Da li se plaća PDV na usluge prevođenja koje strano lice pruža domaćem licu

Da li se plaća PDV na usluge prevođenja koje strano lice pruža domaćem licu

„Odredbom člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je, da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.

Promet usluga, u smislu Zakona, su svi poslovi i radnje u okviru obavljanja delatnosti koji nisu promet dobara iz člana 4. Zakona (član 5. stav 1. Zakona).

Odredbom člana 10. stav 1. tač. 2) i 3) Zakona propisano je, da je poreski dužnik, u smislu Zakona, poreski punomoćnik koga odredi strano lice koje u Republici nema sedište ni stalnu poslovnu jedinicu, a koje obavlja promet dobara i usluga u Republici, odnosno primalac dobara i usluga ako strano lice ne odredi poreskog punomoćnika.

Prema odredbama člana 12. st. 1. i 2. Zakona, mesto prometa usluga je mesto u kojem pružalac usluge obavlja svoju delatnost, a ako se promet usluga vrši preko poslovne jedinice, mestom prometa usluga smatra se mesto poslovne jedinice.

U skladu sa navedenim zakonskim odredbama, mesto prometa usluga prevođenja je mesto u kojem pružalac usluge obavlja svoju delatnost, a ako se promet usluga vrši preko poslovne jedinice, mesto prometa je mesto poslovne jedinice pružaoca usluge.

Prema tome, kada strano lice, tj. lice koje na teritoriji Republike Srbije nema sedište ni stalnu poslovnu jedinicu, odnosno prebivalište, vrši promet usluga prevođenja domaćem licu, mesto prometa ove usluge je država stranog lica, što znači, da u ovom slučaju domaće lice – primalac usluga, kao poreski dužnik, nema obavezu da obračuna i plati PDV za promet usluga prevođenja koji mu vrši strano lice.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-01174/2008-04 od 29.05.2008. godine