Ugovor između Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Narodne Republike Kine o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu

Servis računara online zakazivanje

Zakon o potvrđivanju ugovora između Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Narodne Republike Kine o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu

Sl.list SRJ  Međunarodni ugovori br. 2/97

ČLAN 1

Potvrđuje se Ugovor između Savezne vlade Savezne Republike Jugoslavije i Vlade Narodne Republike Kine o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, potpisan 21. marta 1997. godine u Beogradu, u originalu na srpskom, kineskom i engleskom jeziku.

ČLAN 2

Tekst Ugovora u originalu na srpskom jeziku glasi:

UGOVOR
IZMEĐU SAVEZNE VLADE SAVEZNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE NARODNE REPUBLIKE KINE O IZBEGAVANJU DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA U ODNOSU NA POREZE NA DOHODAK I NA IMOVINU

Savezna vlada Savezne Republike Jugoslavije i Vlada Narodne Republike Kine, u želji da zaključe Ugovor o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu, sporazumele su se o sledećem:

Član 1

LICA NA KOJA SE PRIMENJUJE UGOVOR

Ovaj ugovor primenjuje se na lica koja su rezidenti jedne ili obe države ugovornice.

Član 2

POREZI NA KOJE SE PRIMENJUJE UGOVOR

1. Ovaj ugovor primenjuje se na poreze na dohodak i na imovinu koje zavodi država ugovornica ili njene političke jedinice ili jedinice lokalne samouprave nezavisno od načina naplate.

2. Porezima na dohodak i na imovinu smatraju se svi porezi koji se zavode na ukupan dohodak, na ukupnu imovinu ili na delove dohotka ili imovine, uključujući poreze na dobitak od otuđenja pokretne ili nepokretne imovine, kao i poreze na prirast imovine.

3. Porezi na koje se primenjuje ovaj ugovor su:

1) u Kini:

– porez na dohodak fizičkih lica;

– porez na dohodak preduzeća sa stranim ulaganjem i stranih preduzeća.

(u daljem tekstu: „kineski porez“);

2) u Jugoslaviji:

– porez na dobit korporacija;

– porez na dohodak građana;

– porezi na imovinu;

– porez na prihod od međunarodne prevozničke delatnosti.

(u daljem tekstu: „jugoslovenski porez“).

4. Ugovor se primenjuje na iste ili bitno slične poreze koji se posle dana potpisivanja ovog ugovora zavedu pored ili umesto postojećih poreza. Nadležni organi država ugovornica obaveštavaju jedni druge o značajnim promenama izvršenim u njihovim poreskim zakonima, u razumnom vremenskom periodu nakon takvih promena.

Član 3

OPŠTE DEFINICIJE

1. Za potrebe ovog ugovora:

1)

izraz „Kina“ označava Narodnu Republiku Kinu, upotrebljen u geografskom smislu, označava celokupnu teritoriju Narodne Republike Kine, uključujući i njeno teritorijalno more, na kojoj važe kineski zakoni o oporezivanju, i bilo koju oblast izvan njenog teritorijalnog mora, na kojoj Narodna Republika Kina ima suverena prava istraživanja i eksploatacije resursa morskog dna i podtla i vodnih resursa nad njim u skladu s međunarodnim pravom;

2)

izraz „Jugoslavija“ označava Saveznu Republiku Jugoslaviju, a upotrebljen u geografskom smislu označava teritoriju Jugoslavije, kao i morsko dno i podzemlje dela izvan spoljne granice teritorijalnog mora, nad kojima Jugoslavija vrši suverena prava radi istraživanja i korišćenja njihovih prirodnih bogatstava, u skladu sa svojim unutrašnjim zakonodavstvom i međunarodnim pravom;

3)

izrazi „država ugovornica“ i „druga država ugovornica“ označavaju Kinu ili Jugoslaviju, zavisno od smisla;

4)

izraz „lice“ obuhvata fizičko lice, kompaniju i društvo lica;

5)

izraz „kompanija“ označava akcionarsko društvo ili lice koje se smatra akcionarskim društvom za poreske svrhe;

6)

izrazi „preduzeće države ugovornice“ i „preduzeće druge države ugovornice“ označavaju preduzeće kojim upravlja rezident države ugovornice, odnosno preduzeće kojim upravlja rezident druge države ugovornice;

7)

izraz „državljanin“ označava fizičko lice koje ima državljanstvo države ugovornice;

8)

izraz „međunarodni saobraćaj“ označava prevoz pomorskim brodom ili vazduhoplovom koji obavlja preduzeće čije se sedište direkcije ili sedište stvarne uprave nalazi u državi ugovornici, osim ako se pomorski brod ili vazduhoplov koristi isključivo između mesta u drugoj državi ugovornici;

9)

izraz „nadležan organ“ označava, u slučaju Kine, državnu administraciju za oporezivanje, odnosno njenog ovlašćenog predstavnika, a u slučaju Jugoslavije, Savezno ministarstvo za finansije, odnosno njegovog ovlašćenog predstavnika.

2. Kada država ugovornica primenjuje ovaj ugovor, svaki izraz koji u njemu nije definisan ima značenje prema zakonu te države ugovornice koji se odnosi na poreze na koje se Ugovor primenjuje.

Član 4

REZIDENT

1. Izraz „rezident države ugovornice“, za potrebe ovog ugovora, označava lice koje, prema zakonima te države, podleže oporezivanju u toj državi po osnovu svog prebivališta, boravišta, sedišta direkcije ili sedišta stvarne uprave ili drugog merila slične prirode.

2. Ako je, prema odredbama stava 1 ovog člana, fizičko lice rezident obe države ugovornice, njegov se status određuje na sledeći način:

1)

smatra se da je rezident države u kojoj ima stalno mesto stanovanja; ako ima stalno mesto stanovanja u obe države, smatra se da je rezident države sa kojom su njegove lične i ekonomske veze tešnje (središte životnih interesa);

2)

ako ne može da se odredi u kojoj državi ima središte životnih interesa ili ako ni u jednoj državi nema stalno mesto stanovanja, smatra se da je rezident države u kojoj ima uobičajeno mesto stanovanja;

3)

ako ima uobičajeno mesto stanovanja u obe države ili ga nema ni u jednoj od njih, smatra se da je rezident države čiji je državljanin;

4)

ako je državljanin obe države ili ni jedne od njih nadležni organi država ugovornica rešiće pitanje zajedničkim dogovorom.

3. Ako je, prema odredbama stava 1 ovog člana lice, osim fizičkog, rezident obe države ugovornice, smatra se da je rezident države u kojoj se nalazi sedište njegove direkcije ili sedište stvarne uprave. Međutim, ako to lice ima sedište stvarne uprave poslovanja u jednoj od država ugovornica, a sedište direkcije poslovanja u drugoj državi ugovornici, nadležni organi država ugovornica odrediće zajedničkim dogovorom državu čijim će se rezidentom to lice smatrati za potrebe ovog ugovora.

Član 5

STALNA JEDINICA

1. Izraz „stalna jedinica“, za potrebe ovog ugovora, označava stalno mesto preko koga preduzeće potpuno ili delimično obavlja poslovanje.

2. Pod izrazom „stalna jedinica“ podrazumeva se naročito:

1) sedište uprave;

2) ogranak;

3) poslovnica;

4) fabrika;

5) radionica;

6) rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili drugo mesto iskorišćavanja prirodnih bogatstava.

3. Izraz „stalna jedinica“ obuhvata i gradilište, građevinske, montažne ili instalacione radove ili nadzorne delatnosti u vezi sa tim radovima, ali samo ako takvo gradilište, radovi ili delatnosti traju duže od 12 meseci.

4. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, pod izrazom stalna jedinica ne podrazumeva se:

1)

korišćenje objekata i opreme isključivo u svrhe uskladištenja, izlaganja ili isporuke dobara ili robe koja pripada preduzeću;

2)

održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo u svrhu uskladištenja, izlaganja ili isporuke;

3)

održavanje zalihe dobara ili robe koja pripada preduzeću isključivo sa svrhom da je drugo preduzeće preradi;

4)

održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu kupovine dobara ili robe ili pribavljanja obaveštenja za preduzeće;

5)

održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu obavljanja za preduzeće bilo kojih drugih delatnosti koje imaju pripremni ili pomoćni karakter;

6)

održavanje stalnog mesta poslovanja isključivo u svrhu delatnosti navedenih u tačkama od 1) do 5), u bilo kojoj kombinaciji, pod uslovom da je ukupna delatnost stalnog mesta poslovanja koja nastaje iz ove kombinacije pripremnog ili pomoćnog karaktera.

5. Izuzetno od odredaba st. 1 i 2 ovog člana, kada lice – osim zastupnika sa samostalnim statusom na koga se primenjuje stav 6 ovog člana – radi u državi ugovornici u ime preduzeća druge države ugovornice, ima i uobičajeno koristi ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime preduzeća, smatra se da to preduzeće ima stalnu jedinicu u prvopomenutoj državi u odnosu na delatnosti koje to lice obavlja za preduzeće, osim ako su delatnosti tog lica ograničene na delatnosti navedene u stavu 4 ovog člana koje, ako bi se obavljale preko stalnog mesta poslovanja, ne bi ovo stalno mesto poslovanja činile stalnom jedinicom prema odredbama tog stava.

6. Ne smatra se da preduzeće države ugovornice ima stalnu jedinicu u drugoj državi ugovornici samo zato što u toj drugoj državi obavlja svoje poslove preko posrednika, generalnog komisionog zastupnika ili drugog predstavnika sa samostalnim statusom ako ta lica deluju u okviru svoje redovne poslovne delatnosti.

7. Činjenica da kompanija koja je rezident države ugovornice kontroliše ili je pod kontrolom kompanije koja je rezident druge države ugovornice ili koja obavlja poslovanje u toj drugoj državi (preko stalne jedinice ili na drugi način), sama po sebi nije dovoljna da se jedna kompanija smatra stalnom jedinicom druge kompanije.

Član 6

DOHODAK OD NEPOKRETNE IMOVINE

1. Dohodak koji rezident države ugovornice ostvari od nepokretne imovine (uključujući dohodak od poljoprivrede ili šumarstva) koja se nalazi u drugoj državi ugovornici može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Izraz „nepokretna imovina“ ima značenje prema zakonu države ugovornice u kojoj se odnosna nepokretna imovina nalazi. Ovaj izraz u svakom slučaju obuhvata imovinu koja pripada nepokretnoj imovini, stočni fond i opremu koja se koristi u poljoprivredi i šumarstvu, prava na koja se primenjuju odredbe opšteg zakona o zemljišnoj svojini, plodouživanje nepokretne imovine i prava na promenljiva ili stalna plaćanja kao naknade za iskorišćavanje ili za pravo na iskorišćavanje mineralnih nalazišta, izvora i drugih prirodnih bogatstava. Primorski brodovi i vazduhoplovi ne smatraju se nepokretnom imovinom.

3. Odredbe stava 1 ovog člana primenjuju se na dohodak koji se ostvari neposrednim korišćenjem, iznajmljivanjem ili drugim načinom korišćenja nepokretne imovine.

4. Odredbe st. 1 i 3 ovog člana primenjuju se i na dohodak od nepokretne imovine preduzeća i na dohodak od nepokretne imovine koja se koristi za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti.

Član 7

DOBIT OD POSLOVANJA

1. Dobit preduzeća države ugovornice oporezuje se samo u toj državi, osim ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne jedinice koja se u njoj nalazi. Ako preduzeće obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne jedinice, dobit preduzeća može se oporezivati u toj drugoj državi, ali samo do iznosa koji se pripisuje toj stalnoj jedinici.

2. Zavisno od odredbe stava 3 ovog člana, kada preduzeće države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne jedinice koja se u njoj nalazi, u svakoj državi ugovornici se toj stalnoj jedinici pripisuje dobit koju bi mogla da ostvari da je bila odvojeno i posebno preduzeće koje se bavi istim ili sličnim delatnostima, pod istim ili sličnim uslovima i da je poslovala potpuno samostalno sa preduzećem čija je stalna jedinica.

3. Pri određivanju dobiti stalne jedinice, priznaju se kao odbici troškovi koji su učinjeni za potrebe poslovanja stalne jedinice, uključujući troškove upravljanja i opšte administrativne troškove, bilo u državi u kojoj se nalazi stalna jedinica ili na drugom mestu.

4. Ako je uobičajeno da se u državi ugovornici dobit koja se pripisuje stalnoj jedinici određuje na osnovu raspodele ukupne dobiti preduzeća na njegove posebne delove, rešenje iz stava 2 ovog člana ne sprečava tu državu ugovornicu da takvom uobičajenom raspodelom odredi dobit koja se oporezuje. Usvojeni metod raspodele treba da bude takav da rezultat bude u skladu s načelima koja su sadržana u ovom članu.

5. Stalnoj jedinici ne pripisuje se dobit ako ta stalna jedinica samo kupuje dobra ili robu za preduzeće.

6. Za potrebe prethodnih stavova, dobit koja se pripisuje stalnoj jedinici određuje se istom metodom iz godine u godinu, osim ako postoji opravdan i dovoljan razlog da se postupi drukčije.

7. Kada dobit obuhvata delove dohotka koji su regulisani posebnim članovima ovog ugovora, odredbe ovog člana ne utiču na odredbe tih članova.

Član 8

POMORSKI I VAZDUŠNI SAOBRAĆAJ

1. Dobit od obavljanja međunarodnog saobraćaja pomorskim brodom ili vazduhoplovom oporezuje se samo u državi ugovornici u kojoj se nalazi sedište direkcije ili sedište stvarne uprave preduzeća.

2. Ako se sedište direkcije ili sedište stvarne uprave preduzeća koje se bavi pomorskim saobraćajem nalazi na pomorskom brodu, smatra se da se nalazi u državi ugovornici u kojoj se nalazi matična luka pomorskog broda ili, ako nema matične luke, u državi ugovornici čiji je rezident korisnik pomorskog broda.

3. Odredbe stava 1 ovog člana primenjuju se i na dobit od učešća u pulu, zajedničkom poslovanju ili međunarodnoj poslovnoj agenciji.

Član 9

POVEZANA PREDUZEĆA

1. Ako:

1)

preduzeće države ugovornice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća druge države ugovornice, ili
ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili imovini preduzeća države ugovornice i preduzeća druge države ugovornice,

2)

i ako su i u jednom i u drugom slučaju između ta dva preduzeća, u njihovim trgovinskim ili finansijskim odnosima, dogovoreni ili nametnuti uslovi koji se razlikuju od uslova koji bi bili dogovoreni između nezavisnih preduzeća, dobit koju bi, da nema tih uslova, ostvarilo jedno od preduzeća, ali je zbog tih uslova nije ostvarilo, može se uključiti u dobit tog preduzeća i shodno tome oporezovati.

2. Ako država ugovornica uključuje u dobit preduzeća te države dobit za koju je preduzeće druge države ugovornice oporezovano u toj drugoj državi, i shodno tome je oporezuje, i ako je tako uključena dobit ona dobit koju bi preduzeće prvopomenute države ostvarilo da su uslovi dogovoreni između ta dva preduzeća bili oni uslovi koje bi dogovorila nezavisna preduzeća, ta druga država vrši odgovarajuću korekciju iznosa poreza koji je u njoj utvrđen na tu dobit. Prilikom vršenja te korekcije, vodiće se računa o ostalim odredbama ovog ugovora i, ako je to potrebno, nadležni organi država ugovornica će se međusobno konsultovati.

Član 10

DIVIDENDE

1. Dividende koje isplaćuje kompanija rezident države ugovornice rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Dividende se mogu oporezivati i u državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje koja dividende, u skladu sa zakonima te države, ali ako je primalac stvarni vlasnik dividendi, razrezan porez ne može biti veći od 5 odsto bruto iznosa dividendi. Nadležni organi država ugovornica dogovaraju se o načinu primene ovog ograničenja.

Ovaj stav ne utiče na oporezivanje dobiti kompanije iz koje se dividende isplaćuju.

3. Izraz „dividende“, u ovom članu, označava dohodak od akcija ili drugih prava učešća u dobiti koja nisu potraživanja duga, kao i dohodak od drugih prava kompanije koji je poreski izjednačen sa dohotkom od akcija u zakonima države čiji je rezident kompanija koja vrši raspodelu.

4. Odredbe st. 1 i 2 ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik dividendi, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici čiji je rezident kompanija koja isplaćuje dividende preko stalne jedinice koja se nalazi u toj državi ili obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

5. Ako kompanija koja je rezident države ugovornice ostvaruje dobit ili dohodak iz druge države ugovornice, ta druga država ne može da zavede porez na dividende koje isplaćuje kompanija, osim ako su te dividende isplaćene rezidentu te druge države ili ako akcije na osnovu kojih se dividende isplaćuju stvarno pripadaju stalnoj jedinici ili stalnoj bazi koja se nalazi u toj drugoj državi, niti da neraspodeljenu dobit kompanije oporezuje porezom na neraspodeljenu dobit kompanije, čak i ako se isplaćene dividende ili neraspodeljena dobit u potpunosti ili delimično sastoje od dobiti ili dohotka koji su nastali u toj drugoj državi.

Član 11

KAMATA

1. Kamata koja nastaje u državi ugovornici, a isplaćuje se rezidentu druge države ugovornice može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Kamata se može oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaje, u skladu sa zakonima te države, ali ako je primalac stvarni vlasnik kamate, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa kamate. Nadležni organi država ugovornica dogovaraju se o načinu primene ovog ograničenja.

3. Izuzetno od odredaba stava 2 ovog člana, kamata koja nastaje u državi ugovornici izuzima se od oporezivanja u toj državi ako je ostvari i stvarno poseduje vlada druge države ugovornice, njena politička jedinica ili lokalna vlast ili bilo koja banka te vlade, njene političke jedinice ili lokalne vlasti.

4. Izraz „kamata“, u ovom članu, označava dohodak od potraživanja duga svake vrste, nezavisno od toga da li su obezbeđena zalogom i da li se na osnovu njih stiče pravo na učešće u dobiti dužnika, a naročito dohodak od državnih hartija od vrednosti i dohodak od obveznica ili obveznica zajma, uključujući premije i nagrade na takve hartije od vrednosti ili obveznice. Zatezna kamata se ne smatra kamatom za svrhe ovog člana.

5. Odredbe st. 1, 2 i 3 ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik kamate, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj kamata nastaje, preko stalne jedinice koja se nalazi u toj državi ili ako obavlja u toj drugoj državi samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj državi, a potraživanje duga na koje se plaća kamata je stvarno povezano s tom stalnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se primenjuju, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

6. Smatra se da kamata nastaje u državi ugovornici kada je isplatilac kamate ta država, njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave ili rezident te države. Kada lice koje plaća kamatu, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u toj državi ugovornici stalnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je povezan dug na koji se plaća kamata, a tu kamatu snosi ta stalna jedinica ili stalna baza, smatra se da kamata nastaje u državi u kojoj se nalazi stalna jedinica ili stalna baza.

7. Ako iznos kamate, zbog posebnog odnosa između platioca kamate i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu potraživanje duga za koje se ona plaća, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca kamate i stvarnog vlasnika, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi bio ugovoren da takvog odnosa nema. U tom slučaju, višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.

Član 12

AUTORSKE NAKNADE

1. Autorske naknade koje nastaju u državi sugovornici, a isplaćuju se rezidentu druge države ugovornice mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Autorske naknade se mogu oporezivati i u državi ugovornici u kojoj nastaju, u skladu sa zakonima te države, ali ako je primalac stvarni vlasnik autorskih naknada, razrezan porez ne može biti veći od 10 odsto bruto iznosa autorskih naknada. Nadležni organi država ugovornica dogovaraju se o načinu primene ograničenja.

3. Izraz „autorske naknade“, u ovom članu, označava plaćanja bilo koje vrste koja su primljena kao naknada za korišćenje ili za pravo korišćenja autorskog prava na književno, umetničko ili naučno delo, uključujući bioskopske filmove i filmove ili trake za televiziju ili radio, kao i za korišćenje ili za pravo korišćenja patenta, zaštitnog znaka, nacrta ili modela, plana, tajne formule ili postupka ili za korišćenje ili za pravo korišćenja industrijske, komercijalne ili naučne opreme ili za obaveštenja koja se odnose na industrijska, komercijalna ili naučna iskustva.

4. Odredbe st. 1 i 2 ovog člana ne primenjuju se ako stvarni vlasnik autorskih naknada, rezident države ugovornice, obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici u kojoj autorske naknade nastaju, preko stalne jedinice koja se nalazi u toj drugoj državi ugovornici ili u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se nalazi u toj drugoj državi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se autorske naknade plaćaju stvarno pripadaju toj stalnoj jedinici ili stalnoj bazi. U tom slučaju primenjuju se, prema potrebi, odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

5. Smatra se da autorske naknade nastaju u državi ugovornici kada je isplatilac ta država, njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave ili rezident te države ugovornice. Kada lice koje plaća autorske naknade, bez obzira na to da li je rezident države ugovornice, ima u državi ugovornici stalnu jedinicu ili stalnu bazu u vezi sa kojom je nastala obaveza plaćanja autorskih naknada, a te autorske naknade padaju na teret te stalne jedinice ili stalne baze, smatra se da autorske naknade nastaju u državi u kojoj se nalazi stalna jedinica ili stalna baza.

6. Ako iznos autorskih naknada, zbog posebnog odnosa između platioca i stvarnog vlasnika ili između njih i trećeg lica, imajući u vidu korišćenje, pravo ili informaciju za koje se one plaćaju, prelazi iznos koji bi bio ugovoren između platioca i stvarnog vlasnika da takvog odnosa nema, odredbe ovog člana primenjuju se samo na iznos koji bi tada bio ugovoren. U tom slučaju, višak plaćenog iznosa oporezuje se saglasno zakonima svake države ugovornice, imajući u vidu ostale odredbe ovog ugovora.

Član 13

DOBITAK OD OTUĐENJA IMOVINE

1. Dobitak koji ostvari rezident države ugovornice od otuđenja nepokretne imovine navedene u članu 6 ovog ugovora, a koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Dobitak od otuđenja pokretne imovine koja čini deo imovine namenjene za poslovanje stalne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretne imovine koja pripada stalnoj bazi koju koristi rezident države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, uključujući i prihode od otuđenja te stalne jedinice (same ili zajedno s celim preduzećem) ili stalne baze, može se oporezivati u toj drugoj državi.

3. Dobitak od otuđenja pomorskih brodova ili vazduhoplova koji se koriste u međunarodnom saobraćaju, ili od pokretne imovine koja služi za korišćenje tih pomorskih brodova ili vazduhoplova, oporezuje se samo u državi ugovornici u kojoj se nalazi sedište direkcije ili sedište stvarne uprave preduzeća.

4. Dobitak ostvaren otuđivanjem deonica akcijskog kapitala kompanije čija imovina se direktno ili indirektno sastoji uglavnom od nepokretne imovine na teritoriji države ugovornice može se oporezivati u toj državi ugovornici.

5. Dobitak od otuđenja imovine, osim imovine navedene u st. od 1 do 4 ovog člana, oporezuje se samo u državi ugovornici čiji je rezident lice koje je otuđilo imovinu.

Član 14

SAMOSTALNE LIČNE DELATNOSTI

1. Dohodak koji ostvari rezident države ugovornice od profesionalnih delatnosti ili od drugih samostalnih delatnosti oporezuje se samo u toj državi, osim u jednoj od sledećih okolnosti:

1) ako za obavljanje svojih delatnosti ima stalnu bazu koju redovno koristi u drugoj državi ugovornici; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se pripisuje toj stalnoj bazi može se oporezivati u toj drugoj državi;

2) ako boravi u drugoj državi ugovornici u periodu ili u periodima koji ukupno traju 183 dana ili više u odnosnoj kalendarskoj godini; u tom slučaju, samo deo dohotka koji se ostvaruje od delatnosti koje se obavljaju u toj drugoj državi može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Izraz „profesionalne delatnosti“ posebno obuhvata samostalne naučne, književne, umetničke, obrazovne ili nastavne delatnosti, kao i samostalne delatnosti lekara, advokata, inženjera, arhitekata, stomatologa i računovođa.

Član 15

RADNI ODNOS

1. Zavisno od odredaba čl. 16, 18, 19, 20 i 21 ovog ugovora, zarade, naknade i druga slična primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi, osim ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici. Ako se rad obavlja u drugoj državi ugovornici, takva primanja koja se u njoj ostvaruju mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Izuzetno od odredaba stava 1 ovog člana, primanja koja rezident države ugovornice ostvari iz radnog odnosa u drugoj državi ugovornici oporezuju se samo u prvopomenutoj državi:

1)

ako primalac boravi u drugoj državi u periodu ili periodima koji ukupno ne prelaze 183 dana u odnosnoj kalendarskoj godini;

2)

ako se primanja isplaćuju od strane ili u ime poslodavca koji nije rezident druge države;

3)

ako primanja ne padaju na teret stalne jedinice ili stalne baze koju poslodavac ima u drugoj državi.

3. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, primanja koja ostvari rezident države ugovornice oporezuju se u toj državi ako su primanja isplaćena:

1)

za rad obavljen u drugoj državi ugovornici u vezi sa gradilištem, građevinskim, montažnim ili instalacionim radovima i nadzornim delatnostima u vezi sa tim radovima, za period od 12 meseci u kojem to gradilište, radovi ili delatnosti ne predstavljaju stalnu jedinicu u toj drugoj državi;

2)

iz radnog odnosa na pomorskom brodu ili vazduhoplovu u međunarodnom saobraćaju.

Član 16

PRIMANJA DIREKTORA

Primanja direktora i druga slična primanja koja ostvari rezident države ugovornice, u svojstvu člana odbora direktora kompanije koja je rezident druge države ugovornice, mogu se oporezivati u toj drugoj državi.

Član 17

UMETNICI I SPORTISTI

1. Izuzetno od odredaba čl. 14 i 15 ovog ugovora, dohodak koji ostvari rezident države ugovornice u drugoj državi ugovornici ličnim obavljanjem delatnosti izvođača kao što je pozorišni, filmski, radio ili televizijski umetnik, muzičar ili sportista, može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Ako dohodak od lično obavljenih delatnosti izvođača ili sportiste ne pripada lično izvođaču ili sportisti nego drugom licu, taj dohodak se, izuzetno od odredaba čl. 7, 14 i 15 ovog ugovora, može oporezivati u državi ugovornici u kojoj su obavljene delatnosti izvođača ili sportiste.

3. Izuzetno od prethodnih odredaba ovog člana, dohodak koji ostvari izvođač ili sportista koji je rezident države ugovornice od delatnosti obavljenih u drugoj državi ugovornici u okviru plana kulturne i sportske razmene između vlada obe države ugovornice, izuzima se od oporezivanja u toj drugoj državi.

Član 18

PENZIJE

Zavisno od odredaba stava 2 člana 19 ovog ugovora, penzije i druga slična primanja koja se isplaćuju rezidentu države ugovornice po osnovu ranijeg radnog odnosa oporezuju se samo u toj državi.

Član 19

USLUGE ZA POTREBE VLADE

1. 1) Primanje, osim penzije, koje plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave fizičkom licu, za usluge učinjene toj državi ili političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave, oporezuju se samo u toj državi.

2)

Međutim, ta primanja oporezuju se samo u drugoj državi ugovornici ako su usluge učinjene u toj drugoj državi, sa fizičko lice je rezident te druge države koje je:

– državljanin te države ili koje

– nije postalo rezident te države samo zbog vršenja usluga

2. 1) Penzija koju fizičkom licu plaća država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave neposredno ili iz fondova, za usluge učinjene toj državi ili njenoj političkoj jedinici ili jedinici lokalne samouprave, oporezuje se samo u toj državi.

2)

Međutim, ta penzija oporezuje se samo u drugoj državi ugovornici ako je fizičko lice rezident i državljanin te druge države.

3. Odredbe čl. 15, 16, 17 i 18 ovog ugovora primenjuju se na primanja i penzije za usluge učinjene u vezi s poslovanjem koje obavlja država ugovornica ili njena politička jedinica ili jedinica lokalne samouprave.

Član 20

PROFESORI I ISTRAŽIVAČI

1. Fizičko lice koje boravi u državi ugovornici radi predavanja ili istraživanja na univerzitetu, višoj školi, školi ili drugoj priznatoj obrazovnoj instituciji u toj državi i koje je rezident ili je neposredno pre tog boravka bilo rezident druge države ugovornice, izuzima se od oporezivanja u prvopomenutoj državi ugovornici na primanja za predavanja ili istraživanja za period koji nije duži od dve godine od dana njegovog prvog boravka u tom cilju, pod uslovom da je ta primanja ostvarilo izvan te države.

2. Odredbe stava 1 ovog člana ne primenjuju se na dohodak od istraživanja, ako to istraživanje nije u javnom interesu, nego prvenstveno u ličnom interesu određenog lica ili više lica.

Član 21

STUDENTI

1. Student, lice na stručnoj obuci ili pripravnik koji je neposredno pre odlaska u državu ugovornicu bio rezident ili je rezident druge države ugovornice, a boravi u prvopomenutoj državi isključivo radi obrazovanja ili obučavanja, ne oporezuje se u toj državi za primanja koja dobija za izdržavanje, obrazovanje ili obučavanje, pod uslovom da su ta primanja iz izvora van te države.

2. Student, lice na stručnoj obuci ili pripravnik iz stava 1 ovog člana ima pravo u toku obrazovanja ili obučavanja na ista izuzeća, oslobađanja ili umanjenja poreza na pomoć u novcu, stipendije i primanja iz radnog odnosa koji nisu obuhvaćeni stavom 1 ovog člana kao i rezidenti države u kojoj boravi.

Član 22

OSTALI DOHODAK

1. Delovi dohotka rezidenta države ugovornice, bez obzira na to gde nastaju, koji nisu regulisani u prethodnim članovima ovog ugovora oporezuju se samo u toj državi.

2. Odredbe stava 1 ovog člana ne primenjuju se na dohodak, osim na dohodak od nepokretne imovine definisane u stavu 2 člana 6 ovog ugovora ako primalac tog dohotka – rezident države ugovornice obavlja poslovanje u drugoj državi ugovornici preko stalne jedinice koja se u njoj nalazi ili ako u toj drugoj državi obavlja samostalne lične delatnosti iz stalne baze koja se u njoj nalazi, a pravo ili imovina na osnovu kojih se dohodak plaća stvarno su povezani sa stalnom jedinicom ili stalnom bazom. U tom slučaju se, prema potrebi, primenjuju odredbe čl. 7 ili 14 ovog ugovora.

Član 23

IMOVINA

1. Imovina koja se sastoji od nepokretne imovine navedene u članu 6 ovog ugovora koji poseduje rezident države ugovornice ili koja se nalazi u drugoj državi ugovornici, može se oporezivati u toj drugoj državi.

2. Imovina koja se sastoji od pokretne imovine koja predstavlja deo imovine namenjene poslovanju stalne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ili od pokretne imovine koja pripada stalnoj bazi koja služi rezidentu države ugovornice u drugoj državi ugovornici za obavljanje samostalnih ličnih delatnosti, može se oporezivati u toj drugoj državi.

3. Imovina koja se sastoji od pomorskih brodova i vazduhoplova koji se koriste u međunarodnom saobraćaju i pokretne imovine koja služi za korišćenje takvih pomorskih brodova i vazduhoplova, oporezuje se samo u državi ugovornici u kojoj se nalazi sedište direkcije ili sedište stvarne uprave preduzeća.

4. Sva ostala imovina rezidenta države ugovornice oporezuje se samo u toj državi.

Član 24

IZBEGAVANJE DVOSTRUKOG OPOREZIVANJA

1. U Kini se dvostruko oporezivanje izbegava na sledeći način:

Ako rezident Kine ostvaruje dohodak iz Jugoslavije, iznos poreza na taj dohodak, koji se plaća u Jugoslaviji u skladu s odredbama ovog ugovora, može se odbiti od kineskog poreza koji je razrezan tom rezidentu. Odbitak ne može biti veći od iznosa kineskog poreza na taj dohodak, koji je obračunat u skladu sa poreskim zakonima i propisima Kine.

2. U Jugoslaviji se dvostruko oporezivanje izbegava na sledeći način;

1) Ako rezident Jugoslavije ostvaruje dohodak ili poseduje imovinu koji se, u skladu s odredbama ovog ugovora, mogu oporezivati u Kini, Jugoslavija odobrava:

– kao odbitak od poreza na dohodak tog rezidenta, iznos jednak porezu na dohodak koji je plaćen u Kini;

– kao odbitak od poreza na imovinu tog rezidenta, iznos jednak porezu na imovinu koji je plaćen u Kini.

Taj odbitak i u jednom i u drugom slučaju ne može biti veći od dela poreza na dohodak ili poreza na imovinu, kako je obračunat pre izvršenog odbijanja, koji odgovara, zavisno od slučaja, dohotku ili imovini koji se mogu oporezivati u Kini.

2) Ako su, u skladu s nekom odredbom Ugovora, dohodak koji ostvari ili imovina koju poseduje rezident Jugoslavije izuzeti od oporezivanja u Jugoslaviji, Jugoslavija može, pri obračunavanju poreza na ostali dohodak ili imovinu tog rezidenta, da uzme u obzir izuzeti dohodak ili imovinu.

3. Radi priznavanja odbitka u državi ugovornici, smatra se da porez koji je plaćen u drugoj državi ugovornici obuhvata i porez koji bi bio plaćen u toj drugoj državi da nije umanjen ili otpisan u skladu s njenim zakonskim odredbama o poreskim podsticajima.

Član 25

JEDNAK TRETMAN

1. Državljani države ugovornice ne podležu u drugoj državi ugovornici oporezivanju ili zahtevu u vezi s oporezivanjem koje je drukčije ili teže od oporezivanja i zahteva u vezi s oporezivanjem kojima državljani te druge države u istim uslovima, podležu ili mogu podleći. Ova odredba se, izuzetno od odredbe člana 1 ovog ugovora, primenjuje i na lica koja nisu rezidenti jedne ili obe države ugovornice.

2. Oporezivanje stalne jedinice koju preduzeće države ugovornice ima u drugoj državi ugovornici ne može biti nepovoljnije u toj drugoj državi od oporezivanja preduzeća te druge države koja obavljaju iste delatnosti. Ova odredba ne može se tumačiti tako da obavezuje državu ugovornicu da rezidentima druge države ugovornice odobrava lična oslobađanja, olakšice i umanjenja za svrhe oporezivanja zbog ličnog statusa ili porodičnih obaveza koje odobrava svojim rezidentima.

3. Kamata, autorske naknade i druge isplate koje preduzeće države ugovornice plaća rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive dobiti tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su plaćene rezidentu prvopomenute države, osim kada se primenjuju odredbe člana 9 stav 1, člana 11 stav 7 ili člana 12 stav 6 ovog ugovora. Takođe, dugovi preduzeća države ugovornice rezidentu druge države ugovornice, pri utvrđivanju oporezive imovine tog preduzeća, odbijaju se pod istim uslovima kao da su bili ugovoreni s rezidentom prvopomenute države.

4. Preduzeća države ugovornice čiju imovinu potpuno ili delimično poseduju ili kontrolišu, posredno ili neposredno, jedan ili više rezidenata druge države ugovornice, u prvopomenutoj državi ugovornici ne podležu oporezivanju ili obavezi u vezi s oporezivanjem, koje je drukčije ili teže od oporezivanja i obaveza u vezi s oporezivanjem kome druga slična preduzeća prvopomenute države podležu ili mogu podleći.

5. Odredbe ovog člana primenjuju se na poreze navedene u članu 2 ovog ugovora.

Član 26

POSTUPAK ZAJEDNIČKOG DOGOVARANJA

1. Ako lice smatra da mere jedne ili obe države ugovornice dovode ili će dovesti do toga da ne bude oporezovano u skladu s odredbama ovog ugovora, ono može, bez obzira na pravna sredstva predviđena unutrašnjim zakonom tih država, da izloži svoj slučaj nadležnom organu države ugovornice čiji je rezident ili, ako njegov slučaj potpada pod stav 1 člana 25, države ugovornice čiji je državljanin. Slučaj mora biti izložen u roku od tri godine od dana prvog obaveštenja o meri koja dovodi do oporezivanja koje nije u skladu s odredbama ovog ugovora.

2. Nadležni organ, ako smatra da je prigovor opravdan i ako nije u mogućnosti da sam dođe do zadovoljavajućeg rešenja, nastoji da slučaj reši zajedničkim dogovorom s nadležnim organom druge države ugovornice radi izbegavanja oporezivanja koje nije u skladu s ovim ugovorom. Postignuti dogovor primenjuje se bez obzira na vremenska ograničenja u unutrašnjem zakonu država ugovornica.

3. Nadležni organi država ugovornica nastoje da zajedničkim dogovorom otklone teškoće ili nejasnoće koje nastaju pri tumačenju ili primeni ovog ugovora. Oni se mogu i zajednički savetovati radi otklanjanja dvostrukog oporezivanja u slučajevima koji nisu predviđeni u ovom ugovoru.

4. Nadležni organi država ugovornica mogu neposredno međusobno opštiti radi postizanja dogovora u smislu st. 2 i 3. Ako je to potrebno radi postizanja dogovora, predstavnici nadležnih organa država ugovornica se mogu sastati i obaviti usmenu razmenu mišljenja.

Član 27

RAZMENA OBAVEŠTENJA

1. Nadležni organi država ugovornica razmenjuju obaveštenja potrebna za primenu odredaba ovog ugovora ili unutrašnjeg zakona država ugovornica koji se odnose na poreze obuhvaćene ovim ugovorom ako oporezivanje predviđeno tim zakonima nije u suprotnosti s ovim ugovorom, a posebno za sprečavanje evazije tih poreza. Razmena obaveštenja nije ograničena članom 1 ovog ugovora. Primljena obaveštenja smatraju se tajnom, isto kao i obaveštenja dobijena prema unutrašnjim zakonima te države i mogu se saopštiti samo licima ili organima (uključujući sudove i upravne organe) koji su nadležni za razrez ili naplatu poreza obuhvaćenih ovim ugovorom. Ta lica ili organi koriste obaveštenja samo za te svrhe. Oni mogu saopštiti obaveštenja u javnom sudskom postupku ili u sudskim odlukama.

2. Odredbe stava 1 ovog člana ne mogu se ni u kom slučaju tumačiti kao obaveza nadležnog organa države ugovornice da:

1)

preduzima upravne mere suprotne zakonima ili upravnoj praksi te ili druge države ugovornice;

2)

daje obaveštenja koja se ne mogu dobiti na osnovu zakona ili u redovnom upravnom postupku te ili druge države ugovornice;

3)

daje obaveštenja koja otkrivaju trgovinsku, poslovnu, industrijsku, komercijalnu ili profesionalnu tajnu ili poslovni postupak ili obaveštenja čije bi saopštavanje bilo suprotno javnom poretku.

Član 28

ČLANOVI DIPLOMATSKIH MISIJA I KONZULATA

Odredbe ovog ugovora ne utiču na poreske povlastice članova diplomatskih misija i konzulata predviđene opštim pravilima međunarodnog prava ili odredbama posebnih ugovora.

Član 29

STUPANJE NA SNAGU

1. Ovaj ugovor stupa na snagu 1. januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je izvršena razmena diplomatskih obaveštenja o tome da je u svakoj državi završen postupak predviđen unutrašnjim zakonodavstvom za stupanje na snagu ovog ugovora. Ovaj ugovor se primenjuje u odnosu na poreze na ostvareni dohodak i posedovanu imovinu u kalendarskoj godini koja počinje na dan ili posle dana stupanja na snagu ovog ugovora.

2. Danom stupanja na snagu i početka primene ovog ugovora prestaje da važi: „Ugovor između Vlade Narodne Republike Kine i Saveznog izvršnog veća Skupštine Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije o izbegavanju dvostrukog oporezivanja u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu“, potpisan 2. decembra 1988. godine u Pekingu i „Ugovor između Saveznog izvršnog veća Skupštine Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i Vlade Narodne Republike Kine o uzajamnom izuzimanju od oporezivanja dohodaka od međunarodnog putničkog i/ili teretnog pomorskog saobraćaja“, potpisan 2. marta 1979. godine u Pekingu.

Član 30

PRESTANAK VAŽENJA

Ovaj ugovor ostaje na snazi dok ga ne otkaže jedna od država ugovornica. Država ugovornica može otkazati ovaj ugovor diplomatskim putem, dostavljanjem obaveštenja o prestanku njegovog važenja najkasnije šest meseci pre kraja kalendarske godine po isteku pete godine od dana stupanja na snagu ovog ugovora. U tom slučaju, ovaj ugovor prestaje da važi u odnosu na poreze na dohodak i na imovinu za svaku poresku godinu koja počinje prvog januara ili posle prvog januara kalendarske godine koja sledi godinu u kojoj je dato obaveštenje o prestanku važenja.

U potvrdu čega su dole potpisani, punovažno za to ovlašćeni, potpisali ovaj ugovor.

Sačinjeno u Beogradu 21. marta 1997. godine, u duplikatu, na srpskom, kineskom i engleskom jeziku, s tim što su sva tri teksta podjednako verodostojna. U slučaju razlike u tumačenju, merodavan je engleski tekst.

Za Saveznu vladu

Za Vladu

Savezne Republike Jugoslavije

Narodne Republike Kine,

mr Dragutin Vučinić, s. r.

Čen Hsinhua, s. r.

ČLAN 3

Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom listu SRJ“ – Međunarodni ugovori.

 

 

Servis računara online zakazivanje