Jednokratna novčana pomoć zaposlenom ima tretman zarade i plaća se porez i doprinosi

Jednokratna novčana pomoć zaposlenom ima tretman zarade i plaća se porez i doprinosi

„Zaradom u smislu odredbe člana 13. stav 1. Zakon o porezu na dohodak građana („Sl. glasnik RS“, br. 24/2001, 80/2002, 135/2004, 62/2006, 65/2006 – ispr., 31/2009, 44/2009 i 18/2010 – dalje: Zakon) smatra se zarada koja se ostvaruje po osnovu radnog odnosa, definisana zakonom kojim se uređuju radni odnosi i druga primanja zaposlenog.

Prema odredbi člana 14. stav 1. Zakona, zaradom u smislu tog zakona smatraju se i primanja u obliku bonova, novčanih potvrda, akcija, osim akcija stečenih u postupku svojinske transformacije, ili robe, činjenjem ili pružanjem pogodnosti, opraštanjem duga, kao i pokrivanjem rashoda obveznika novčanom nadoknadom ili neposrednim plaćanjem.

Zaradom u smislu čl. 13. i 14. Zakona smatraju se i premije svih vidova dobrovoljnog osiguranja, kao i penzijski doprinos u dobrovoljni penzijski fond, koje poslodavac plaća, odnosno uplaćuje za zaposlene – osiguranike uključene u dobrovoljno osiguranje, odnosno za zaposlene – članove dobrovoljnog penzijskog fonda, u skladu sa zakonom koji uređuje dobrovoljno osiguranje, odnosno dobrovoljne penzijske fondove i penzijske planove (član 14b stav 1. Zakona).

Izuzetno od toga, zaradom u smislu čl. 13. i 14. Zakona ne smatra se:

1) premija koju poslodavac plaća za sve zaposlene kod kolektivnog osiguranja od posledica nezgode, uključujući osiguranje od povreda na radu i profesionalnih oboljenja i kolektivnog osiguranja za slučaj težih bolesti i hirurških intervencija;

2) premija za dobrovoljno dodatno penzijsko osiguranje, odnosno penzijski doprinos u dobrovoljni penzijski fond, koje poslodavac plaća za zaposlene – osiguranike uključene u dobrovoljno osiguranje, odnosno za zaposlene – članove dobrovoljnog penzijskog fonda, do iznosa koji je oslobođen od plaćanja doprinosa saglasno zakonu koji uređuje obavezno socijalno osiguranje (član 14b stav 2. Zakona).

Pravo na ostvarivanje poreskog oslobođenja, do visine propisanog neoporezivog iznosa, kod oporezivanja porezom na zaradu primanja zaposlenih po određenom osnovu, propisano je odredbom člana 18. Zakona.

Odredbom člana 13. stav 1. Zakona o doprinosima za obavezno socijalno osiguranje („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 61/2005, 62/2006 i 5/2009) propisano je da je osnovica doprinosa za zaposlene i za poslodavce zarada, odnosno plata i naknada zarade, odnosno plate u skladu sa zakonom koji uređuje radne odnose, opštim aktom i ugovorom o radu, odnosno rešenjem nadležnog organa.

Zakonom o radu („Sl. glasnik RS“, br. 24/2005, 61/2005 i 54/2009) kao opštim propisom kojim se uređuju radni odnosi, odredbom člana 104. stav 1. propisano je da zaposleni ima pravo na odgovarajuću naknadu koja se utvrđuje u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu.

Zarada se sastoji od zarade za obavljeni rad i vreme provedeno na radu, zarade po osnovu doprinosa zaposlenog uspehu poslodavca (nagrade, bonusi i sl.) i drugih primanja po osnovu radnog odnosa, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu (član 105. stav 1. Zakona o radu).

Prema odredbi člana 105. stav 3. Zakona o radu, pod zaradom se smatraju sva primanja iz radnog odnosa, osim naknada troškova zaposlenog u vezi sa radom iz člana 118. tač. 1) do 4) i drugih primanja iz člana 119. i člana 120. tačka 1) tog zakona.

Saglasno navedenim zakonskim odredbama, sa stanovišta oporezivanja prihoda fizičkih lica u slučaju kad fizičko lice koje je u radnom odnosu kod poslodavca, po osnovu svog rada ostvaruje određeni prihod od poslodavca, takav prihod zaposlenog ima poreski tretman zarade i podleže oporezivanju porezom na dohodak građana shodno odredbama čl. 13. do 21a Zakona.

Saglasno navedenim zakonskim odredbama, u konkretnom slučaju, primanje koje u vidu jednokratne novčane pomoći ostvari zaposleni od poslodavca, predstavlja prihod fizičkog lica koji podleže oporezivanju porezom na dohodak građana na zaradu i obavezi plaćanja doprinosa za obavezno socijalno osiguranje na zaradu.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 401-00-1081/2010-04 od 18.08.2010. godine