuje toj stalnoj poslovnoj jedinici.
  2. Zavisno od odredbe stava 3. ovog člana, kada preduzeće države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi, u svakoj državi ugovornici se toj stalnoj poslovnoj jedinici pripisuje dobit koju bi mogla da ostvari da je bila odvojeno i posebno preduzeće koje se bavi istim ili sličnim delatnostima, pod istim ili sličnim uslovima i da je poslovala potpuno samostalno sa preduzećem čija je stalna poslovna jedinica.
  3. Pri određivanju dobiti stalne poslovne jedinice, kao odbici priznaju se troškovi koji su učinjeni za potrebe stalne poslovne jedinice, uključujući troškove upravljanja i opšte administrativne troškove, bilo u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili na drugom mestu.
  4. Ako je uobičajeno da se u državi ugovornici dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje na osnovu raspodele ukupne dobiti preduzeća na njegove posebne delove, rešenje iz stava 2. ovog člana ne sprečava tu državu ugovornicu da takvom uobičajenom raspodelom odredi dobit koja se oporezuje; usvojeni metod raspodele treba da bude takav da rezultat bude u skladu s načelima koja su sadržana u ovom članu.
  5. Stalnoj poslovnoj jedinici ne pripisuje se dobit ako ta stalna poslovna jedinica samo kupuje dobra ili robu za preduzeće.
  6. Za potrebe prethodnih stavova, dobit koja se pripisuje stalnoj poslovnoj jedinici određuje se istom metodom iz godine u godinu, osim ako postoji opravdan i dovoljan razlog da se postupi drukčije.
  7. Kada dobit obuhvata delove dohotka koji su regulisani posebnim članovima ovog ugovora, odredbe ovog člana ne utiču na odredbe tih članova.

Član 8

Međunarodni saobraćaj

  1. Dobit preduzeća države ugovornice od obavljanja međunarodnog saobraćaja brodovima, vazduhoplovima ili drumskim vozilima oporezuje se samo u toj državi.
  2. Dobit preduzeća države ugovornice, od korišćenja, održavanja ili davanja u zakup kontejnera (uključujući prikolice, barže i odgovarajuću opremu za prevoz kontejnera) koje to preduzeće koristi za prevoz dobara ili robe u međunarodnom saobraćaju, oporezuje se samo u toj državi ako je takvo korišćenje, održavanje ili davanje u zakup dopunska delatnost u odnosu na obavljanje međunarodnog saobraćaja brodovima, vazduhoplovima ili drumskim vozilima ili je povremeno povezano sa obavljanjem međunarodnog saobraćaja brodovima, vazduhoplovima ili drumskim vozilima.
  3. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana primenjuju se i na dobit od učešća u pulu, zajedničkom poslovanju ili međunarodnoj poslovnoj agenciji.

Član 9

Povezana preduzeća

  1. Ako

1) preduzeće države ugovornice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća druge države ugovornice, ili

2) ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća države ugovornice i preduzeća druge države ugovornice i ako su i u jednom i u drugom slučaju, između ta dva preduzeća, u njihovim trgovinskim ili finansijskim odnosima, dogovoreni ili nametnuti uslovi koji se razlikuju od uslova koji bi bili dogovoreni između nezavisnih preduzeća, dobit koju bi, da nema tih uslova, ostvarilo jedno od preduzeća, ali je zbog tih uslova nije ostvarilo, može se uključiti u dobit tog preduzeća i shodno tome oporezovati.

  1. Ako država ugovornica uključuje u dobit preduzeća te države dobit za koju je preduzeće druge države ugovornice oporezovano u toj drugoj državi, i shodno tome je oporezuje, i ako je tako uključena dobit ona dobit koju bi preduzeće prvopomenute države ostvarilo da su uslovi dogovoreni između ta dva preduzeća bili oni uslovi koje bi dogovorila nezavisna preduzeća, ta druga država vrši odgovarajuću korekciju iznosa poreza koji je u njoj utvrđen na tu dobit. Prilikom vršenja te korekcije, vodiće se računa o ostalim odredbama ovog ugovora i, ako je to potrebno, nadležni organi država ugovornica međusobno će se konsultovati.

Član 10

Dividende

  1. Dividende koje isplaćuje kompanija rezident države ugovornice rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Dividende se mogu oporezivati i u državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik dividendi rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od:

1) 5 odsto bruto iznosa dividendi ako je stvarni vlasnik kompanija (izuzimajući partnerstvo) koja neposredno ima najmanje 25 odsto kapitala kompanije koja isplaćuje dividende;

2) 10 odsto bruto iznosa dividendi u svim drugim slučajevima.

Ovaj stav ne utiče na oporezivanje dobiti kompanije iz koje se dividende isplaćuju.

  1. Izuzetno od od odredaba stava 2. ovog člana, ako dividende ostvari i stvarno poseduje vlada države ugovornice, dividende se oporezuju samo u toj državi. Za potrebe ovog stava, izraz „vlada države ugovornice“ uključuje:

1) U Norveškoj:

(1) Centralnu banku Norveške;

(2) Vladin globalni penzioni fond; i

(3) bilo koji entitet koji u potpunosti ili pretežno poseduje ili osniva Vlada Norveške koji, povremeno, mogu dogovoriti nadležni organi država ugovornica;

2) U Srbiji:

(1) Narodnu banku Srbije; i

(2) bilo koji entitet koji u potpunosti ili pretežno poseduje ili osniva Vlada Srbije koji, povremeno, mogu dogovoriti nadležni organi država ugovornica.

  1. Izraz „dividende“, u ovom članu, označava dohodak od akcija ili drugih prava učešća u dobiti koja nisu potraživanja duga, kao i dohodak od drugih prava kompanije koji je poreski izjednačen sa dohotkom od akcija u zakonima države čiji je rezident kompanija koja vrši raspodelu, kao i dohodak od aranžmana koji daje pravo na učešće u dobiti, u meri u kojoj je to tako predviđeno zakonima države ugovornice u kojoj dohodak nastaje.
  2. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik dividendi, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
  3. Ako kompanija koja je rezident države ugovornice ostvaruje dobit ili dohodak iz druge države ugovornice, ta druga država ne može da zavede porez na dividende koje isplaćuje kompanija, osim ako su te dividende isplaćene rezidentu te druge države ili ako akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi koja se nalazi u toj drugoj državi, niti da neraspodeljenu dobit kompanije oporezuje porezom na neraspodeljenu dobit kompanije, čak i ako se isplaćene dividende ili neraspodeljena dobit u potpunosti ili delimično sastoje od dobiti ili dohotka koji su nastali u toj drugoj državi.
  4. Odredbe ovog člana ne primenjuju se ako je glavni razlog ili jedan od glavnih razloga ma kog lica koje se bavi emitovanjem ili prenosom akcija ili drugih prava na osnovu kojih se dividende isplaćuju, bio korišćenje pogodnosti ovog člana, putem emitovanja ili prenosa.

Član 11

Kamata

  1. Kamata koja nastaje u državi ugovornici a isplaćuje se rezidentu druge države ugovornice, može se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Kamata se može oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaje, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik kamate rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa kamate.
  3. Izuzetno od odredbe stava 2. ovog člana, kamata koja nastaje u državi ugovornici a isplaćuje se rezidentu druge države ugovornice oporezuje se samo u toj drugoj državi ako je primalac stvarni vlasnik kamate i ako kamatu ostvari:

1) vlada druge države ugovornice ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave;

2) centralna ili narodna banka druge države ugovornice;

3) finansijska institucija koju kontroliše ili pretežno poseduje vlada druge države ugovornice ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave.

  1. Izraz „kamata“, u ovom članu, označava dohodak od potraživanja duga svake vrste, nezavisno od toga da li su obezbeđena zalogom i da li se na osnovu njih stiče pravo na učešće u dobiti dužnika, a naročito dohodak od državnih hartija od vrednosti i dohodak od obveznica ili zapisa, uključujući premije i nagrade na takve hartije od vrednosti, obveznice ili zapise. Kaznena kamata ne smatra se kamatom za svrhe ovog člana.
  2. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik kamate, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj kamata nastaje, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi ili ako obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a potraživanje duga na koje se plaća kamata je stvarno povezano s tom stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se primenjuju, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
  3. Smatra se da kamata nastaje u državi ugovornici kada je isplatilac kamate rezident te države. Kada lice koje plaća kamatu, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u toj državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je povezan dug na koji se plaća kamata, a tu kamatu snosi ta stalna poslovna jedinica ili stalna baza, smatra se da kamata nastaje u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
  4. Ako iznos kamate, zbog posebnog odnosa između platioca kamate i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu potraživanje duga za koje se ona plaća, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca kamate i stvarnog vlasnika, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
  5. Odredbe ovog člana ne primenjuju se ako je glavni razlog ili jedan od glavnih razloga ma kog lica koje se bavi zasnivanjem ili prenosom potraživanja duga za koje se plaća kamata, bio korišćenje pogodnosti ovog člana, putem zasnivanja ili prenosa.

Član 12

Autorske naknade

  1. Autorske naknade koje nastaju u državi ugovornici a isplaćuju se rezidentu druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Autorske naknade mogu se oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaju, u skladu sa zakonima te države, ali ako je stvarni vlasnik autorskih naknada rezident druge države ugovornice, razrezan porez ne može biti veći od:

1) 5 odsto bruto iznosa autorskih naknada navedenih u podstavu 1) stava 3. ovog člana;

2) 10 odsto bruto iznosa autorskih naknada navedenih u podstavu 2) stava 3. ovog člana.

  1. Izraz „autorske naknade“, u ovom članu, označava plaćanja bilo koje vrste koja su primljena kao naknada:

1) za korišćenje ili za pravo korišćenja autorskog prava na književno, umetničko ili naučno delo, uključujući bioskopske filmove i filmove ili trake za televiziju ili radio; i

2) za korišćenje ili za pravo korišćenja patenta, zaštitnog znaka, nacrta ili modela, plana, tajne formule ili postupka ili za korišćenje ili za pravo korišćenja industrijske, komercijalne ili naučne opreme ili za obaveštenja koja se odnose na industrijska, komercijalna ili naučna iskustva.

  1. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik autorskih naknada, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj autorske naknade nastaju, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj drugoj državi ugovornici ili u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj drugoj državi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju stvarno pripadaju toj stalnoj poslovnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
  2. Smatra se da autorske naknade nastaju u državi ugovornici kada je isplatilac rezident te države. Kada lice koje plaća autorske naknade, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u državi ugovornici stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je nastala obaveza plaćanja autorskih naknada, a te autorske naknade padaju na teret te stalne poslovne jedinice ili stalne baze, smatra se da autorske naknade nastaju u državi u kojoj se nalazi stalna poslovna jedinica ili stalna baza.
  3. Ako iznos autorskih naknada, zbog posebnog odnosa između platioca i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu korišćenje, pravo ili informaciju za koje se one plaćaju, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i stvarnog vlasnika da takvog odnosa nema, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi tada bio ugovoren. U tom slučaju višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.
  4. Odredbe ovog člana ne primenjuju se ako je glavni razlog ili jedan od glavnih razloga ma kog lica koje se bavi ostvarivanjem ili prenosom prava na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju, bio korišćenje pogodnosti ovog člana, putem ostvarivanja ili prenosa.

Član 13

Kapitalni dobitak

  1. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja nepokretnosti navedene u članu 6. ovog ugovora, a koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Dobitak od otuđenja pokretnih stvari koje čine deo poslovne imovine stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretnih stvari koje pripadaju stalnoj bazi koju koristi rezident države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, uključujući i prihode od otuđenja te stalne poslovne jedinice (same ili zajedno s celim preduzećem) ili stalne baze, može se oporezivati u toj drugoj državi.
  3. Dobitak koji ostvari preduzeće države ugovornice od otuđenja brodova, vazduhoplova ili drumskih vozila koji se koriste u međunarodnom saobraćaju ili od pokretnih stvari koje služe za korišćenje tih brodova, vazduhoplova ili drumskih vozila oporezuje se samo u toj državi.
  4. Dobitak koji ostvari preduzeće države ugovornice od otuđenja kontejnera (uključujući prikolice, barže i odgovarajuću opremu za prevoz kontejnera) koji su navedeni u članu 8. stav 2. ovog ugovora oporezuje se samo u toj državi, bez obzira da li kontejneri čine deo poslovne imovine stalne poslovne jedinice koju taj rezident ima u drugoj državi ugovornici.
  5. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja akcija ili uporedivih interesa bilo koje vrste koji više od 50 odsto svoje vrednosti ostvaruju neposredno ili posredno od nepokretnosti koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
  6. Dobitak od otuđenja imovine, osim imovine navedene u st. 1, 2, 3, 4. i 5. ovog člana, oporezuje se samo u državi ugovornici čiji je rezident lice koje je otuđilo imovinu.

Član 14

Samostalne lične delatnosti

  1. Dohodak koji ostvari rezident države ugovornice od profesionalnih delatnosti ili od drugih samostalnih delatnosti oporezuje se samo u toj državi, osim:

1) ako za obavljanje svojih delatnosti ima stalnu bazu koju redovno koristi u drugoj državi ugovornici; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se pripisuje toj stalnoj bazi oporezuje se u toj drugoj državi ugovornici; ili

2) ako boravi u drugoj državi ugovornici u periodu ili u periodima koji ukupno traju 183 dana ili duže u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se ostvaruje od delatnosti koje se obavljaju u toj drugoj državi ugovornici oporezuje se u toj drugoj državi.

  1. Izraz „profesionalne delatnosti“ posebno obuhvata samostalne naučne, književne, umetničke, obrazovne ili nastavne delatnosti, kao i samostalne delatnosti lekara, advokata, inženjera, arhitekata, stomatologa i računovođa.

Član 15

Radni odnos

  1. Zavisno od odredaba čl. 16, 18. i 19. ovog ugovora, zarade, naknade i druga slična primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi, osim ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici. Ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici, takva primanja koja se u njoj ostvaruju mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana, primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa u drugoj državi ugovornici oporezuju se samo u prvopomenutoj državi:

1) ako primalac boravi u drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 183 dana u periodu od dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini, i

2) ako se primanja isplaćuju od strane ili u ime poslodavca koji nije rezident druge države, i

3) ako primanja ne padaju na teret stalne poslovne jedinice ili stalne baze koju poslodavac ima u drugoj državi, i

4) ako se ne radi o radnom odnosu po osnovu iznajmljivanja radnika.

  1. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, primanja koja se ostvare iz radnog odnosa obavljenog na brodu, vazduhoplovu ili drumskom vozilu u međunarodnom saobraćaju oporezuju se samo u državi rezidentnosti primaoca.
  2. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, primanja koja ostvari rezident države ugovornice iz radnog odnosa koji je neposredno povezan sa gradilištem ili građevinskim ili montažnim radom u drugoj državi ugovornici koji, na osnovu odredaba člana 5. stav 3. ovog ugovora, ne čine stalnu poslovnu jedinicu poslodavca koji isplaćuje primanja ili u čije ime su primanja isplaćena oporezuju se samo u prvopomenutoj državi.

Član 16

Primanja direktora

Primanja direktora i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice, u svojstvu člana odbora direktora ili slično organa kompanije koja je rezident druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

Član 17

Izvođači i sportisti

  1. Izuzetno od odredaba čl. 14. i 15. ovog ugovora, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice kao izvođač od ličnog obavljanja delatnosti pozorišnog, filmskog, radio ili televizijskog umetnika, muzičara ili sportiste u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Ako dohodak od lično obavljenih delatnosti izvođača ili sportiste ne pripada lično izvođaču ili sportisti nego drugom licu, taj dohodak se, izuzetno od odredaba čl. 7, 14. i 15. ovog ugovora, može oporezivati u državi ugovornici u kojoj su obavljene delatnosti izvođača ili sportiste.
  3. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana, ne primenjuju se na dohodak koji izvođači ili sportisti ostvare od delatnosti koje se obavljaju u državi ugovornici ako se poseta toj državi u potpunosti ili uglavnom finansira iz javnih fondova jedne ili obe države ugovornice ili njihovih političkih jedinica ili jedinica lokalne samouprave, ili su delatnosti obavljene u okviru programa kulturne ili sportske razmene koji su odobrile obe države ugovornice. U tom slučaju, dohodak se oporezuje samo u državi ugovornici čije je umetnik ili izvođač rezident.

Član 18

Penzije, anuiteti, plaćanja po osnovu sistema socijalnog osiguranja i alimentacija

  1. Penzije, anuiteti i druga slična plaćanja, uključujući plaćanja po osnovu sistema socijalnog osiguranja koja nastaju u državi ugovornici a isplaćuju se rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.
  2. Takva plaćanja mogu se oporezivati i u državi u kojoj nastaju, ali tako razrezan porez ne može preći 15 odsto bruto iznosa plaćanja.
  3. Izraz „anuitet“ označava određenu sumu koja se fizičkom licu periodično isplaćuje u određenim rokovima u toku života ili u toku utvrđenog ili odredivog vremenskog perioda, na osnovu obaveze na takva plaćanja kao odgovarajuća i potpuna naknada u novcu ili novčanoj vrednosti.
  4. Alimentacija i druga plaćanja u vezi sa izdržavanjem koja se isplaćuju rezidentu države ugovornice oporezuju se samo u toj državi. Alimentacija ili druga plaćanja u vezi sa izdržavanjem koja rezident države ugovornice isplaćuje rezidentu druge države ugovornice oporezuju se, u meri u kojoj se ona ne priznaju kao olakšica isplatiocu, samo u prvopomenutoj državi.

Član 19

Državna služba

  1. 1) Zarade, naknade i druga slična primanja, osim penzije, koje plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave fizičkom licu, za usluge učinjene toj državi ili toj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave, oporezuju se samo u toj državi.

2) Zarade, naknade i druga slična primanja oporezuju se samo u drugoj državi ugovornici ako su usluge učinjene u toj državi, a fizičko lice je rezident te države koje je:

– državljanin te države; ili

– koje nije postalo rezident te države samo zbog vršenja usluga.

  1. Odredbe čl. 15, 16. i 17. ovog ugovora primenjuju se na zarade, naknade i druga slična primanja, za usluge učinjene u vezi sa privrednom delatnošću države ugovornice ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave.

Član 20

Studenti

Student ili lice na stručnoj obuci koje je neposredno pre odlaska u državu ugovornicu bilo rezident ili je rezident druge države ugovornice, a boravi u prvopomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, ne oporezuje se u toj državi za primanja koja dobija za izdržavanje, obrazovanje ili obučavanje, pod uslovom da su ta primanja iz izvora van te države.

Član 21

Ofšor delatnosti

  1. Odredbe ovog člana primenjuju se izuzetno od bilo koje druge odredbe ovog ugovora.
  2. Lice koje je rezident države ugovornice i koja obavlja ofšor delatnosti u drugoj državi ugovornici u vezi sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava koja se nalaze u toj drugoj državi, u odnosu na te delatnosti smatra se, shodno st. 3. i 4. ovog člana, da obavlja poslovanje u toj drugoj državi preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi.
  3. Odredbe stava 2. i stava 6. podstav 2) ovog člana ne primenjuju se ako se delatnosti obavljaju u periodu koji ne prelazi ukupno 30 dana u periodu od bilo kojih dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini. Međutim, za potrebe ovog stava ovog člana:

1) smatra se, da delatnosti koje obavlja preduzeće koje je povezano sa drugim preduzećem obavlja preduzeće sa kojim je povezano, ako su odnosne delatnosti suštinski iste kao one koje obavlja poslednje pomenuto preduzeće.

2) preduzeće je povezano sa drugim preduzećem ako jedno preduzeće posredno ili neposredno kontroliše drugo preduzeće ili i jedno i drugo preduzeće, posredno ili neposredno, kontrolišu ista lica, nezavisno od toga da li su ta lica rezidenti jedne ili druge države ugovornice.

  1. Dobit koju ostvari preduzeće države ugovornice od prevoza zaliha ili osoblja na lokaciju ili između lokacija na kojima se u državi ugovornici obavljaju delatnosti u vezi sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava, ili od korišćenja tegljača i drugih brodova kao pomoć tim delatnostima oporezuju se samo u državi ugovornici čiji je rezident preduzeće.
  2. 1) zavisno od odredbe podstava 2) ovog stava, zarade, naknade i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice iz radnog odnosa koji je povezan sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava koja se nalaze u drugoj državi ugovornici mogu se, u meri u kojoj se radni odnos obavlja ofšor u toj drugoj državi, oporezivati u toj drugoj državi. Takva primanja oporezuju se samo u prvopomenutoj državi ako se radni odnos obavlja ofšor za poslodavca koji nije rezident druge države i pod uslovom da se radni odnos obavlja u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 30 dana u periodu od bilo kojih dvanaest meseci koji počinje ili se završava u odnosnoj poreskoj godini.

2) zarade, naknade i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice iz radnog odnosa obavljenog na brodu ili vazduhoplovu koji se koristi za prevoz zaliha ili osoblja ili između lokacija na kojima se u državi ugovornici obavljaju delatnosti u vezi sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava ili iz radnog odnosa obavljenog na tegljaču ili drugom brodu koji se koriste kao pomoć tim delatnostima oporezuju se samo u prvopomenutoj državi.

  1. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja:

1) prava istraživanja ili iskorišćavanja; ili

2) imovine koja se nalazi u drugoj državi ugovornici a koja se koristi u vezi sa istraživanjem ili iskorišćavanjem morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava koja se nalaze u toj drugoj državi; ili

3) akcija ili uporedivih interesa bilo koje vrste koje svoju vrednost ili veći deo svoje vrednosti ostvaruju neposredno ili posredno od tih prava ili te imovine ili od tih prava i te imovine zajedno, može se oporezivati u toj drugoj državi.

U ovom stavu ovog člana ugovora, izraz „prava istraživanja ili iskorišćavanja označavaju pravo na dobitak od istraživanja ili iskorišćavanja morskog dna ili podzemlja ili njihovih prirodnih bogatstava u drugoj državi ugovornici, uključujući pravo na kamatu ili druge pogodnosti od tog dobitka.

Član 22

Ostali dohodak

  1. Delovi dohotka rezidenta države ugovornice, bez obzira na to gde nastaju, koji nisu regulisani u prethodnim članovima ovog ugovora oporezuju se samo u toj državi.
  2. Odredba stava 1. ovog člana ne primenjuje se na dohodak, osim na dohodak od nepokretnosti definisane u stavu 2. člana 6. ovog ugovora, ako primalac tog dohotka – rezident države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi ili ako u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se u njoj nalazi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se dohodak plaća stvarno su povezani sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se, prema potrebi, primenjuju odredbe člana 7. ili člana 14. ovog ugovora.
  3. Izuzetno od odredaba st. 1. i 2. ovog člana, delovi dohotka rezidenta države ugovornice koji nisu regulisani u prethodnim članovima ovog ugovora, a koji nastaju u drugoj državi ugovornici, mogu se oporezivati i u toj drugoj državi.
  4. Odredbe ovog člana ne primenjuju se ako je glavni razlog ili jedan od glavnih razloga ma kog lica koje se bavi ostvarivanjem ili prenosom prava na osnovu kojih se dohodak plaća, bio korišćenje pogodnosti ovog člana, putem ostvarivanja ili prenosa.

Četvrto poglavlje

METODI ZA OTKLANJANJE DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA

Član 23

Otklanjanje dvostrukog oporezivanja

  1. U Norveškoj se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:

U skladu sa odredbama norveških zakona koji se odnose na odobravanje kredita u odnosu na norveški porez, za porez koji se plaća na teritoriji izvan Norveške, koji ne utiče na opšti princip iz ovog člana –

1) Ako rezident Norveške ostvaruje dohodak koji se, u skladu s odredbama ovog ugovora, može oporezivati u Srbiji, Norveška odobrava kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je na taj dohodak plaćen u Srbiji.

Taj odbitak ne može biti veći od dela poreza na dohodak, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara dohotku koji se može oporezivati u Srbiji.

2) Ako je, u skladu s nekom odredbom Ugovora, dohodak koji ostvari rezident Norveške izuzet od oporezivanja u Norveškoj, Norveška može da uključi taj dohodak u poresku osnovicu, ali i da odobri odbitak od norveškog poreza na dohodak, onaj deo poreza na dohodak koji odgovara dohotku koji se ostvari iz Srbije.

  1. U Srbiji se dvostruko oporezivanje otklanja na sledeći način:

1) Ako rezident Srbije ostvaruje dohodak koji se, u skladu s odredbama ovog ugovora, može oporezivati u Norveškoj, Srbija odobrava kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je plaćen u Norveškoj.

Taj odbitak ne može biti veći od dela poreza na dohodak, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara dohotku koji se može oporezivati u Norveškoj.

2) Ako je, u skladu s nekom odredbom Ugovora, dohodak koji ostvari rezident Srbije izuzet od oporezivanja u Srbiji, Srbija može, pri obračunavanju poreza na ostali dohodak tog rezidenta, da uzme u obzir izuzeti dohodak.

Peto poglavlje

POSEBNE ODREDBE

Član 24

Jednak tretman

  1. Državljani države ugovornice ne podležu u drugoj državi ugovornici oporezivanju ili zahtevu u vezi s oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i zahteva u vezi s oporezivanjem, posebno u odnosu na rezidentnost, kojima državljani te druge države u istim uslovima, podležu ili mogu podleći. Ova odredba se, nezavisno od odredaba člana 1. ovo ugovora, primenjuje i na lica koja nisu rezidenti jedne ili obe države ugovornice.
  2. Lica bez državljanstva koja su rezidenti države ugovornice ne podležu u bilo kojoj državi ugovornici oporezivanju ili zahtevu u vezi sa oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i zahteva u vezi sa oporezivanjem kojima državljani te države u istim uslovima, posebno u odnosu na rezidentnost, podležu ili mogu podleći.
  3. Oporezivanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ne može biti nepovoljnije u toj drugoj državi od oporezivanja preduzeća te druge države koja obavljaju iste delatnosti. Ova odredba ne može se tumačiti tako da obavezuje državu ugovornicu da rezidentima druge države ugovornice odobrava lična oslobađanja, olakšice i umanjenja za svrhe oporezivanja zbog ličnog statusa ili porodičnih obaveza koje odobrava svojim rezidentima.
  4. Kamata, autorske naknade i druge isplate koje preduzeće države ugovornice plaća rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive dobiti tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su plaćene rezidentu prvopomenute države, osim kada se primenjuju odredbe člana 9. stav 1, člana 11. stav 7. ili člana 12. stav 6. ovog ugovora.
  5. Preduzeća države ugovornice čiju imovinu potpuno ili delimično poseduju ili kontrolišu, posredno ili neposredno, jedan ili više rezidenata druge države ugovornice, u prvopomenutoj državi ugovornici ne podležu oporezivanju ili obavezi u vezi sa oporezivanjem, koje je drukčije ili teže od oporezivanja i obaveza u vezi sa oporezivanjem kome druga slična preduzeća prvopomenute države podležu ili mogu podleći.
  6. Odredbe ovog člana primenjuju se, izuzetno od odredaba člana 2. ovog ugovora, na poreze svake vrste i opisa.

Član 25

Postupak zajedničkog dogovaranja

  1. Ako lice smatra da mere jedne ili obe države ugovornice dovode ili će dovesti do toga da ne bude oporezovano u skladu s odredbama ovog ugovora, ono može, bez obzira na pravna sredstva predviđena unutrašnjim zakonom tih država, da izloži svoj slučaj nadležnom organu države ugovornice čiji je rezident ili, ako njegov slučaj potpada pod član 24. stav 1. ovog ugovora one države ugovornice čiji je državljanin. Slučaj mora biti izložen u roku od tri godine od dana prvog obaveštenja o meri koja dovodi do oporezivanja koje nije u skladu s odredbama ovog ugovora.
  2. Ako nadležni organ smatra da je prigovor opravdan i ako nije u mogućnosti da sam dođe do zadovoljavajućeg rešenja, nastojaće da slučaj reši zajedničkim dogovorom s nadležnim organom druge države ugovornice radi izbegavanja oporezivanja koje nije u skladu s ovim ugovorom. Postignuti dogovor primenjuje se bez obzira na vremenska ograničenja u unutrašnjem zakonu država ugovornica.
  3. Nadležni organi država ugovornica nastoje da zajedničkim dogovorom otklone teškoće ili nejasnoće koje nastaju pri tumačenju ili primeni ovog ugovora. Oni se mogu i zajednički savetovati radi otklanjanja dvostrukog oporezivanja u slučajevima koji nisu predviđeni ovim ugovorom.
  4. Nadležni organi država ugovornica mogu neposredno međusobno opštiti, uključujući opštenje preko zajedničke komisije koju čine oni sami ili njihovi predstavnici, radi postizanja dogovora u smislu prethodnih stavova ovog člana.

Član 26

Razmena obaveštenja

  1. Nadležni organi država ugovornica razmenjuju obaveštenja za koja se može predvideti da će biti od značaja za primenu odredaba ovog ugovora ili za administriranje ili prinudno izvršenje unutrašnjih zakona koji se odnose na poreze svake vrste i opisa koje zavode države ugovornice ili njihove političke ili administrativne jedinice ili jedinice lokalne samouprave, ako oporezivanje predviđeno tim zakonima nije u suprotnosti s ovim ugovorom. Razmena obaveštenja nije ograničena čl. 1. i 2. ovog ugovora.
  2. Obaveštenje primljeno, na osnovu stava 1. ovog člana, od države ugovornice smatra se tajnom isto kao i obaveštenje dobijeno prema unutrašnjim zakonima te države i može se saopštiti samo licima ili organima (uključujući sudove i upravne organe) koji su nadležni za razrez ili naplatu, prinudno ili sudsko izvršenje, rešavanje po žalbama, u odnosu na poreze navedene u stavu 1. ovog člana ili u odnosu na kontrolu napred navedenog. Ta lica ili organi koriste obaveštenja samo za te svrhe. Oni mogu saopštiti obaveštenja u javnom sudskom postupku ili u sudskim odlukama. Izuzetno od navedenog, obaveštenja primljena od države ugovornice mogu se koristiti za druge svrhe, kada se takva obaveštenja, po zakonima obe države ugovornice, mogu koristiti za druge svrhe i, kada nadležni organ države koja daje obaveštenje odobri takvo korišćenje.
  3. Odredbe st. 1. i 2. ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao obaveza države ugovornice da:

1) preduzima upravne mere suprotne zakonima ili upravnoj praksi te ili druge države ugovornice;

2) daje obaveštenja koja se ne mogu dobiti na osnovu zakona ili u redovnom upravnom postupku te ili druge države ugovornice;

3) daje obaveštenja koja otkrivaju trgovinsku, poslovnu, industrijsku, komercijalnu ili profesionalnu tajnu ili poslovni postupak ili obaveštenje čije bi saopštenje bilo suprotno javnom poretku.

  1. Ukoliko država ugovornica traži obaveštenja u skladu sa ovim članom, druga država ugovornica će koristiti svoje mere da bi pribavila tražena obaveštenja, čak i da toj drugoj državi ta obaveštenja možda nisu potrebna za sopstvene poreske svrhe. Obaveza sadržana u prethodnoj rečenici podleže ograničenjima iz stava 3. ovog člana, osim ako bi ta ograničenja onemogućila državu ugovornicu da daje obaveštenja samo zbog toga što ne postoji domaća potreba za takvim obaveštenjima.
  2. Odredbe stava 3. ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao mogućnost države ugovornice da odbije davanje obaveštenja samo zato što obaveštenja poseduje banka, druga finansijska institucija, zastupnik ili lice koje radi u agenciji ili u fiducijarnom svojstvu ili koje ima veze sa vlasništvom interesa u licu.

Član 27

Članovi diplomatskih misija i konzulata

  1. Odredbe ovog ugovora ne utiču na poreske povlastice članova diplomatskih misija ili konzulata predviđene opštim pravilima međunarodnog prava ili odredbama posebnih ugovora.
  2. Ako se dohodak, zbog poreskih povlastica koje se odobravaju članovima diplomatskih misija i konzulata predviđenih opštim pravilima međunarodnog prava ili odredbama posebnih ugovora, ne oporezuje u državi prijema, pravo oporezivanja pripada državi pošiljaoca.

Šesto poglavlje

ZAVRŠNE ODREDBE

Član 28

Stupanje na snagu

  1. Države ugovornice diplomatskim putem pismeno obaveštavaju jedna drugu o okončanju postupaka predviđenih njihovim unutrašnjim zakonima za stupanje na snagu ovog ugovora.
  2. Ovaj ugovor stupa na snagu datumom poslednjeg od tih obaveštenja, a njegove odredbe se primenjuju u odnosu na poreze na dohodak koji je ostvaren u svakoj poreskoj godini koja počinje prvog januara ili posle prvog januara kalendarske godine koja neposredno sledi godinu u kojoj Ugovor stupa na snagu.
  3. Stupanjem na snagu ovog ugovora, u odnosima između Republike Srbije i Kraljevine Norveške prestaje da važi Sporazum između Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Kraljevine Norveške o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i imovinu, potpisan u Oslu 1. septembra 1983. godine, a njegove odredbe prestaju da se primenjuju datumom početka primene ovog ugovora, u skladu sa odredbom stava 2. ovog člana.

Član 29

Prestanak važenja

Ovaj ugovor ostaje na snazi u neograničenom vremenskom periodu, ali država ugovornica može, 30. juna ili pre 30. juna bilo koje kalendarske godine koja počinje nakon isteka perioda od pet godina od njegovog stupanja na snagu, drugoj državi ugovornici, diplomatskim putem, dostaviti pismeno obaveštenje o prestanku važenja. U tom slučaju, ovaj ugovor prestaje da se primenjuje u odnosu na poreze na dohodak koji je ostvaren u svakoj poreskoj godini koja počinje prvog januara ili posle prvog januara kalendarske godine koja neposredno sledi godinu u kojoj je dato obaveštenje o prestanku važenja.

U potvrdu čega su dole potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj ugovor.

Sačinjeno u Oslu ovog 17. dana juna 2015. godine, u dva originalna primerka, na srpskom, norveškom i engleskom jeziku, s tim što su oba primerka podjednako verodostojna. U slučaju razlike u tumačenju, merodavan je engleski tekst.

ZA VLADU
REPUBLIKE SRBIJE
Dušan Vujović, s.r.
  ZA VLADU
KRALJEVINE NORVEŠKE
Siv Jensen, s.r.

PROTOKOL

U trenutku potpisivanja Ugovora između Republike Srbije i Kraljevine Norveške o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak (u daljem tekstu „Ugovor“), dole potpisani su se saglasili o sledećim odredbama koje čine sastavni deo ovog ugovora:

  1. U vezi sa čl. 11. i 12. ovog ugovora, podrazumeva se da ako, posle potpisivanja ovog ugovora, Srbija potpiše ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja i sprečavanju poreske evazije u odnosu na poreze na dohodak sa trećom državom koja je članica Evropske unije, a taj ugovor predviđa niže poreske stope na kamatu ili autorske naknade od stopa predviđenih u ovom ugovoru, nadležni organi obe države ugovornice će se sresti što je moguće pre, radi razmatranja odgovarajućeg smanjenja stopa u odnosnim članovima ovog ugovora.
  2. U vezi sa članom 11. stav 3. ovog ugovora, podrazumeva se da, u slučaju Norveške, izraz „Vlada države ugovornice“, uključuje Vladin globalni penzioni fond.

U potvrdu čega su dole potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj protokol

Sačinjeno u Oslu 17. dana juna 2015. godine, u dva originalna primerka, na srpskom, norveškom i engleskom jeziku, s tim što su oba primerka podjednako verodostojna. U slučaju razlike u tumačenju, merodavan je engleski tekst.

ZA VLADU
REPUBLIKE SRBIJE
Dušan Vujović, s.r.
  ZA VLADU
KRALJEVINE NORVEŠKE
Siv Jensen, s.r.

ČLAN 3

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srbije – Međunarodni ugovori“.

 

Servis računara online zakazivanje