Zajednička izgradnja objekata i PDV-više mišljenja

Servis računara online zakazivanje

Napomena : Pročitajte ceo tekst (a ne samo tekst obeležen bojom ili podvlačenjem) jer samo ceo tekst u potpunosti  tumači i objašnjava određeno pitanje odnosno problem

 

„• Odredbama člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja „• Odredbama člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.

Promet dobara, u smislu ovog zakona, a u skladu sa odredbom člana 4. stav 1. Zakona, je prenos prava raspolaganja na telesnim stvarima (dalje: dobra) licu koje tim dobrima može raspolagati kao vlasnik, ako ovim zakonom nije drukčije određeno.

U skladu sa odredbom stava 3. tačka 6) istog člana Zakona, prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra se i isporuka dobara proizvedenih ili sastavljenih po nalogu naručioca, od materijala isporučioca, ako se ne radi samo o dodacima ili drugim sporednim materijalima.

Prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra se i prvi prenos vlasničkog udela na novoizgrađenim građevinskim objektima ili ekonomski deljivim celinama u okviru tih objekata (stav 3. tačka 7a) istog člana Zakona).

Odredbom člana 4. stav 3. tačka 8) Zakona propisano je da se prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra i razmena dobara za druga dobra ili usluge.

Prema odredbi člana 2. tačka 21) Zakona o planiranju i izgradnji („Sl. glasnik RS“, br. 72/2009, 81/2009 – ispr. i 64/2010 – odluka US), investitor jeste lice za čije potrebe se gradi objekat i na čije ime glasi građevinska dozvola.

U smislu navedenih zakonskih odredaba, a imajući u vidu da kod ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta originarno pravo svojine na građevinskom objektu ima lice na koje glasi građevinska dozvola i za čije potrebe se gradi objekat, prvi prenos prava raspolaganja na novoizgrađenom građevinskom objektu ili ekonomski deljivoj celini u okviru tog objekta, kao i prvi prenos vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu ili ekonomski deljivoj celini u okviru tog objekata, vrši investitor.

Prema tome, kada privredno društvo koje finansira izgradnju građevinskog objekta – finansijer i privredno društvo na koje glasi odobrenje za izgradnju – investitor zaključe ugovor o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta, na osnovu kojeg finansijer izvrši isporuku građevinskog objekta investitoru u smislu člana 4. stav 3. tačka 6) Zakona, a privredno društvo investitor, zauzvrat, izvrši privrednom društvu finansijeru prvi prenos vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu i prenos vlasničkog udela na starom objektu – magacinu, sa stanovišta primene Zakona smatra se da je izvršena razmena dobara. Naime, izvršen je promet građevinskog objekta od strane finansijera investitoru za prenos vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu i prenos vlasničkog udela na starom objektu – magacinu od strane investitora finansijeru.

• Prema odredbama člana 16. tač. 1) i 2) Zakona, poreska obaveza nastaje danom kada se najranije izvrši jedna od sledećih radnji:

1) promet dobara i usluga;

2) naplata ako je naknada ili deo naknade naplaćen pre prometa dobara i usluga.

U skladu sa navedenim zakonskim odredbama, kada na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta obveznik PDV – privredno društvo koje finansira izgradnju građevinskog objekta isporuči građevinski objekat investitoru, pri čemu finansijer nije izdavao privremene situacije, obaveza obračunavanja i plaćanja PDV nastaje u momentu isporuke (predaje) građevinskog objekta investitoru.

• Saglasno odredbi člana 17. stav 4. Zakona, ako naknada ili deo naknade nije izražen u novcu, već u obliku prometa dobara i usluga, osnovicom se smatra tržišna vrednost tih dobara i usluga na dan njihove isporuke u koju nije uključen PDV.

Sa stanovišta ovog zakona, tržišnom vrednošću dobara, odnosno usluga smatra se cena po kojoj se takva ili slična dobra, odnosno usluge u momentu prometa mogu prodati, odnosno pružiti licu sa kojim isporučilac dobara, odnosno pružalac usluga nije u odnosu koji bi mogao dovesti do utvrđivanja vrednosti dobara, odnosno usluga na osnovu subjektivnih kriterijuma.

Kada na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta obveznik PDV – privredno društvo finansijer isporuči građevinski objekat investitoru, obveznik PDV – privredno društvo finansijer dužan je da po osnovu te isporuke obračuna i plati PDV po opštoj stopi PDV od 18%. U konkretnom slučaju, osnovicu za obračunavanje PDV čini zbir tržišnih vrednosti vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu i vlasničkog udela na starom objektu – magacinu koje obveznik PDV – privredno društvo finansijer dobija od privrednog društva investitora na ime naknade za isporuku građevinskog objekta, a u koju (osnovicu) nije uključen PDV.

Obveznik PDV – privredno društvo finansijer dužan je da za izvršenu isporuku građevinskog objekta izda račun u skladu sa odredbama člana 42. Zakona i odredbama Pravilnika o određivanju slučajeva u kojima nema obaveze izdavanja računa i o računima kod kojih se mogu izostaviti pojedini podaci („Sl. glasnik RS“, br. 105/2004, 140/2004 i 67/2005 – dalje: Pravilnik)

• Na prvi prenos vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu koji obveznik PDV, privredno društvo investitor, vrši privrednom društvu finansijeru, PDV se obračunava i plaća u skladu sa Zakonom. Osnovicu za obračunavanje PDV u ovom slučaju čini deo tržišne vrednosti novoizgrađenog građevinskog objekta koji privredno društvo investitor isporučuje investitoru u smislu člana 4. stav 3. tačka 6) Zakona, bez PDV, a koji se izračunava tako što se na ukupnu tržišnu vrednost predmetnog objekta primeni procenat učešća tržišne vrednosti vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu u ukupnoj tržišnoj vrednosti vlasničkih udela, koje investitor prenosi finansijeru (vlasnički udeo na novoizgrađenom građevinskom objektu i vlasnički udeo na starom objektu – magacinu).

Za prvi prenos vlasničkog udela na novoizgrađenom građevinskom objektu, obveznik PDV – privredno društvo investitor je dužno da izda račun u skladu sa odredbama člana 42. Zakona i odredbama Pravilnika.

• Na prenos vlasničkog udela na starom objektu – magacinu, koji obveznik PDV – privredno društvo investitor vrši privrednom društvu finansijeru, plaća se porez u skladu sa Zakonom o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 61/2007 i 5/2009).“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-1389/2010-04 do 22.11.2010. godine

———————————————————————————————————————————————-

„Odredbom člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.

Promet dobara, u smislu Zakona, a u skladu sa odredbom člana 4. stav 1. Zakona, je prenos prava raspolaganja na telesnim stvarima (dalje: dobra) licu koje tim dobrima može raspolagati kao vlasnik, ako Zakonom nije drukčije određeno.

U skladu sa odredbom stava 3. tačka 6) istog člana Zakona, prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra se i isporuka dobara proizvedenih ili sastavljenih po nalogu naručioca, od materijala isporučioca, ako se ne radi samo o dodacima ili drugim sporednim materijalima.

Saglasno navedenim zakonskim odredbama, kada obveznik PDV – lice koje finansira izgradnju građevinskog objekta (dalje: finansijer), na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji, zaključenog sa investitorima, u konkretnom slučaju sa fizičkim licima koja su vlasnici građevinskog zemljišta na kojem se objekat gradi i na čija imena glasi odobrenje za izgradnju, a koja nisu obveznici PDV, finansira izgradnju građevinskog objekta, u tom slučaju isporuka građevinskog objekta investitorima smatra se prometom dobara u smislu člana 4. stav 3. tačka 6) Zakona.

Odredbom člana 4. stav 3. tačka 8) Zakona propisano je, da se prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra i razmena dobara za druga dobra ili usluge.

Saglasno odredbi člana 17. stav 4. Zakona, ako naknada ili deo naknade nije izražen u novcu, već u obliku prometa dobara i usluga, osnovicom se smatra tržišna vrednost tih dobara i usluga na dan njihove isporuke u koju nije uključen PDV.

Sa stanovišta Zakona, tržišnom vrednošću dobara, odnosno usluga smatra se cena po kojoj se takva ili slična dobra, odnosno usluge u momentu prometa mogu prodati, odnosno pružiti licu sa kojim isporučilac dobara, odnosno pružalac usluga nije u odnosu koji bi mogao dovesti do utvrđivanja vrednosti dobara, odnosno usluga na osnovu subjektivnih kriterijuma.

Pravna priroda ugovora, pa i ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji, ne određuje se prema nazivu ugovora, već prema pravima i obavezama koje iz tog ugovora proizilaze za ugovorne strane.

Prema tome, kada obveznik PDV – finansijer, na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta, izvrši isporuku građevinskog objekta investitorima – fizičkim licima koja su vlasnici građevinskog zemljišta na kojem se objekat gradi i na čija imena glasi odobrenje za izgradnju, a koja nisu obveznici PDV, a investitori, zauzvrat, izvrše prenos prava svojine na ekonomski deljivim celinama u okviru tog objekta finansijeru, sa aspekta poreskih propisa izvršena su dva prometa. Naime, izvršena je razmena, odnosno promet građevinskog objekta od strane finansijera investitorima koji se oporezuje po poreskoj stopi PDV od 18%, za prenos prava svojine na ekonomski deljivim celinama u okviru tog objekta od strane investitora finansijeru koji se oporezuje porezom na prenos apsolutnih prava po poreskoj stopi od 2,5% u skladu sa Zakonom o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 135/2004 i 61/2007).

Saglasno odredbi člana 27. Zakona, prethodni porez je iznos PDV obračunat u prethodnoj fazi prometa dobara i usluga, odnosno plaćen pri uvozu dobara, a koji obveznik može da odbije od PDV koji duguje.

Prema odredbi člana 28. stav 1. Zakona, pravo na odbitak prethodnog poreza obveznik može da ostvari ako dobra nabavljena u Republici ili iz uvoza, uključujući i nabavku opreme, kao i objekata za vršenje delatnosti i ekonomski deljivih celina u okviru tih objekata, odnosno primljene usluge, koristi ili će ih koristiti za promet dobara i usluga:

1) koji je oporeziv PDV;

2) za koji u skladu sa članom 24. ovog zakona postoji oslobođenje od plaćanja PDV;

3) koji je izvršen u inostranstvu, ako bi za taj promet postojalo pravo na odbitak prethodnog poreza da je izvršen u Republici.

Pravo na odbitak prethodnog poreza, prema odredbi člana 28. stav 2. Zakona, obveznik može da ostvari ako poseduje račun izdat od strane drugog obveznika u prometu o iznosu prethodnog poreza, u skladu sa ovim zakonom ili dokument o izvršenom uvozu dobara, u kojem je iskazan prethodni porez, odnosno kojim se potvrđuje da je primalac ili uvoznik tako iskazani PDV platio prilikom uvoza.

Odredbom stava 3. istog člana Zakona propisano je, da u poreskom periodu u kojem su ispunjeni uslovi iz st. 1. i 2. člana 28. Zakona, obveznik može da odbije prethodni porez od dugovanog PDV, i to:

1) obračunati i iskazani PDV za promet dobara i usluga, koji je ili će mu biti izvršen od strane drugog obveznika u prometu;

2) PDV koji je plaćen prilikom uvoza dobara.

Pravo na odbitak prethodnog poreza nastaje danom ispunjenja uslova iz st. 1. do 3. ovog člana (stav 4. istog člana Zakona).

U skladu sa navedenim zakonskim odredbama, a uz ispunjenje propisanih uslova, po osnovu prometa građevinskog objekta investitorima, obveznik PDV – finansijer izgradnje tog objekta ima pravo na odbitak PDV obračunatog i iskazanog u računima prethodnih učesnika u prometu – dobavljača, za materijal i usluge koje finansijer nabavlja u svrhu izgradnje građevinskog objekta, kao i PDV plaćenog pri uvozu dobara za potrebe izgradnje građevinskog objekta, s obzirom da obveznik PDV – finansijer vrši oporezivi promet građevinskog objekta investitorima.

Odredbom člana 4. stav 3. tačka 7) Zakona propisano je da se prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra i prvi prenos prava raspolaganja na novoizgrađenim građevinskim objektima ili ekonomski deljivim celinama u okviru tih objekata.

Saglasno navedenoj zakonskoj odredbi, drugi i svaki naredni prenos prava raspolaganja na novoizgrađenim građevinskim objektima ili ekonomski deljivim celinama u okviru tih objekata, nije predmet oporezivanja PDV.

Prema tome, kada obveznik PDV – finansijer izvrši prenos prava svojine uz naknadu na ekonomski deljivim celinama u okviru građevinskog objekta, pri čemu je te ekonomski deljive celine, na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji, stekao od investitora, u tom slučaju ne postoji obaveza obračunavanja i plaćanja PDV jer se ne radi o predmetu oporezivanja PDV, već se taj promet oporezuje porezom na prenos apsolutnih prava po poreskoj stopi od 2,5% u skladu sa Zakonom o porezima na imovinu. Samim tim, po osnovu primljenih avansnih sredstava za prenos prava svojine koji nije predmet oporezivanja PDV ne postoji obaveza obračunavanja i plaćanja PDV.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 07-00-0296/2007-04 od 16.06.2008. godine

———————————————————————————————————————————————-

„Odredbom člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.

Promet dobara, u smislu ovog zakona, a u skladu sa odredbom člana 4. stav 1. Zakona, je prenos prava raspolaganja na telesnim stvarima (dalje: dobra) licu koje tim dobrima može raspolagati kao vlasnik, ako ovim zakonom nije drukčije određeno.

U skladu sa odredbom stava 3. tačka 6) istog člana Zakona, prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra se i isporuka dobara proizvedenih ili sastavljenih po nalogu naručioca, od materijala isporučioca, ako se ne radi samo o dodacima ili drugim sporednim materijalima.

Saglasno navedenim zakonskim odredbama, kada obveznik PDV – lice koje finansira izgradnju građevinskog objekta (dalje: finansijer), na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji, zaključenog sa investitorom, u konkretnom slučaju sa fizičkim licem na čije ime glasi odobrenje za izgradnju, a koje nije obveznik PDV, finansira izgradnju građevinskog objekta, isporuka građevinskog objekta investitoru smatra se prometom dobara u smislu člana 4. stav 3. tačka 6) Zakona.

Odredbom člana 4. stav 3. tačka 8) Zakona propisano je da se prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra i razmena dobara za druga dobra ili usluge.

Saglasno odredbi člana 17. stav 4. Zakona, ako naknada ili deo naknade nije izražen u novcu, već u obliku prometa dobara i usluga, osnovicom se smatra tržišna vrednost tih dobara i usluga na dan njihove isporuke u koju nije uključen PDV.

Sa stanovišta Zakona, tržišnom vrednošću dobara, odnosno usluga smatra se cena po kojoj se takva ili slična dobra, odnosno usluge u momentu prometa mogu prodati, odnosno pružiti licu sa kojim isporučilac dobara, odnosno pružalac usluga nije u odnosu koji bi mogao dovesti do utvrđivanja vrednosti dobara, odnosno usluga na osnovu subjektivnih kriterijuma.

Pravna priroda ugovora, pa i ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji, ne određuje se prema nazivu ugovora, već prema pravima i obavezama koje iz tog ugovora proizlaze za ugovorne strane.

Prema tome, kada obveznik PDV – finansijer, na osnovu ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkoj izgradnji građevinskog objekta, izvrši isporuku građevinskog objekta investitoru – fizičkom licu na čije ime glasi odobrenje za izgradnju, a koje nije obveznik PDV, a investitor, zauzvrat, izvrši prenos prava svojine na delu tog objekta, odnosno na ekonomski deljivim celinama u okviru tog objekta finansijeru, sa aspekta poreskih propisa izvršena su dva prometa. Naime, izvršena je razmena, odnosno promet građevinskog objekta od strane finansijera investitoru koji se oporezuje po poreskoj stopi PDV od 18% (osnovicu za obračun PDV čini tržišna vrednost ekonomski deljivih celina u okviru objekta, koje stiče finansijer, na dan njihove isporuke, bez PDV), za prenos prava svojine na ekonomski deljivim celinama u okviru tog objekta od strane investitora finansijeru koji se oporezuje porezom na prenos apsolutnih prava po poreskoj stopi od 2,5% u skladu sa Zakonom o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 135/2004 i 61/2007).“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-933/2008-04 od 07.07.2008. godine

———————————————————————————————————————————————-

„Prema odredbi člana 23. stav 1. tačka 1) u vezi sa članom 2. stav 1. tačka 1) Zakona o porezima na imovinu („Sl. glasnik RS“, br. 26/2001, „Sl. list SRJ“, br. 42/2002 – odluka SUS i „Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 80/2002 – dr. zakon, 135/2004, 61/2007 i 5/2009 – dalje: Zakon), porez na prenos apsolutnih prava plaća se kod prenosa prava svojine na nepokretnosti uz naknadu.

Nepokretnostima, u smislu člana 2. stava 1. Zakona, smatraju se: zemljište, stambene i poslovne zgrade, stanovi, poslovne prostorije, garaže, zgrade i prostorije za odmor i rekreaciju i drugi građevinski objekti, odnosno njihovi delovi.

Odredbom člana 24a stav 1. Zakona propisano je da se prenosom uz naknadu, u smislu Zakona, ne smatra prenos apsolutnog prava na koji se plaća porez na dodatu vrednost, u skladu sa zakonom kojim se uređuje porez na dodatu vrednost.

Dakle, porez na prenos apsolutnih prava plaća se na svaki prenos prava svojine na nepokretnosti uz naknadu na koji se ne plaća porez na dodatu vrednost, osim u slučajevima za koje je Zakonom propisano pravo na poresko oslobođenje.

Pravna priroda ugovora, pa i ugovora nazvanog ugovorom o zajedničkom finansiranju i izgradnji, ne određuje se prema nazivu ugovora, već prema pravima i obavezama koje iz tog ugovora za ugovorne strane proizlaze.

Prema tome, ako predmet ugovora nije prenos prava svojine na nepokretnosti (zemljištu i objektu za rušenje), već davanje objekta u detenciju izvođaču radova radi izvođenja radova na rušenju postojećeg objekta i izgradnji novog, pri čemu imalac prava svojine na zemljištu i objektu i dalje zadržava to pravo pa investiciono-tehnička dokumentacija za izgradnju glasi na njega, zbog čega će to lice nominalno biti prvi vlasnik novoizgrađenog objekta, porez na prenos apsolutnih prava se ne plaća.

S tim u vezi, ako na vlasnika nepokretnosti, koji nije obveznik poreza na dodatu vrednost, glasi investiciono-tehnička dokumentacija za izgradnju novog objekta na tom zemljištu, a druga ugovorna strana se pojavljuje kao finansijer, odnosno kao sufinansijer izvesnih radova na izgradnji te nepokretnosti – po kom osnovu će ostvariti pravo svojine na izgrađenoj ili delu novoizgrađene nepokretnosti, ugovor kojim se regulišu međusobna prava i obaveze tih ugovornih strana u vezi finansiranja konkretne izgradnje ima karakter akta o prenosu apsolutnih prava uz naknadu, na koji se porez na prenos apsolutnih prava plaća.

Prema odredbi člana 54. stav 1. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji („Sl. glasnik RS“, br. 80/2002, 84/2002 – ispr., 23/2003 – ispr., 70/2003, 55/2004, 61/2005, 85/2005 – dr. zakon, 62/2006 – dr. zakon, 63/2006 – ispr. dr. zakona, 61/2007, 20/2009 i 72/2009 – dr. zakon), u vezi sa članom 39. stav 2. Zakona, utvrđivanje poreza na prenos apsolutnih prava je delatnost Poreske uprave, koja se sastoji u izdavanju upravnih akata, odnosno u preduzimanju zakonom propisanih radnji, kojima se ustanovljava postojanje pojedinačne poreske obaveze i određuju poreski obveznik, poreska osnovica i iznos poreske obaveze.

Dakle, u svakom konkretnom slučaju nadležni poreski organ ceni činjenično stanje od uticaja na postojanje poreske obaveze na prenos apsolutnih prava što, između ostalog, u konkretnom slučaju znači i da li je ugovorom izvršen prenos prava koja su predmet oporezivanja porezom na prenos apsolutnih prava, da li je investitor obveznik PDV-a ili ne, kada je osnov prenosa nastao i prenos izvršen.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 430-03-00069/2010-04 od 22.03.2010. godine

———————————————————————————————————————————————-

„1. Odredbom člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005 i 61/2007 – dalje: Zakon) propisano je da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga (dalje: promet dobara i usluga) koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.

Promet dobara, u smislu Zakona, a u skladu sa odredbom člana 4. stav 1. Zakona, je prenos prava raspolaganja na telesnim stvarima (dalje: dobra) licu koje tim dobrima može raspolagati kao vlasnik, ako Zakonom nije drukčije određeno.

Prema odredbi člana 4. stav 3. tačka 6) Zakona, prometom dobara, u smislu ovog zakona, smatra se i isporuka dobara proizvedenih ili sastavljenih po nalogu naručioca, od materijala isporučioca, ako se ne radi samo o dodacima ili drugim sporednim materijalima.

Odredbom člana 14. stav 1. tačka 3) Zakona propisano je da, ako se dobro isporučuje bez otpreme, odnosno prevoza, promet dobara nastaje danom prenosa prava raspolaganja na dobrima primaocu.

Odredbom člana 16. tač. 1) i 2) Zakona propisano je da poreska obaveza nastaje danom kada se najranije izvrši jedna od sledećih radnji:

1) promet dobara i usluga;

2) naplata ako je naknada ili deo naknade naplaćen pre prometa dobara i usluga.

U skladu sa navedenim zakonskim odredbama, kada obveznik PDV finansira izgradnju pomoćnog građevinskog objekta koji se nalazi na zemljištu čiji je vlasnik drugo lice, radi se o isporuci građevinskog objekta od strane obveznika PDV – finansijera vlasniku zemljišta, koja se oporezuje po opštoj poreskoj stopi od 18%. U ovom slučaju, promet dobara – pomoćnog građevinskog objekta, a samim tim i obaveza obračunavanja PDV za izvršeni promet, nastaje danom prenosa prava raspolaganja na građevinskom objektu vlasniku zemljišta (završetak izgradnje objekta).

2. Promet usluga, u smislu Zakona, su svi poslovi i radnje u okviru obavljanja delatnosti koji nisu promet dobara iz člana 4. Zakona (odredba člana 5. stav 1. Zakona).

Saglasno navedenoj odredbi Zakona, adaptacija objekta koji je u vlasništvu drugog lica, tj. finansiranje adaptacije tog objekta, smatra se prometom usluge za koji postoji obaveza obračunavanja i plaćanja PDV po poreskoj stopi od 18%.

Odredbom člana 15. stav 1. Zakona propisano je da se usluga smatra pruženom danom kada je završeno pojedinačno pružanje usluge.

Prema tome, u poreskom periodu u kojem je završena usluga adaptacije, tj. usluga finansiranja adaptacije objekta koji je u vlasništvu drugog lica, obveznik PDV – finansijer dužan je da obračuna PDV po poreskoj stopi od 18% i da obračunati PDV plati u skladu sa Zakonom.

3. Saglasno odredbi člana 27. Zakona, prethodni porez je iznos PDV obračunat u prethodnoj fazi prometa dobara i usluga, odnosno plaćen pri uvozu dobara, a koji obveznik može da odbije od PDV koji duguje.

Prema odredbi člana 28. stav 1. Zakona, pravo na odbitak prethodnog poreza obveznik može da ostvari ako dobra nabavljena u Republici ili iz uvoza, uključujući i nabavku opreme, kao i objekata za vršenje delatnosti i ekonomski deljivih celina u okviru tih objekata, odnosno primljene usluge, koristi ili će ih koristiti za promet dobara i usluga:

1) koji je oporeziv PDV;

2) za koji u skladu sa članom 24. ovog zakona postoji oslobođenje od plaćanja PDV;

3) koji je izvršen u inostranstvu, ako bi za taj promet postojalo pravo na odbitak prethodnog poreza da je izvršen u Republici.

Pravo na odbitak prethodnog poreza, prema odredbi člana 28. stav 2. Zakona, obveznik može da ostvari ako poseduje račun izdat od strane drugog obveznika u prometu o iznosu prethodnog poreza, u skladu sa Zakonom ili dokument o izvršenom uvozu dobara, u kojem je iskazan prethodni porez, odnosno kojim se potvrđuje da je primalac ili uvoznik tako iskazani PDV platio prilikom uvoza.

Odredbom stava 3. istog člana Zakona propisano je da u poreskom periodu u kojem su ispunjeni uslovi iz st. 1. i 2. člana 28. Zakona, obveznik može da odbije prethodni porez od dugovanog PDV, i to:

1) obračunati i iskazani PDV za promet dobara i usluga, koji je ili će mu biti izvršen od strane drugog obveznika u prometu;

2) PDV koji je plaćen prilikom uvoza dobara.

Pravo na odbitak prethodnog poreza nastaje danom ispunjenja uslova iz st. 1. do 3. ovog člana (stav 4. istog člana Zakona).

U skladu sa navedenim odredbama Zakona, obveznik PDV koji vrši oporezivi promet, građevinskog objekta vlasniku zemljišta na kojem se objekat gradi i promet usluge adaptacije, tj. finansiranje adaptacije objekta koji je u vlasništvu drugog lica, ima pravo da po tom osnovu, u toku izgradnje predmetnog objekta, odnosno u toku adaptacije objekta, PDV obračunat i iskazan u računu prethodnog učesnika u prometu, odnosno plaćen pri uvozu, odbije kao prethodni porez, uz ispunjenje ostalih propisanih uslova.“

Mišljenje Ministarstva finansija br. 413-00-886/2008-04 od 15.05.2008. godine

 

Servis računara online zakazivanje