Obaveza prikazivanja transfernih cena kada poreski obveznik prodaje svoje proizvode isključivo povezanom licu
Obaveza prikazivanja transfernih cena kada poreski obveznik prodaje svoje proizvode isključivo povezanom licu
„Rezidentni obveznik koji proizvodi dijetetske suplemente po jedinstvenoj formuli, a potom ih prodaje isključivo povezanom licu (takođe rezidentnom obvezniku), dužan je da u svom poreskom bilansu posebno prikaže transakcije sa povezanim licem po transfernim cenama, kao i da u okviru dokumentacije koju podnosi uz poreski bilans, posebno prikaže vrednost istih transakcija po cenama koje bi se ostvarile na tržištu takvih ili sličnih transakcija da se nije radilo o povezanim licima (princip „van dohvata ruke“), i to na način propisan Zakonom o porezu na dobit pravnih lica („Sl. glasnik RS“, br. 25/2001, 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 43/2003, 84/2004, 18/2010, 101/2011, 119/2012, 47/2013 i 108/2013 – dalje: Zakon) i Pravilnikom o transfernim cenama i metodama koje se po principu „van dohvata ruke“ primenjuju kod utvrđivanja cene transakcija među povezanim licima („Sl. glasnik RS“, br. 61/2013 i 8/2014 – dalje: Pravilnik).
* * *
Prema odredbi člana 59. stav 1. Zakona, transfernom cenom smatra se cena nastala u vezi sa transakcijama sredstvima ili stvaranjem obaveza među povezanim licima.
Obveznik je dužan da transakcije iz člana 59. stav 1. ovog zakona posebno prikaže u svom poreskom bilansu (član 60. stav 1. Zakona).
U skladu sa članom 60. stav 3. Zakona, obveznik je dužan da uz poreski bilans priloži dokumentaciju u okviru koje i na način koji propiše ministar finansija, zajedno sa transakcijama iz člana 59. stav 1. ovog zakona i st. 1. i 2. ovog člana, posebno prikazuje vrednost istih transakcija po cenama koje bi se ostvarile na tržištu takvih ili sličnih transakcija da se nije radilo o povezanim licima (princip „van dohvata ruke“).
U smislu stava 3. ovog člana, za potrebe prikazivanja vrednosti transakcije sa povezanim licem po transfernoj ceni i njene vrednosti po ceni utvrđenoj po principu „van dohvata ruke“ dozvoljena je, kada je to primereno okolnostima slučaja, primena objedinjenog pristupa za veći broj pojedinačnih transakcija, odnosno razloženog pristupa u slučaju složenih transakcija, gde je jednom transakcijom obuhvaćen veći broj pojedinačnih transakcija (član 60. stav 4. Zakona).
Prema odredbi člana 60. stav 5. Zakona, u slučaju da se obveznikova transferna cena po osnovu transakcije sa pojedinačnim povezanim licem razlikuje od cene te transakcije utvrđene primenom principa „van dohvata ruke“, on je dužan da u poresku osnovicu uključi:
1) iznos pozitivne razlike između prihoda po osnovu transakcije po ceni utvrđenoj primenom principa „van dohvata ruke“ i prihoda po osnovu te transakcije po transfernoj ceni, ili
2) iznos pozitivne razlike između rashoda po osnovu te transakcije po transfernoj ceni i rashoda po osnovu te transakcije po ceni utvrđenoj primenom principa „van dohvata ruke“.
Saglasno odredbi člana 61. stav. 1. Zakona, kod utvrđivanja cene transakcije po principu „van dohvata ruke“, koriste se sledeće metode:
- metoda uporedive cene na tržištu;
- metoda cene koštanja uvećane za uobičajenu zaradu (metoda troškova uvećanih za bruto maržu);
- metoda preprodajne cene;
- metoda transakcione neto marže;
- metoda podele dobiti;
- bilo koja druga metoda kojom je moguće utvrditi cenu transakcije po principu „van dohvata ruke“, pod uslovom da primena metoda prethodno navedenih u ovom stavu nije moguća ili da je ta druga metoda primerenija okolnostima slučaja od metoda prethodno navedenih u ovom stavu.
Prilikom utvrđivanja cene transakcije po principu „van dohvata ruke“ koristi se ona metoda koja najviše odgovara okolnostima slučaja, pri čemu je moguće koristiti i kombinaciju više metoda kada je to potrebno (član 61. stav 2. Zakona).
Izbor i način primene metode po principu „van dohvata ruke“ kod utvrđivanja cene transakcija među povezanim licima bliže su uređeni Pravilnikom.“
Mišljenje Ministarstva finansija br. 430-00-423/2013-04 od 07.04.2014. godine
