Ugovor između Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Kraljevine Holandije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, sa protokolom

Sl.list SFRJ – Međunarodni ugovori br. 12/82

ČLAN 1

Ratifikuje se Ugovor između Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Kraljevine Holandije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, sa Protokolom, potpisan 22. februara 1982. godine u Beogradu, u originalu na srpskohrvatskom, holandskom i engleskom jeziku.

ČLAN 2

Tekst Ugovora i Protokola u originalu na srpskohrvatskom jeziku glasi:

UGOVOR
IZMEĐU SOCIJALISTIČKE FEDERATIVNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I KRALJEVINE HOLANDIJE O IZBEGAVANJU DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU

SOCIJALISTIČKA FEDERATIVNA REPUBLIKA JUGOSLAVIJA
i
KRALJEVINA HOLANDIJA

u želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu,

sporazumele su se o sledećem:

Član 1

LICA NA KOJA SE PRIMENJUJE UGOVOR

Ovaj ugovor se primenjuje na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.

Član 2

POREZI NA KOJE SE PRIMENJUJE UGOVOR

1. Ovaj ugovor se primenjuje na poreze na dohodak i na imovinu koji se zavode u ime svake od država ili njenih društveno-političkih zajednica, nezavisno od načina na koji se ubiraju. Ovaj ugovor se primenjuje i na doprinose, osim doprinosa za socijalno osiguranje, koji se ubiraju u Jugoslaviji.

2. Porezima na dohodak i na imovinu smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak, na ukupnu imovinu ili na delove dohotka ili imovine, uključujući poreze na prihode od otuđenja pokretnosti ili nepokretnosti, poreze na ukupne iznose ličnih dohodaka koje isplaćuju preduzeća, kao i poreze na prirast imovine. U smislu ovog ugovora, izraz „porezi“ obuhvata i doprinose predviđene u stavu 1 ovog člana.

3. Sadašnji porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:

a) u slučaju Holandije:

– porez na dohodak;

– porez na plate;

– porez na društva;

– porez na dividende;

– porez na imovinu;

(u daljem tekstu: holandski porez)

b) u slučaju Jugoslavije:

– porez i doprinosi iz dohotka organizacija udruženog rada;

– porez i doprinosi iz ličnog dohotka iz radnog odnosa;

– porez i doprinosi iz ličnog dohotka od poljoprivredne delatnosti;

– porez i doprinosi iz ličnog dohotka od samostalnog obavljanja privrednih i neprivrednih delatnosti;

– porez i doprinosi iz ličnog dohotka od autorskih prava, patenata i tehničkih unapređenja;

– porez na prihod od imovine i imovinskih prava;

– porez na imovinu;

– porez iz ukupnog prihoda građana;

– porez na dobit stranih lica ostvarenu ulaganjem u domaću organizaciju udruženog rada za svrhe zajedničkog poslovanja;

– porez na dobit stranih lica ostvarenu izvođenjem investicionih radova;

– porez na prihod stranih lica ostvaren od prevoza putnika i robe

(u daljem tekstu: jugoslovenski porez).

4. Ugovor se primenjuje i na iste ili bitno slične poreze koji se zavedu posle dana potpisivanja ovog ugovora pored, ili umesto, postojećih poreza. Nadležni organi država saopštavaju jedni drugima značajne promene izvršene u njihovim poreskim zakonima.

Član 3

OPŠTE DEFINICIJE

1. Za potrebe ovog ugovora:

a) u smislu ovog ugovora, izraz „država“ označava Holandiju ili Jugoslaviju, a izraz „države“ označava Holandiju i Jugoslaviju;

b) izraz „Holandija“ obuhvata deo Kraljevine Holandije koji se nalazi u Evropi i deo morskog dna i podmorja Severnog mora nad kojim Kraljevina Holandija ima suverena prava u skladu sa međunarodnim pravom;

c) izraz „Jugoslavija“ označava teritoriju Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, a obuhvata i područje izvan teritorijalnog mora Jugoslavije koje je označeno ili može ubuduće biti označeno, prema zakonima Jugoslavije i u skladu sa međunarodnim pravom, kao područje unutar koga mogu biti korišćena prava Jugoslavije na morsko dno i podmorje i njihova prirodna bogatstva;

d) izraz „lice“ označava:

1) u slučaju Holandije – fizičko lice, društvo i svaku drugu grupu lica;

2) u slučaju Jugoslavije – fizičko i pravno lice;

e) izraz „društvo“ označava:

1) u slučaju Holandije – pravno lice ili drugo lice koje se smatra kao pravno lice za potrebe oporezivanja;

2) u slučaju Jugoslavije – organizaciju udruženog rada i drugo pravno lice podložno oporezivanju;

f) izraz „preduzeće jedne od država“ i „preduzeće druge države“ označavaju, zavisno od smisla Ugovora – u slučaju Holandije preduzeće kojim rukovodi rezident Holandije, a u slučaju Jugoslavije – organizaciju udruženog rada i drugu samoupravnu organizaciju i zajednicu, radne ljude koji ličnim radom samostalno obavljaju delatnosti i preduzeće osnovano van teritorije Jugoslavije kojim rukovodi rezident Jugoslavije. Ovi izrazi ne obuhvataju aktivnosti pomenute u članu 14 ovog ugovora;

g) izraz „državljanin“ označava fizičko lice koje poseduje državljanstvo Holandije ili Jugoslavije;

h) izraz „stalna baza“ označava stalno mesto preko koga se obavljaju samostalne lične delatnosti;

i) izraz „međunarodni saobraćaj“ označava svaki prevoz brodom ili vazduhoplovom koje koristi preduzeće čije se sedište stvarne uprave nalazi u jednoj od država, osim ako se prevoz brodom ili vazduhoplovom koristi isključivo između mesta u drugoj državi;

j) izraz „nadležni organ“ označava:

1) u Holandiji – ministra finansija, odnosno njegovog ovlašćenog predstavnika;

2) u Jugoslaviji – Savezni sekretarijat za finansije, odnosno njegovog ovlašćenog predstavnika.

2. Kada država ugovornica primenjuje ovaj ugovor, svaki izraz koji nije definisan Ugovorom ima značenje prema zakonima te države koji se odnose na poreze na koje se ovaj ugovor primenjuje.

Član 4

PORESKI DOMICILI

1. U smislu ovog ugovora, izraz „rezident jedne od država“ označava lice koje u državi ugovornici, prema zakonu te države, podleži oporezivanju po osnovu svog prebivališta, boravišta, sedišta uprave ili bilo kog drugog obeležja slične prirode.

2. Ako je prema odredbama stava 1 ovog člana fizičko lice rezident obe države, njegov se status određuje na sledeći način:

a) smatra se da je rezident države u kojoj ima stalno mesto stanovanja. Ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (sedište vitalnih interesa);

b) ako ne može da se odredi u kojoj državi ugovornici ima sedište životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident država u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;

c) ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident države čiji je državljanin;

d) ako je državljanin obe države ili ni jedne od njih, nadležni organi države rešiće pitanje sporazumno.

3. Ako je prema odredbama stava 1 ovog člana, lice koje nije fizičko, rezident obe države, smatra se da je rezident države u kojoj se nalazi njegovo sedište stvarne uprave.

Član 5

STALNA POSLOVNA JEDINICA

1. U smislu ovog ugovora, izraz „stalna poslovna jedinica“ označava stalno mesto poslovanja preko koga se poslovanje preduzeća potpuno ili delimično obavlja.

2. Pod izrazom „stalna poslovna jedinica“ podrazumeva se naročito:

a) sedište uprave;

b) filijala;

c) poslovnica;

d) fabrika;

e) radionica;

f) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto iskorišćavanja prirodnih bogatstava.

3. Izvođenje građevinskih ili instalacionih radova čini stalnu poslovnu jedinicu samo ako traje duže od osamnaest meseci.

4. Izuzetno od odredaba st. 1, 2 i 3 ovog člana, pod izrazom „stalna poslovna jedinica“ ne podrazumeva se:

a) korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koji pripadaju preduzeću;

b) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;

c) održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;

d) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovanja dobara ili robe, ili pribavljanja informacija za preduzeće;

e) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu reklamiranja, pružanja informacija, naučnog istraživanja ili sličnih aktivnosti koje imaju pripremni ili pomoćni karakter za preduzeće;

f) održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti navedenih u podstavovima od a) do e) u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.

5. Izuzetno od odredaba st. 1 i 2 ovog člana, ako lice (osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 6 ovog člana) radi u ime preduzeća i ima i stalno koristi u jednoj od država ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, za to preduzeće se smatra da ima stalnu poslovnu jedinicu u toj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako delatnosti tog lica nisu ograničene na delatnosti navedene u stavu 4 ovog člana koje, ako se obavljaju preko stalnog mesta poslovanja, ne bi pretvorile ovo stalno mesto poslovanja u stalnu poslovnu jedinicu na osnovu odredaba ovog stava.

6. Ne smatra se da preduzeće države ugovornice ima stalnu poslovnu jedinicu u jednoj od država samo zato što svoje poslovanje obavlja u toj državi preko posrednika, generalnog komisionog zastupnika ili drugog predstavnika sa samostalnim statusom, ako ta lica deluju u okviru svoje redovne poslovne delatnosti.

7. Činjenica da društvo koje je rezident jedne od država kontroliše ili je pod kontrolom društva koje je rezident druge države, ili koje obavlja poslovanje u toj drugoj državi (bilo preko stalne poslovne jedinice ili na drugi način), sama po sebi ne stvara ni za jedno društvo stalnu poslovnu jedinicu od drugog društva.

Član 6

DOHODAK OD NEPOKRETNOSTI

1. Dohodak koji ostvari rezident jedne od država od nepokretnosti (uključujući dohodak od poljoprivrede ili šumarstva), koja se nalazi u drugoj državi može se oporezovati u toj drugoj državi.

2. Izraz „nepokretnost“ ima značenje prema zakonu države u kojoj se navedena imovina nalazi. Pomorski i rečni brodovi i vazduhoplovi ne smatraju se nepokretnostima.

3. Odredba stava 1 ovog člana primenjuje se na dohodak koji se ostvaruje od neposrednog korišćenja, iznajmljivanja ili drugog načina korišćenja nepokretnosti.

4. Odredbe st. 1 i 3 ovog člana primenjuju se i na dohodak od nepokretnosti preduzeća i na dohodak od nepokretnosti koja se koristi u obavljanju samostalnih ličnih delatnosti.

Član 7

DOHOCI OD POSLOVANJA

1. Dohoci preduzeća jedne od država, oporezuju se samo u toj državi, osim ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi. Ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi preko stalne poslovne jedinice, dohoci preduzeća mogu biti oporezivani u drugoj državi, ali samo do iznosa koji se propisuje toj stalnoj poslovnoj jedinici.

2. U skladu sa odredbama stava 3 ovog člana, ako preduzeće jedne od država obavlja poslovanje u drugoj državi preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi, onda se u svakoj državi pripisuju toj stalnoj poslovnoj jedinici dohoci koje bi mogla ostvariti da je bila odvojeno i posebno preduzeće koje se bavi istim ili sličnim delatnostima, pod istim ili sličnim uslovima, i da je poslovala potpuno samostalno sa preduzećem čija je stalna poslovna jedinica.

3. Pri određivanju dohodaka stalne poslovne jedinice priznaju se kao odbici troškovi koji su učinjeni za potrebe stalne poslovne jedinice, uključujući izvršne i opšte administrativne troškove tako učinjene u državi u kojoj se stalna poslovna jedinica nalazi ili u drugom mestu.

4. Dohoci koji se propisuju stalnoj poslovnoj jedinici određuju se na osnovu posebnih poslovnih knjiga koje vodi stalna poslovna jedinica. Ako te knjige ne daju odgovarajuću osnovu za određivanje dohotka stalne poslovne jedinice, ti se dohoci mogu odrediti na osnovu raspodele ukupnih dohodaka preduzeća na njegove posebne delove. Usvojeni metod raspodele treba da bude takav da rezultat bude u skladu sa principima iz ovog člana. Ako je potrebno, nadležni organi država nastojaće da se dogovore o metodu raspodele dohodaka preduzeća.

5. Nikakvi dohoci se ne pripisuju stalnoj poslovnoj jedinici samo zbog toga što stalna poslovna jedinica kupuje dobra ili robu za preduzeće.

6. Za potrebe prethodnih stavova ovog člana, dohoci koji se pripisuju stalnoj poslovnoj jedinici određuju se istim metodom iz godine u godinu, osim ako ne postoji opravdan razlog da se postupi drukčije.

7. Ako dohoci obuhvataju i delove dohotka koji su na poseban način uređeni u drugim članovima ovog ugovora, odredbe ovog člana ne utiču na odredbe tih članova.

8. Dobit koju rezident Holandije ostvari u Jugoslaviji po osnovu učešća u zajedničkom poslovanju sa jugoslovenskim preduzećem može se oporezovati u Jugoslaviji. Dobit se određuje saglasno principima izloženim u st. 2 do 7 ovog člana.

Član 8

POMORSKI SAOBRAĆAJ, SAOBRAĆAJ NA UNUTRAŠNJIM PLOVNIM PUTEVIMA I VAZDUŠNI SAOBRAĆAJ

1. Dohoci od korišćenja brodova ili vazduhoplova u međunarodnom saobraćaju oporezuju se samo u državi u kojoj se nalazi sedište stvarne uprave preduzeća.

2. Dohoci od korišćenja rečnih brodova u saobraćaju na unutrašnjim plovnim putevima oporezuju se samo u državi u kojoj se nalazi sedište stvarne uprave preduzeća.

3. Ako se mesto stvarne uprave preduzeća koje se bavi međunarodnim saobraćajem ili preduzeća koje se bavi saobraćajem na unutrašnjim plovnim putevima nalazi na pomorskom ili rečnom brodu, smatra se da se nalazi u državi u kojoj se nalazi matična luka pomorskog ili rečnog broda ili, ako nema matične luke, u državi čiji je rezident korisnik pomorskog ili rečnog broda.

4. Odredbe stava 1 ovog člana primenjuju se i na dohotke od učešća u pulu, zajedničkom poslu ili međunarodnoj poslovnoj agenciji.

Član 9

UDRUŽENA PREDUZEĆA

Ako

a) preduzeće države ugovornice učestvuje neposredno ili posredno u upravi, kontroli ili imovini preduzeća druge države, ili

b) ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravi, kontroli ili imovini preduzeća jedne od država i preduzeća druge države,

i ako su u oba slučaja između ta dva preduzeća u njihovim trgovinskim ili finansijskim odnosima određeni ili nametnuti uslovi različiti od onih koji bi bili određeni između samostalnih preduzeća, dohoci koji bi bez tih uslova nastali za jedno od preduzeća, ali zbog tih uslova nisu nastali, mogu se uključiti u dohotke tog preduzeća i shodno tome oporezovati.

Član 10

DIVIDENDE

1. Dividende koje plaća društvo koje je rezident jedne od država rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Dividende se mogu oporezivati i u državi čiji je rezident društvo koje plaća dividende, i u skladu sa zakonima te države, ali tako razrezan porez ne može biti veći od:

a) 5 odsto od bruto-iznosa dividendi, ako je primalac društvo (izuzimajući partnerstvo) koje ima direktno najmanje 25 odsto od kapitala društva koje plaća dividende;

b) 15 odsto od bruto-iznosa dividendi, u svim drugim slučajevima.

3. Nadležni organi država sporazumno rešavaju način primene stava 2 ovog člana.

4. Odredbe stava 2 ovog člana ne utiču na oporezivanje dohodaka društva iz kojih se dividende plaćaju.

5. Izraz „dividende“, kako je upotrebljen u ovom članu, označava, u odnosu na Holandiju, dohodak od akcija ili drugih prava koja učestvuju u dohocima, kao i dohodak od drugih prava korporacija koji je poreski izjednačen sa dohotkom od akcija u poreskom zakonu te države. Ovaj izraz ne obuhvata dobit koji ostvari rezident Holandije u Jugoslaviji u odnosu na svoje učešće u zajedničkom ulaganju sa jugoslovenskim preduzećem.

6. Odredbe st. 1 i 2 ovog člana ne primenjuju se ako primalac dividendi koji je rezident jedne od država obavlja poslovanje u drugoj državi čiji je rezident društvo koje plaća dividende, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi, ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a pravo na osnovu koga se dividende plaćaju je povezano sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredi čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

7. Ako društvo koje je rezident jedne od država ostvaruje dobit ili dohodak iz druge države, ta druga država ne može da zavede porez na dividende koje plaća društvo, osim ako su te dividende plaćene rezidentu te druge države ili ako je pravo na osnovu koga se dividende plaćaju povezano sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom koja se nalazi u toj drugoj državi, niti da oporezuje neraspoređenu dobit društva porezom na neraspodeljenu dobit ni u slučaju ako se plaćene dividende ili neraspodeljena dobit u potpunosti ili delimično sastoji od dobiti ili dohotka koji su nastali u toj drugoj državi.

Član 11

KAMATA

1. Kamata nastala u jednoj od država i isplaćena rezidentu druge države ugovornice oporezuje se samo u toj drugoj državi.

2. Izraz „kamata“, upotrebljen u ovom članu, označava dohodak od državnih hartija od vrednosti, obveznica ili obligacija, nezavisno od toga da li su obezbeđene zalogom, ali na osnovu kojih se ne učestvuje u dobiti, dohodak od potraživanja svake vrste, kao i svaki drugi dohodak koji je izjednačen sa dohotkom od pozajmljenog novca prema poreskom zakonu države u kojoj dohodak nastaje.

3. Odredbe stava 1 ovog člana se ne primenjuju ako primalac kamate, koji je rezident jedne od država, obavlja poslovanje u drugoj državi u kojoj kamata nastaje, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi, ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a pravo potraživanja na osnovu koga se plaća kamata povezano je sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

4. Smatra se da kamata nastaje u jednoj od država ako je isplatilac sama ta država, njena društveno-politička zajednica ili rezident te države.

5. Izuzetno od odredbe stava 4 ovog člana, smatra se da kamata nastaje u državi u kojoj isplatilac kamate ima stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu na koju se odnosi zaduženost na koju se plaća kamata i koja snosi tu kamatu, bez obzira na to da li je isplatilac kamate rezident jedne od država.

6. Ako, zbog posebnog odnosa između platioca i primaoca ili između njih i nekog drugog lica, iznos kamate, imajući u vidu potraživanje za koje se ona plaća, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i primaoca, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju, više plaćen iznos oporezuje se saglasno zakonima svake države, imajući u vidu ostaleodredbe ovog ugovora.

Član 12

AUTORSKE NAKNADE

1. Autorske naknade nastale u jednoj od država i isplaćene rezidentu druge države mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Autorske naknade mogu se oporezivati u državi u kojoj nastaju i u skladu sa zakonom te države, ali tako razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto od bruto-iznosa autorskih naknada.

3. Nadležni organi država sporazumno određuju način primene stava 2 ovog člana.

4. Izraz „autorske naknade“, upotrebljen u ovom članu, označava plaćanja bilo koje vrste koja su primljena kao naknada za korišćenje ili za pravo korišćenja autorskog prava na književno, umetničko ili naučno delo, uključujući bioskopske filmove i filmove i trake za televiziju i radio, patent, zaštitni znak, nacrt i model, plan, tajnu formulu ili postupak, ili za korišćenje ili za pravo korišćenja industrijske, komercijalne ili naučne opreme, ili za obaveštenja koja se odnose na industrijska, komercijalna ili naučna iskustva.

5. Odredbe st. 1 i 2 ovog člana ne primenjuju se ako primalac autorske naknade koji je rezident jedne od država obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj autorske naknade nastaju, preko stalne poslovne jedinice koja se nalazi u toj državi, ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju povezani su sa stalnom poslovnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

6. Smatra se da autorske naknade nastaju u jednoj od država ako je isplatilac sama ta država, njena društveno-politička zajednica ili rezident te države.

7. Izuzetno od odredbe stava 6 ovog člana, smatra se da autorske naknade nastaju u državi u kojoj isplatilac autorskih naknada ima stalnu poslovnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je nastala obaveza plaćanja autorskih naknada i koja snosi te autorske naknade, bez obzira na to da li je isplatilac autorskih naknada rezident jedne od država.

8. Ako, zbog posebnog odnosa između platioca i primaoca ili između njih i nekog drugog lica, iznos autorskih naknada, imajući u vidu korišćenje, pravo ili informaciju za koje su one plaćene, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i primaoca, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju, više plaćen iznos oporezuje se saglasno zakonu svake države, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.

Član 13

PRIHODI OD IMOVINE

1. Prihodi koje ostvari rezident jedne od država od otuđenja nepokretnosti pomenute u članu 6 ovog ugovora, koja se nalazi u drugoj državi, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Prihodi od otuđenja pokretnosti koja čini deo imovine namenjene za poslovanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće jedne od država ima u drugoj državi ili od pokretnosti koja pripada stalnoj bazi koju koristi rezident jedne od država u drugoj državi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, uključujući i prihode od otuđenja te stalne poslovne jedinice (samo ili zajedno sa celim preduzećem) i prihode od otuđenja stalne baze, mogu se oporezivati u drugoj državi.

3. Izuzetno od odredaba stava 2 ovog člana, prihodi od otuđenja brodova i vazduhoplova koji se koriste u međunarodnom saobraćaju, rečnih brodova koji se koriste u saobraćaju na unutrašnjim plovnim putevima ili pokretnosti koje služe za korišćenje pomorskih ili rečnih brodova ili vazduhoplova, oporezuju se samo u državi u kojoj se nalazi sedište stvarne uprave preduzeća. Za potrebe ovog stava primenjivaće se odredbe stava 3 člana 8 ovog ugovora.

4. Prihodi od otuđenja imovine, osim imovine navedene u st. 1, 2 i 3 ovog člana, oporezuju se samo u državi čiji je rezident lice koje je otuđilo imovinu.

5. Odredbe stava 4 ovog člana ne utiču na pravo ni jedne od država da zavodi, u skladu sa svojim zakonom, porez na prihode od otuđenja akcija ili drugih prava koja učestvuju u dobitima društva čija je imovina potpuno ili delimično podeljena na akcije, a koje je rezident te države, koje je ostvarilo fizičko lice koje je rezident druge države a bilo je rezident prvopomenute države u toku poslednjih pet godina koje su prethodile otuđenju tih akcija ili prava.

Član 14

SAMOSTALNE LIČNE DELATNOSTI

1. Dohodak koji ostvari fizičko lice koje je rezident jedne od država od profesionalnih delatnosti ili drugih samostalnih delatnosti sličnog karaktera može se oporezivati u toj državi. Takav dohodak se izuzima od oporezivanja u drugoj državi, osim u slučajevima predviđenim u stavu 2 ovog člana.

2. Dohodak koji ostvari fizičko lice koje je rezident jedne od država od profesionalnih delatnosti ili drugih samostalnih delatnosti sličnog karaktera u drugoj državi mogu se oporezivati u toj drugoj državi ako fizičko lice održava stalnu bazu u toj drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno iznose 183 dana ili više u odnosnoj kalendarskoj godini, a dohodak se pripisuje toj stalnoj bazi.

3. Izraz „profesionalne delatnosti“ posebno obuhvata samostalne naučne, književne, umetničke, obrazovne ili nastavne delatnosti, kao i samostalne delatnosti lekara, advokata, inženjera, arhitekata, stomatologa i računovođa.

Član 15

NESAMOSTALNE LIČNE DELATNOSTI

1. U skladu sa odredbama čl. 16, 18, 19 i 20 ovog ugovora, lični dohoci i druga lična primanja koja ostvari rezident jedne od država izradnog odnosa oporezuju se samo u toj državi, osim ako je zaposlen u drugoj državi. Ako je zaposlen u drugoj državi ugovornici, takva primanja mogu se oporezivati u toj drugoj državi pošto su u njoj ostvarena.

2. Izuzetno od odredaba stava 1 ovog člana, primanja koja ostvari rezident jedne od država iz radnog odnosa u drugoj državi ugovornici oporezuju se samo u prvopomenutoj državi, ako:

a) primalac boravi u drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 183 dana u odnosnoj kalendarskoj godini, i

b) primanja su isplaćena od strane ili u ime lica koje nije rezident druge države, i

c) primanja ne snosi stalna poslovna jedinica ili stalna baza koju lice ima u drugoj državi.

3. Izuzetno od odredaba st. 1 i 2 ovog člana, primanja iz radnog odnosa na brodu ili vazduhoplovu u međunarodnom saobraćaju, ili na brodu u saobraćaju na unutrašnjim plovnim putevima, mogu se oporezivati u državi u kojoj se nalazi mesto stvarne uprave preduzeća.

4.a) Izuzetno od odredaba stava 1 ovog člana, liči dohoci i druga slična primanja koje fizičkom licu isplaćuje jedna od država ili njena društveno-politička zajednica mogu se oporezivati u toj državi.

b) Lični dohoci i primanja oporezuju se samo u drugoj državi ako su delatnosti obavljene u toj drugoj državi a primalac je rezident te druge države, i pod uslovom:

(1) da je državljanin te druge države; ili

(2) da nije postao rezident te druge države radi obavljanja tih delatnosti.

5. Izuzetno od odredaba stava 3 ovog člana odredbe st. 1, 2 i 3 ovog člana primenjuju se na lične dohotke i druga slična primanja za delatnosti obavljene u vezi sa poslovima koje vodi jedna od država ili njena društveno-politička zajednica.

Član 16

NAKNADE DIREKTORA I NAKNADE OSTVARENE ZA RAD U ZAJEDNIČKIM POSLOVNIM ODBORIMA

1. Naknade i druga primanja koja ostvari rezident Holandije u svojstvu člana zajedničkog poslovnog odbora društva koje je rezident Jugoslavije mogu se oporezivati u Jugoslaviji.

2. Naknade i druga primanja koje ostvari rezident Jugoslavije u svojstvu „bestuurder“ ili „commissaris“ društva koje je rezident Holandije – mogu se oporezivati u Holandiji.

Član 17

UMETNICI I SPORTISTI

1. Izuzetno od odredaba čl. 14 i 15 ovog ugovora, dohodak koji ostvare pozorišni, filmski, radio ili televizijski umetnici, muzičari i drugi izvođači i sportisti od ličnih delatnosti u tom svojstvu – može se oporezivati u državi u kojoj su te delatnosti obavljene.

2. Ako dohodak od takvih ličnih delatnosti izvođača ili sportiste iz stava 1 ovog člana ne pritiče izvođaču ili sportisti lično nego drugom licu, taj dohodak može biti, izuzetno od odredaba čl. 7, 14 i 15 ovog ugovora, oporezovan u državi u kojoj su obavljene delatnosti izvođača ili sportiste.

3. Izuzetno od odredaba st. 1 i 2 ovog člana, dohodak koji ostvari izvođač ili sportista pomenut u stavu 1 ovog člana, koji je rezident jedne od država, oporezuje se samo u toj državi ako su delatnosti obavljene u drugoj državi u okviru programa kulturne ili sportske razmene koji su odobrile obe države.

Član 18

PENZIJE

1. Penzije i druga slična primanja isplaćena fizičkom licu koje je rezident jedne od država po osnovu ranijeg zaposlenja oporezuju se samo u državi čiji je rezident fizičko lice.

2.a) Izuzetno od odredbe stava 1 ovog člana, penzije i druga slična primanja koja fizičkom licu isplati jedna od država ili njena društveno-politička zajednica iz budžeta ili iz posebnih fondova mogu se oporezivati u toj državi.

b) Takve penzije i primanja oporezuju se samo u drugoj državi ako je primalac državljanin i rezident te druge države.

3. Izuzetno od odredaba stava 2 ovog člana, odredba stava 1 ovog člana primenjuje se na penzije i druga slična primanja za delatnosti obavljene u vezi sa privrednom delatnošću jedne od država ili njene društveno-političke zajednice.

4. Penzije i druga slična primanja isplaćena fizičkom licu prema šemi javnog socijalnog osiguranja Holandije – mogu se oporezivati u Holandiji.

Član 19

PROFESORI, NASTAVNICI I ISTRAŽIVAČI

1. Plaćanja koja fizičko lice koje je rezident jedne od država a boravi u drugoj državi najviše dve godine radi držanja nastave ili naučnoistraživačkog rada na univerzitetu, višoj školi ili drugoj obrazovnoj ili naučnoistraživačkoj ustanovi u toj drugoj državi prima za takvu nastavu ili istraživački rad, oporezuju se samo u prvopomenutoj državi.

2. Ovaj član se ne primenjuje na dohodak od istraživačkog rada ako je istraživački rad preduzet ne u javnom interesu nego prvenstveno u ličnom interesu određenog lica ili više lica.

Član 20

STUDENTI

1. Primanja koja student, učenik usmerenog obrazovanja ili pripravnik koji je ili je neposredno pre odlaska u jednu od država bio rezident druge države i koji boravi u pomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, prima za izdržavanje, obrazovanje ili obučavanje ne oporezuju se u toj državi, pod uslovom da takva primanja dobija iz izvora van te druge države.

2. Dohodak koji ni u jednoj poreskoj godini ne prelazi iznos od 5.000 guldena, odnosno odgovarajuću protivuvrednost u jugoslovenskoj valuti, koji ostvari student, učenik usmerenog obrazovanja ili pripravnik koji je ili je neposredno pre odlaska u jednu od država bio rezident druge države a koji boravi u prvopomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, ne oporezuje se u prvopomenutoj državi na delatnosti koje u njoj obavlja u periodu koji ne prelazi četiri uzastopne godine od datuma njegovog dolaska u tu državu.

Član 21

OSTALI DOHODAK

1. Delovi dohotka rezidenta jedne od država, bez obzira na to gde nastaju, o kojima se ne govori u prethodnim članovima ovog ugovora oporezuju se samo u toj državi.

2. Odredba stava 1 ovog člana ne primenjuje se na dohodak, osim dohotka od nepokretnosti pomenute u članu 6 ovog ugovora, ako primalac dohotka, rezident jedne od država, vodi poslovanje u drugoj državi preko stalne poslovne jedinice koja se u njoj nalazi ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične usluge iz stalne baze koja se u njoj nalazi, a pravo, odnosno imovina po osnovu kojih se dohodak plaća stvarno su povezani sa takvom stalnom poslovnom jedinicom, odnosno stalnom bazom. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 Ugovora.

Član 22

IMOVINA

1. Imovina koja se sastoji od nepokretnosti pomenute u članu 6 ovog ugovora, koju poseduje rezident jedne od država i koja se nalazi u drugoj državi, može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Imovina koja se sastoji od pokretnosti koja predstavlja deo imovine namenjen za poslovanje stalne poslovne jedinice koju preduzeće jedne od država ima u drugoj državi ili od pokretnosti koja pripada stalnoj bazi koja služi rezidentu jedne od država u drugoj državi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti može se oporezivati u toj drugoj državi.

3. Izuzetno od odredaba stava 2 ovog člana, brodovi i vazduhoplovi koji se koriste u međunarodnom saobraćaju i rečni brodovi koji se koriste u saobraćaju na unutrašnjim plovnim putevima i pokretnosti koje služe za korišćenje pomorskih i rečnih brodova i vazduhoplova oporezuju se samo u državi u kojoj se nalazi sedište stvarne uprave preduzeća. Za potrebe ovog stava primenjuju se odredbe stava 3 člana 8 ovog ugovora.

4. Sva ostala imovina rezidenta jedne od država oporezuje se samo u toj državi.

Član 23

OTKLANJANJE DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA

1. Holandija, pri zavođenju poreza na svoje rezidente, može da uključi u osnovicu na koju se takvi porezi zavode delove dohotka ili imovine koji, u skladu sa odredbama ovog ugovora, mogu biti oporezovani u Jugoslaviji.

2. Ako rezident Holandija ostvaruje delove dohotka ili imovine koji, u skladu sa čl. 6 i 7, članom 10, stav 6, članom 11 stav 3, članom 12 stav 5, članom 13 st. 1 i 2, članom 14 stav 2, članom 15 st. 1 i 4, članom 16 stav 1, članom 18 stav 2, članom 21 stav 2 i članom 22 st. 1 i 2 ovog ugovora, mogu biti oporezovani u Jugoslaviji i uključeni su u osnovicu pomenutu u stavu 1, Holandija izuzima taj dohodak odobravanjem umanjenja od svog poreza. Ovo umanjenje se obračunava u skladu sa odredbama holandskog zakona o izbegavanju dvostrukog oporezivanja. Radi toga, rečeni delovi dohotka ili imovine smatraće se uključenim u ukupan iznos delova dohotka ili imovine koji su prema ovim odredbama izuzeti od holandskog poreza. Izuzeće dato u prethodnim odredbama ovog stava primenjuje se i na dobiti koje ostvari rezident Holandije od svog učešća u zajedničkom poslovanju u Jugoslaviji i ne utiče na poreske stimulacije koje daje jugoslovenskizakon radi stimulisanja inostranih investicija u Jugoslaviji.

3. Holandija odobrava odbitak od holandskog poreza obračunatog za delove dohotka koji, u skladu sa članom 10 stav 2, članom 12 stav 2, članom 15 stav 3 i članom 17 st. 1 i 2 ovog ugovora, mogu biti oporezivani u Jugoslaviji ako su ovi delovi uključeni u osnovicu pomenutu u stavu 1. Iznos ovog odbitka jednak je porezu koji je na ove delove dohotka plaćen u Jugoslaviji, ali neće biti veći od iznosa umanjenja koji bi bio odobren da su ovi tako uključeni delovi dohotka bili jedini delovi dohotka koji se prema odredbama holandskog zakona o izbegavanju dvostrukog oporezivanja izuzimanju od holandskog poreza.

4.a) Ako rezident Jugoslavije ostvaruje dohodak ili poseduje imovinu koji, u skladu sa odredbama ovog ugovora mogu da se oporezuju u Holandiji, Jugoslavija, osim u slučaju navedenom u stavu 5 člana 18 i saglasno odredbama pod b), izuzima takav dohodak, odnosno imovinu od poreza ali može, pri obračunavanju poreza na preostali dohodak ili imovinu tog lica, da primeni poresku stopu koja bi se primenjivala da izuzeti dohodak ili imovina nisu bili tako izuzeti.

b) Ako rezident Jugoslavije ostvaruje dohodak koji, prema odredbama čl. 10 i 12, može biti oporezivan u Holandiji, Jugoslavija priznaje kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta iznos jednak porezu koji je plaćen u Holandiji. Takav odbitak ne može biti veći od dela poreza koji je obračunat pre tog odbitka, a koji odgovara dohotku ostvarenom iz Holandije.

5. Ako rezident jedne od država ostvaruje prihode koji se mogu oporezivati u drugoj državi prema stavu 5 člana 13, ta druga država odobrava odbitak od svog poreza na takve prihode do iznosa koji je jednak porezu koji je zaveden u prvopomenutoj državi i na pomenute prihode.

Član 24

JEDNAK TRETMAN

1. Državljani jedne od država, bilo da su rezidenti te države ili ne, ne podleže u drugoj državi oporezivanju ili nekoj obavezi u vezi sa oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i obaveza u vezi sa oporezivanjem kome državljani te druge države u istim uslovima podleže ili mogu podlegati. Isto pravilo se primenjuje i na svako pravno lice koje ostvaruje takav status prema zakonima, važećim u jednoj od država.

2. Oporezivanje stalne poslovne jedinice koje preduzeće jedne od država ima u drugoj državi ne može biti povoljnije zavedeno u toj drugoj državi od oporezivanja zavedenog na preduzeća te druge države koja obavljaju iste delatnosti. Ova odredba ne znači obavezu jedne od država da odobrava rezidentima druge države lične olakšice, oslobađanja i umanjenja za svrhe oporezivanja zbog ličnog statusa ili porodičnih obaveza koje odobrava svojim rezidentima.

3. Kamata, autorske naknade i druge isplate koje plaća preduzeće jedne od država rezidentu druge države radi određivanja oporezivih dohodaka takvog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su isplaćeni rezidentu prvopomenute države, osim u slučajevima predviđenim u odredbama člana 9, člana 11 stav 6 ili člana 12 stav 8 ovog ugovora. Na isti način, dugovi preduzeća jedne od država rezidentu druge države, radi određivanja oporezive imovine tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su bili utvrđeni sa rezidentom prvopomenute države.

4. Preduzeća jedne od država čiju imovinu potpuno ili delimično poseduju ili kontrolišu, posredno ili neposredno, jedan ili više rezidenata druge države, u prvopomenutoj državi ugovornici ne podleže oporezivanju ili obavezi u vezi sa oporezivanjem koji su drukčiji ili teži od oporezivanja i obaveza u vezi sa oporezivanjem kojima druga slična preduzeća prvopomenute države podleže ili mogu podlegati.

Član 25

POSTUPAK SPORAZUMEVANJA

1. Ako rezident jedne od država smatra da mere jedne ili obe države dovode ili mogu dovesti do njegovog oporezivanja koje nije u skladu sa ovim ugovorom, on može, bez obzira na pravna sredstva predviđena unutrašnjim zakonima ovih država, da izloži svoj slučaj nadležnom organu države čiji je rezident ili, ako se njegov slučaj rešava prema stavu 1 člana 24 ovog ugovora, onoj od država čiji je državljanin ili pravno lice. Slučaj se mora izložiti u roku od pet godina od prvog obaveštenja o meri koja je dovela do oporezivanja koje nije u skladu sa ovim ugovorom.

2. Nadležni organ nastoji, ako smatra da je prigovor opravdan i ako nije u mogućnosti da sam dođe do zadovoljavajućeg rešenja, da slučaj reši sporazumno s nadležnim organom druge države, radi izbegavanja oporezivanja koje nije u skladu sa ovim ugovorom.

3. Nadležni organi država nastoje da sporazumno otklone teškoće ili nejasnoće koje nastaju pri tumačenju ili primeni ovog ugovora. Oni se mogu i zajednički savetovati radi izbegavanja dvostrukog oporezivanja u slučajevima koji nisu predviđeni u ovom ugovoru.

4. Nadležni organi država mogu neposredno međusobno opštiti radi postizanja dogovora u smislu prethodnih stavova.

Član 26

RAZMENA OBAVEŠTENJA

1. Nadležni organi država razmenjuju obaveštenja (podrazumevajući obaveštenja kojima takvi organi slobodno raspolažu) potrebna za primenu ovog ugovora. Svako obaveštenje tako razmenjeno smatra se tajnom i može se saopštiti samo licima i organima koji se bave razrezom ili naplatom poreza koji su predmet ovog ugovora.

2. Odredbe stava 1 ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti tako da nadležnom organu jedne od država nameću obavezu:

a) da preduzima upravne mere suprotne zakonima ili upravnoj praksi te ili druge države;

b) da daje podatke koji se ne mogu dobiti po zakonima ili po uobičajenom upravnom postupku te ili druge države;

c) da daje obaveštenja kojima se otkrivaju:

(1) u slučaju Holandije – poslovna, trgovinska, industrijska, komercijalna ili profesionalna tajna, ili poslovni postupak, ili obaveštenja čije bi saopštavanje bilo suprotno javnoj politici (javnom poretku);

(2) u slučaju Jugoslavije – poslovna ili službena tajna, ili poslovni postupak, ili obaveštenja čije bi saopštenje bilo suprotno javnoj politici (javnom poretku).

Član 27

DIPLOMATSKI I KONZULARNI FUNKCIONERI

1. Odredbe ovog sporazuma ne odnose se na poreske imunitete diplomatskih i konzularnih funkcionera predviđene opštim pravilima međunarodnog prava ili u odredbama posebnih sporazuma.

2. Ugovor se ne primenjuje na međunarodne organizacije i organe niti na njihove funkcionere i članove diplomatskih, odnosno konzularnih misija treće države koje se nalaze u jednoj od država, ako u njoj ne podleže istim obavezama u odnosu na poreze na dohodak ili na imovinu kao i rezidenti te države.

Član 28

STUPANJE NA SNAGU

Ovaj ugovor stupa na snagu tridesetog dana od poslednjeg datuma kada su odnosne države pismeno obavestile jedna drugu da su ispunjeni ustavni postupci koje zahtevaju njihove odnosne države za njegovo stupanje na snagu i njegove se odredbe primenjuju:

a) u Jugoslaviji:

u odnosu na poreze za svaku poresku godinu koja počinje na dan ili posle 1. januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je primljeno poslednje obaveštenje;

b) u Holandiji:

u odnosu na poreze za poreske godine i periode koji počinju na dan ili posle 1. januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je primljeno poslednje obaveštenje.

Član 29

PRESTANAK VAŽENJA

Ovaj ugovor ostaje na snazi neodređeno vreme ali svaka od država može na dan ili do 30. juna kalendarske godine koja počinje po isteku perioda od pet godina od datuma njegovog stupanja na snagu da dostavi drugoj državi, diplomatskim putem, pismeno obaveštenje o prestanku važenja i, u tom slučaju, ovaj ugovor prestaje da važi:

a) u Jugoslaviji:

u odnosu na poreze za svaku poresku godinu koja počinje na dan ili posle prvog dana januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je dato obaveštenje o prestanku važenja;

b) u Holandiji:

u odnosu na poreze za poreske godine i periode koji počinju na dan ili posle 1. januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je dato obaveštenje o prestanku važenja.

U potvrdu čega su potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj ugovor.

Sačinjeno u Beogradu, ovog dvadeset drugog dana februara 1982. godine u dva izvorna primerka, svaki na srpskohrvatskom, holandskom i engleskom jeziku, sva tri teksta jednako autentična. U slučaju neslaganja u tumačenju srpskohrvatskog i holandskog teksta, engleski tekst je merodavan.

PROTOKOL

U momentu potpisivanja Ugovora o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, koji je danas zaključen između Kraljevine Holandije i Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, potpisani su se složili da sledeće odredbe sačinjavaju integralni deo Ugovora.

I Uz član 4

Fizičko lice koje živi na brodu bez stvarnog prebivališta u jednoj od država smatra se da je rezident države u kojoj brod ima matičnu luku.

II Uz član 4

Za potrebe Ugovora fizičko lice, koje je član diplomatskog ili konzularnog predstavništva jedne od država u drugoj državi ili u trećoj državi a koje je državljanin države pošiljaoca, smatra se da je rezident države pošiljaoca ako u toj državi podleži istim obavezama u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu kao i rezidenti te države.

III Uz član 6

Podrazumeva se da, u slučaju Holandije, izraz „nepokretnost“ obuhvata i prava na promenljiva ili stalna plaćanja kao naknade za iskorišćavanje ili pravo na iskorišćavanje mineralnih nalazišta, izvora i drugih prirodnih bogatstava.

IV Uz član 8

Podrazumeva se da se odredbe člana 8 Ugovora primenjuju i na poreze koji se zavode na osnovu bruto-primanja za prevoz putnika i robe u međunarodnom saobraćaju.

V Uz čl. 10 i 12

Ako je porez koji se zavodi na izvoru veći od iznosa poreza koji se plaća prema odredbama čl. 10 ili 12, molbe za povraćaj viška poreza treba da stignu nadležnom organu države koja je zavela porez, u roku od pet godina po isteku kalendarske godine u kojoj je takav porez bio zaveden.

VI Uz član 11

Odredbe člana 11 zasnivaju se na činjenici da, prema poreskom zakonodavstvu Holandije i Jugoslavije koje je na snazi na dan potpisivanja ugovora, ni jedna od država ne zavodi porez po obustavi na kamatu nastalu u toj državi a isplaćenu rezidentu druge države.

Obe države se obavezuju da počnu pregovore o reviziji pomenutih odredaba čim jedna od država pismeno, diplomatskim putem, izrazi takvu želju drugoj državi zbog činjenice da je zavela porez po obustavi na kamatu.

VII Uz član 15

Podrazumeva se da se odredbe člana 15 stav 4 Ugovora odnose na lične dohotke i druga slična primanja koja ostvari fizičko lice za delatnosti u Zajedničkom privrednom predstavništvu Jugoslavije ili Turističkom savezu Jugoslavije.

VIII Uz član 16

Podrazumeva se da „bestuurder“ ili „commissaris“ holandskog društva označavaju lica koja imenuju akcionari na zajedničkom sastanku ili drugo nadležno telo društva i poveravaju im opšte upravljanje i kontrolu društva.

IX Uz član 18

Podrazumeva se da se odredbe člana 18 stav 2 Ugovora primenjuju na penzije i druga slična primanja koja ostvari fizičko lice za delatnosti u Zajedničkom privrednom predstavništvu Jugoslavije ili Turističkom savezu Jugoslavije.

U potvrdu čega su potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj protokol.

Sačinjeno u Beogradu, ovog dvadeset drugog dana februara 1982. godine u dva izvorna primerka, svaki na srpskohrvatskom, holandskom i engleskom jeziku, sva tri teksta jednako autentična. U slučaju neslaganja u tumačenju srpskohrvatskog i holandskog teksta, engleski tekst je merodavan.

ČLAN 3

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom listu SFRJ“.