Da li terasa i garaža ulaze u površinu stana kao jednog od elemenata za razrez poreza na imovinu

Servis računara online zakazivanje

Da li terasa i garaža ulaze u površinu stana kao jednog od elemenata za razrez poreza na imovinu

1. Prema odredbi člana 5. stav 1. Zakona o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 61/2007, 5/2009, 101/2010, 24/2011, 78/2011, 57/2012 – odluka US, 47/2013 i 68/2014 – dr. zakon – dalje: Zakon), osnovica poreza na imovinu za nepokretnosti poreskog obveznika koji ne vodi poslovne knjige je vrednost nepokretnosti utvrđena u skladu sa ovim zakonom.

Prema odredbi člana 6. Zakona, vrednost nepokretnosti iz člana 5. Zakona utvrđuje se primenom sledećih elemenata:

  1. korisna površina;
  2. prosečna cena kvadratnog metra (dalje: prosečna cena) odgovarajućih nepokretnosti u zoni u kojoj se nalazi nepokretnost.

Odredbom člana 6. stav 2. Zakona propisano je da je korisna površina zemljišta njegova ukupna površina, a korisna površina objekta je zbir podnih površina između unutrašnjih strana spoljnih zidova objekta (isključujući površine balkona, terasa, lođa, neadaptiranih tavanskih prostora i prostora u zajedničkoj nedeljivoj svojini svih vlasnika ekonomski deljivih celina u okviru istog objekta).

Prema tome, za svrhu utvrđivanja osnovice poreza na imovinu korisnu površinu objekta čini zbir podnih površina između unutrašnjih strana spoljnih zidova objekta, izuzev površine balkona, terasa, lođa, neadaptiranih tavanskih prostora i prostora u zajedničkoj nedeljivoj svojini svih vlasnika ekonomski deljivih celina u okviru istog objekta.

Dakle, površina terase i površina neadaptiranog tavanskog prostora ne uračunavaju se u korisnu površinu objekta, kao jedan od elemenata za utvrđivanje vrednosti objekta koja čini osnovicu poreza na imovinu poreskog obveznika koji ne vodi poslovne knjige. Međutim, ako je terasa, kao sastavni deo kuće za stanovanje, rekonstrukcijom promenila namenu i (prestala da bude terasa) postala poseban stan ili stambeni deo te kuće (što je u svakom konkretnom slučaju faktičko pitanje koje utvrđuje nadležni organ jedinice lokalne samouprave), taj prostor uračunava se u korisnu površinu objekta, odnosno posebnog dela objekta. Takođe, ako je neadaptiranom tavanskom prostoru promenjena namena, tako što je (prestao da bude neadaptiran tavanski prostor već je) adaptacijom osposobljen za korišćenje kao poseban stan ili deo postojeće kuće za stanovanje, odnosno kao posebni deo objekta sa drugom namenom, što podrazumeva da taj deo prostora ima i odgovarajuće stepenište koje omogućava korišćenje tog dela prostora (što je u svakom konkretnom slučaju faktičko pitanje koje utvrđuje nadležni organ jedinice lokalne samouprave), taj prostor uračunava se u korisnu površinu objekta, odnosno posebnog dela objekta.

2. Prema odredbi člana 6a stav 1. Zakona, za svrhu utvrđivanja osnovice poreza na imovinu, nepokretnosti se razvrstavaju u sledeće grupe odgovarajućih nepokretnosti:

  1. građevinsko zemljište;
  2. poljoprivredno zemljište;
  3. šumsko zemljište;
  4. stanovi;
  5. kuće za stanovanje;
  6. poslovne zgrade i drugi (nadzemni i podzemni) građevinski objekti koji služe za obavljanje delatnosti;
  7. garaže i garažna mesta.

Ako objekat čini više posebnih celina koje se u smislu stava 1. ovog člana mogu svrstati u različite grupe, svaka posebna celina u okviru objekta se, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu, svrstava u odgovarajuću grupu nepokretnosti (član 6a stav 2. Zakona).

Objekat koji je jedinstvena celina mešovitog karaktera, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu, razvrstava se u skladu sa stavom 1. ovog člana prema pretežnoj nameni (član 6a stav 3. Zakona).

Prema odredbi člana 2. tačka 23) Zakona o planiranju i izgradnji („Sl. glasnik RS“, br. 72/2009, 81/2009 – ispr., 64/2010 – odluka US, 24/2011, 121/2012, 42/2013 – odluka US, 50/2013 – odluka US, 98/2013 – odluka US, 132/2014 i 145/2014 – dalje: Zakon o planiranju i izgradnji), zgrada jeste objekat sa krovom i spoljnim zidovima, izgrađena kao samostalna upotrebna celina koja pruža zaštitu od vremenskih i spoljnih uticaja, a namenjena je za stanovanje, obavljanje neke delatnosti ili za smeštaj i čuvanje životinja, robe, opreme za različite proizvodne i uslužne delatnosti i dr. Zgradama se smatraju i objekti koji imaju krov, ali nemaju (sve) zidove (npr. nadstrešnica), kao i objekti koji su pretežno ili potpuno smešteni ispod površine zemlje (skloništa, podzemne garaže i sl.).

Prema tome, ako je objekat jedinstvena celina – garaža, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu svrstava se u grupu Garaže i garažna mesta.

Ako objekat čine dve posebne celine: garaža i kuća za stanovanje, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu garaža se svrstava u grupu Garaže i garažna mesta, a preostali deo u Kuće za stanovanje.

Objekat koji je jedinstvena celina mešovitog karaktera, za potrebe utvrđivanja poreza na imovinu, razvrstava se prema pretežnoj nameni (npr. ako je pretežna namena objekta koji je jedinstvena celina – stanovanje, u korisnu površinu tog objekta se uračunavaju površine ostave, vešernice, kotlarnice…, nezavisno od toga da li su nadzemne ili podzemne).“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 430-00-00014/2015-04 od 26.08.2015. godine

 

Servis računara online zakazivanje