Naknada troškova učinjenih na službenom putu u inostranstvu
Naknada troškova učinjenih na službenom putu u inostranstvu
„U članu 118. tačka 3) Zakona o radu („Sl. glasnik RS“, br. 24/2005 i 61/2005 – dalje: Zakon) propisano je da zaposleni ima pravo na naknadu troškova u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu, za vreme provedeno na službenom putu u inostranstvu, najmanje u visini utvrđenoj posebnim propisima.
Iz navedene zakonske odredbe proizilazi da se naknada troškova službenog puta u inostranstvo ostvaruje pod uslovima, na način i najmanje u visini utvrđenoj posebnim propisima. Pošto je važećom Uredbom o naknadi troškova i otpremnini državnih službenika i nameštenika („Sl. glasnik RS“, br. 98/2007 – prečišćen tekst), utvrđena visina naknade troškova službenog puta u inostranstvo za državne službenike i nameštenike, to se navedena uredba, kao poseban propis u smislu člana 118. tačka 3) Zakona, primenjuje u pogledu utvrđivanja minimuma prava za zaposlene kod poslodavca.
Prema tome, zaposleni kod poslodavca ima pravo na naknadu troškova za vreme provedeno na službenom putu u inostranstvu, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu, s tim što ta naknada ne može biti niža od naknade utvrđene u skladu sa navedenom uredbom.“
Mišljenje Ministarstva rada i socijalne politike br. 011-00-1057/2007-02 od 01.02.2008. godine
