Kako se utvrđuje osnovica za obračun PDV na manjak dobara kod obveznika koji se bavi delatnošću maloprodaje
Kako se utvrđuje osnovica za obračun PDV na manjak dobara kod obveznika koji se bavi delatnošću maloprodaje
„Manjak dobara po osnovu čije nabavke, odnosno proizvodnje je obveznik PDV imao pravo na odbitak prethodnog poreza u potpunosti ili srazmerno (bez obzira da li je to pravo i ostvario), osim manjka koji se može pravdati višom silom ili na drugi propisani način (elementarna nepogoda, krađa, saobraćajni udes i dr), utvrđen na osnovu akta nadležnog organa, odnosno organizacije, smatra se sopstvenom potrošnjom, što znači da se na taj manjak PDV obračunava i plaća u skladu sa propisima kojima se uređuje oporezivanje potrošnje PDV. Osnovicu za obračunavanje PDV za oporezivi manjak dobara, utvrđen kod obveznika PDV koji se bavi delatnošću maloprodaje, čini nabavna cena bez PDV tih ili sličnih dobara, u momentu prometa, nezavisno od toga da li su za manjak dobara odgovorna lica zaposlena kod obveznika PDV ili druga lica.
* * *
Odredbama člana 3. Zakona o porezu na dodatu vrednost („Sl. glasnik RS“, br. 84/2004, 86/2004 – ispr., 61/2005, 61/2007, 93/2012, 108/2013, 6/2014 – usklađeni din. izn., 68/2014 – dr. zakon, 142/2014 i 5/2015 – usklađeni din. izn. – dalje: Zakon) propisano je, da su predmet oporezivanja PDV isporuka dobara i pružanje usluga (dalje: promet dobara i usluga) koje poreski obveznik izvrši u Republici uz naknadu, u okviru obavljanja delatnosti, kao i uvoz dobara u Republiku.
Prema odredbi člana 4. stav 4. tačka 1) Zakona, sa prometom dobara uz naknadu izjednačava se uzimanje dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za lične potrebe osnivača, vlasnika, zaposlenih ili drugih lica.
Uzimanje dobara, odnosno svaki drugi promet dobara iz stava 4. ovog člana smatra se prometom dobara uz naknadu pod uslovom da se PDV obračunat u prethodnoj fazi prometa na ta dobra ili njihove sastavne delove može odbiti u potpunosti ili srazmerno, nezavisno od toga da li je ostvareno pravo na odbitak prethodnog poreza (stav 5. istog člana Zakona).
Odredbom člana 2. stav 1. Pravilnika o utvrđivanju šta se smatra uzimanjem i upotrebom dobara, drugim prometom dobara i pružanjem usluga, bez naknade, o utvrđivanju uobičajenih količina poslovnih uzoraka, reklamnim materijalom i drugim poklonima manje vrednosti („Sl. glasnik RS“, br. 118/2012 – dalje: Pravilnik) propisano je da se uzimanjem dobara, u smislu člana 4. stav 4. tačka 1) Zakona, smatra uzimanje dobara koja su deo poslovne imovine poreskog obveznika za lične potrebe osnivača, vlasnika zaposlenih ili drugih lica (dalje: sopstvena potrošnja).
Sopstvenom potrošnjom smatra se i manjak dobara, osim manjka koji se može pravdati višom silom ili na drugi propisani način (elementarna nepogoda, krađa, saobraćajni udes i dr.), utvrđen na osnovu akta nadležnog organa, odnosno organizacije (stav 2. istog člana Pravilnika).
Odredbom člana 18. stav 1. Zakona propisano je da se osnovicom kod prometa dobara bez naknade smatra nabavna cena, odnosno cena koštanja tih ili sličnih dobara, u momentu prometa.
Prema stavu 3. istog člana Zakona, u slučaju iz st. 1. i 2. ovog člana PDV se ne uračunava u osnovicu.“
Mišljenje Ministarstva finansija br. 011-00-00765/2015-04 od 15.07.2015. godine
