Zaposleni može da se odrekne isplate otpremnine prema opštem aktu ili ugovoru ali ne može da se odrekne iznosa otpremnine utvrđene članom 158. stav 2. Zakona o radu
Zaposleni može da se odrekne isplate otpremnine prema opštem aktu ili ugovoru a li ne može da se odrekne iznosa otpremnine utvrđene članom 158. stav 2. Zakona o radu
„U skladu sa članom 179. tačka 9) Zakona o radu („Sl. glasnik RS“, br. 24/2005, 61/2005 i 54/2009 – dalje: Zakon) poslodavac može da otkaže ugovor o radu ako usled tehnoloških, ekonomskih ili organizacionih promena prestane potreba za obavljanjem određenog posla ili dođe do smanjenja obima posla.
U skladu sa članom 158. Zakona, u slučaju otkaza ugovora o radu zbog prestanka potrebe za obavljanjem određenog posla, poslodavac je dužan da pre otkaza ugovora o radu zaposlenom isplati otpremninu u visini utvrđenoj opštim aktom ili ugovorom o radu, čiji iznos ne može biti niži od trećine zarade zaposlenog za svaku navršenu godinu rada u radnom odnosu za prvih 10 godina provedenih u radnom odnosu i četvrtine zarade zaposlenog za svaku narednu navršenu godinu rada u radnom odnosu preko 10 godina provedenih u radnom odnosu.
Prema tome, obaveza je poslodavca da zaposlenom za čijim je radom prestala potreba isplati otpremninu pre otkaza ugovora o radu u smislu odredbe iz člana 158. Zakona, odnosno otpremnina koja se isplaćuje ne može biti niža od Zakonom propisane.
Nema zakonskih smetnji da se zaposleni, kome je poslodavac dužan da isplati otpremninu, dobrovoljno i u pisanoj formi odrekne prava na isplatu otpremnine u iznosu otpremnine koji je utvrđen opštim aktom ili ugovorom o radu, ali zaposleni ne može da se odrekne iznosa otpremnine utvrđene članom 158. stav 2. Zakona.“
Mišljenje Ministarstva rada, zapošljavanja i socijalne politike br. 011-00-036/2013-02 od 29.03.2013. godine
